Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Θα πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ το 2018

Ελληνικές αρχαιότητες θα «ταξιδέψουν» στην έκθεση «Αίγυπτος – Ελλάδα – Ρώμη: Εφαπτόμενοι πολιτισμοί»



ΑΘΗΝΑ.- Ελένη Μάρκου

  Έκθεση για τον αιγυπτιακό πολιτισμό και τις επιρροές του στον ελληνικό και ρωμαϊκό θα πραγματοποιηθεί, από τις 27 Μαρτίου έως τις 9 Σεπτεμβρίου 2018, στο Κέντρο Γκετί (Getty Center) στο Λος 'Αντζελες των ΗΠΑ.

   Τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου θα δανείσουν περίπου 200 έργα για την έκθεση «Αίγυπτος - Ελλάδα - Ρώμη: Εφαπτόμενοι πολιτισμοί» («Egypt-Greece-Rome: Cultures in Contact»), η οποία αφορά τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ των τριών αυτών πολιτισμών, από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1600-1100 π. Χ) ως τα υστερορωμαϊκά χρόνια, με κέντρο βάρους την Αίγυπτο.

   Από την Ελλάδα ζητήθηκαν 25 αρχαιότητες, οι οποίες επιλέχθηκαν από τους διοργανωτές, με βάση κυρίως την αιγυπτιακή καταγωγή τους ή τις επιδράσεις τους από αιγυπτιακά έργα, με τα περισσότερα να προέρχονται από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και τα υπόλοιπα από τα μουσεία Δίου, Μυκηνών, Ναυπλίου, Ρόδου και Βαθέως Σάμου.

   Ο προσωρινός δανεισμός τους συζητήθηκε  στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), τα μέλη του οποίου έδωσαν το «πράσινο φως» για τα 20 από αυτά. Τα πέντε που δεν θα σταλούν στις ΗΠΑ είναι ευπαθή ή εμβληματικά έργα, όπως το μαρμάρινο άγαλμα Αντίνοου από τον Μαραθώνα (150-170 μ.Χ.), που ανήκει στην Αιγυπτιακή Συλλογή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ή την Αττική ερυθρόμορφη πελίκη (τύπος αγγείου), έργο του ζωγράφου Πανός, με απεικόνιση της πάλης Ηρακλέους και Βουσίριδος (α΄ μισό 5ου αι. π.Χ.) από το ίδιο μουσείο, για τα οποία έγιναν αντιπροτάσεις.

   Στη συνεδρίαση συζητήθηκε, επίσης, η περίπτωση ενός αρχαίου έργου που βρίσκεται σήμερα στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης και το οποίο προτάθηκε από τους διοργανωτές να συμμετάσχει στην έκθεση. Πρόκειται για ένα μαρμάρινο λιοντάρι επιτιθέμενο σε ταύρο (περίπου 525 - 500 π.Χ.), προερχόμενο πιθανότατα από τύμπανο αετώματος.

   Όπως διαπιστώθηκε από τη Διεύθυνση Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων, Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών, το έργο συνανήκει με ένα άλλο που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στην ελληνική πλευρά να το διεκδικήσει. Μάλιστα, είναι πιθανόν τα δυο τμήματα να προέρχονται από τον Ναό του Διονύσου στη Νότια Κλιτύ της Ακρόπολης.

   Η έκθεση στο Κέντρο Γκετί είναι αποτέλεσμα του μνημονίου συνεργασίας σε θέματα πολιτισμού που υπογράφτηκε μεταξύ του Getty και του ΥΠΠΟΑ το 2011. Στο πλαίσιο αυτού, το αμερικανικό μουσείο θα κατασκευάσει ειδικές βάσεις αντισεισμικής στήριξης σε έργα που φιλοξενούνται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο παρέχοντας τη σχετική τεχνογνωσία σε Έλληνες ειδικούς, ενώ το υπουργείο Πολιτισμού θα συμμετάσχει με δανεισμό στη διεθνούς εμβέλειας έκθεση «Αίγυπτος - Ελλάδα - Ρώμη: Εφαπτόμενοι πολιτισμοί».

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία