 |
|
|  |  |  | 
Εξαγωγές-Ομογένεια
Την κινητοποίηση της Ομογένειας και των Ελλήνων επιστημόνων που ζουν στο εξωτερικό, για την προώθηση των εξαγωγών μας σχεδιάζουν τα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομίας
AΘΗΝΑ.-Ανταπόκριση
Την κινητοποίηση της Ομογένειας και των Ελλήνων επιστημόνων που ζουν στο εξωτερικό, για την περαιτέρω προώθηση των εξαγωγών μας, σχεδιάζουν τα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομίας, όπως αναφέρθηκε στο 5th Greek Exports Forum με θέμα «Το νέο εξωστρεφές αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας».
Όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, Γιώργος Τσίπρας, έχει ξεκινήσει μία συστηματική και πλήρης καταγραφή της Ομογένειας και θα ανακοινωθούν σύντομα τα ευρήματα αυτής της προσπάθειας.
Ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι η παρουσία Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό συχνά είναι πολύ δυναμική όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά και στα γράμματα και τις τέχνες και η συμβολή τους σε αυτή τη συγκυρία είναι σημαντική για τον τόπο και μπορεί να αξιοποιηθεί για την περαιτέρω προώθηση των εξαγωγών μας.
Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Οικονομίας, Λόης Λαμπριανίδης γνωστοποίησε ότι σύντομα θα ανακοινωθεί το δίκτυο «Επιλέγω Ελλάδα. Γέφυρες γνώσεις - γέφυρες συνεργασίας» το οποίο θα απευθύνεται πρωταρχικά σε Έλληνες και Έλληνιδες επιστήμονες που εργάζονται στο εξωτερικό και θα ήθελαν να «συνδεθούν» με την Ελλάδα.
«Οι Έλληνες επιστήμονες που εργάζονται στο εξωτερικό θα έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν τις ιδέες, τις γνώσεις και την τεχνογνωσία τους μέσα από ουσιαστικές συνεργασίες με ιδιωτικές επιχειρήσεις (ή και με την ίδρυση δικών τους επιχειρήσεων) αλλά και με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Συνεργασίες που ίσως αποτελέσουν μια «γέφυρα», η οποία αργότερα θα τους φέρει πίσω, με αναμφισβήτητα θετικά αποτελέσματα για τους ίδιους αλλά και για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας» όπως είπε ο κ. Λαμπριανίδης.
Ο ίδιος σημείωσε ακόμη ότι σήμερα μια ρεαλιστική πολιτική αξιοποίησης της σημαντικής ελληνικής επιστημονικής διασποράς στις περισσότερες χώρες του κόσμου θα πρέπει να υπερβεί την παραδοσιακή αντιμετώπισή της ως δυνάμει πηγή εισροής κεφαλαίων ή παλιννόστησης. Θα πρέπει η αξιοποίησή της να γίνει κυρίως θεωρώντας τη διασπορά ως σημαντικό «αγωγό» διασύνδεσης της ελληνικής οικονομίας με παραγωγικά και καινοτόμα διεθνή κέντρα.
«Το πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό των Ελλήνων επιστημόνων που εργάζεται στο εξωτερικό θα θέλαμε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να συμβάλει στην κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Όμως, για να συμβεί αυτό θα πρέπει ουσιαστικά να εκλείψουν οι λόγοι που οδήγησαν στη φυγή του, θα πρέπει δηλαδή να αλλάξει το πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και να οδηγηθούμε σε μια οικονομία που να στηρίζεται στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών με υψηλότερη ενσωματωμένη γνώση και που εκ των πραγμάτων θα δημιουργήσει μεγαλύτερη ζήτηση για εργασία εξειδικευμένων ατόμων» είπε ο κ. Λαμπριανίδης και υπογράμμισε ότι με τη συνένωση και η συνεννόηση όλων των δυνάμεων ετοιμάζεται η συνολική αλλαγή του ελληνικού αναπτυξιακού προτύπου και η χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής προς την οικονομία της γνώσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
