Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σύντομη επισκόπηση

Ουάσινγκτον και Πιονγκγιάνγκ - 70 χρόνια εντάσεων

 



Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.-

Οι ΗΠΑ και η Βόρεια Κορέα έχουν μετά τον πόλεμο της Κορέας ιδιαίτερα τεταμένες σχέσεις, με πολύ σύντομες περιόδους ηρεμίας.

 

Η κορεατική χερσόνησος διχοτομείται

------------------------------------

Το 1945 τερματίζεται η ιαπωνική κατοχή της κορεατικής χερσονήσου μετά την ήττα του Τόκιο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Κορέα διχοτομείται στον 38ο παράλληλο μεταξύ της Βόρειας, η οποία υποστηρίζεται από τους Σοβιετικούς υπό τον Κιμ Ιλ Σουνγκ, και της Νότιας, που βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Τον Ιούνιο του 1950 η Βόρεια Κορέα, με την υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας, εισβάλει στη Νότια. Ένας συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ ανακαταλαμβάνει τη Σεούλ. Τον Ιούλιο του 1953 μια εκεχειρία, που ποτέ δεν έγινε ειρηνευτική συμφωνία, υπογράφεται και η Ουάσινγκτον επιβάλει κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα.

 

Κρίση του «κατασκοπευτικού πλοίου»

----------------------------------

Τον Ιανουάριο του 1968 το USS Pueblo, ένα αμερικανικό «κατασκοπευτικό πλοίο» καταλαμβάνεται από τη Βόρεια Κορέα. Έπειτα από 11 μήνες κράτησης τα 83 μέλη του πληρώματός του απελευθερώνονται. Σύμφωνα με την Πιονγκγιάνγκ, το πολεμικό πλοίο παραβίασε τα χωριά της ύδατα, κάτι που αρνούνται οι ΗΠΑ.

Το 1969 η Πιονγκγιάνγκ κατέρριψε ένα αμερικανικό αναγνωριστικό αεροσκάφος.

 

Επαφές

--------

Τον Ιούνιο του 1994 ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ πραγματοποίησε επίσκεψη στη Βόρεια Κορέα.

Τον Οκτώβριο, τρεις μήνες μετά τον θάνατο του Κιμ Ιλ Σονγκ τον οποίο διαδέχθηκε ο γιος του Κιμ Γιονγκ Ιλ, η Πιονγκγιάνγκ και η Ουάσινγκτον υπέγραψαν διμερή συμφωνία. Η Βόρεια Κορέα δεσμεύεται να παγώσει και να ακυρώσει το στρατιωτικό της πυρηνικό πρόγραμμα, με αντάλλαγμα την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων για πολιτικούς σκοπούς.

Το 1999 ένα χρόνο μετά την εκτόξευση του πρώτο βορειοκορεατικού πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς, ο Κιμ Γιονγκ Ιλ κηρύσσει μορατόριουμ στις πυραυλικές δοκιμές. Η Ουάσινγκτον χαλαρώνει τις κυρώσεις.

Τον Οκτώβριο του 2000 η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ συναντάται με τον Κιμ στην Πιονγκγιάνγκ.

 

¶ξονας του κακού

----------------

Τον Ιανουάριο του 2002 ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος συμπεριέλαβε τη Βόρεια Κορέα, μαζί με το Ιράν και το Ιράκ στον «άξονα του κακού». Τον Οκτώβριο η Ουάσινγκτον κατηγόρησε την Πιονγκγιάνγκ ότι διεξάγει ένα μυστικό πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου, παραβιάζοντας τη συμφωνία του 1994.

Τον Αύγουστο του 2004 η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε ότι είναι «αδύνατο» να συμμετάσχει σε νέες διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό της πρόγραμμα με τις ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντας τον Μπους «τύραννο», χειρότερο από τον Χίτλερ και «πολιτικό ηλίθιο».

Το 2006 η Πιονγκγιάνγκ πραγματοποίησε την πρώτη πυρηνική της δοκιμή.

 

Αφαίρεση από τη μαύρη λίστα

---------------------------

Τον Οκτώβριο του 2008 οι ΗΠΑ αποσύρουν τη Βόρεια Κορέα από τον μαύρο κατάλογο με τις χώρες που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, με αντάλλαγμα τον έλεγχο «όλων των πυρηνικών εγκαταστάσεων» της χώρας.

Η Πιονγκγιάνγκ περιλαμβανόταν στον κατάλογο αυτό από το 1988 εξαιτίας της φερόμενης εμπλοκής της στην κατάρριψη ενός νοτιοκορεατικού επιβατικού αεροσκάφος το 1987 από την οποία είχαν σκοτωθεί 115 άνθρωποι.

 

Αμερικανοί κρατούμενοι

------------------------

Τον Ιανουάριο του 2016 ένας Αμερικανός φοιτητής, ο Ότο Γουόρμπιερ, συνελήφθη στην Πιονγκγιάνγκ και καταδικάστηκε σε 15 χρόνια καταναγκαστικά έργα. Πέθανε τον Ιούνιο του 2017 μία εβδομάδα μετά την επιστροφή του στις ΗΠΑ σε κωματώδη κατάσταση. Πολλοί Αμερικάνοι έχουν φυλακιστεί στη Βόρεια Κορέα, έχουν όμως αφεθούν ελεύθεροι, με εξαίρεση τριών που κρατούνται ακόμη.

 

Τραμπ εναντίον Κιμ

-------------------

Στις 2 Ιανουαρίου 2017 ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι η Βόρεια Κορέα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να αναπτύξει «πυρηνικό όπλο ικανό να πλήξει το αμερικανικό έδαφος».

Τον Ιούλιο η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε δύο διηπειρωτικούς πυραύλους: «Όλη η αμερικανική περιφέρεια είναι στο βεληνεκές μας», τόνισε ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Στις 8 Αυγούστου ο Τραμπ απειλεί με «φωτιά και οργή» τη Βόρεια Κορέα.

Στις 29 του ίδιου μήνα η Πιονγκγιάνγκ εκτόξευσε έναν βαλλιστικό πύραυλο που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία. Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι οι συζητήσεις με τη Βόρεια Κορέα «δεν αποτελούν λύση».

Στις 3 Σεπτεμβρίου η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε την έκτη πυρηνική της δοκιμή, με μια βόμβα υδρογόνου. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία