Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 Το αυτοκίνητο του μέλλοντος - Μιλάει, βλέπει και οδηγεί μόνο του μέσα στην κίνηση

 ρεπορτάζ Παυλος Δρακόπουλος



Αθήνα

Αν κάποια στιγμή δείτε δίπλα σας να κινείται ευέλικτα στον δρόμο ένα αυτοκίνητο χωρίς οδηγό, δεν έχετε δει φάντασμα εν δράσει, αλλά το πρώτο πλήρως αυτοματοποιημένο αυτοκίνητο, που βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή και το οποίο ήδη κυκλοφορεί στους δρόμους (του Βερολίνου, όχι της Αθήνας!).

    Αφού δοκιμάστηκε επαρκώς από τους δημιουργούς του, τους επιστήμονες του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου του Βερολίνου, στο εργαστήριο τεχνητής νοημοσύνης AutoNOMOs Labs, με επικεφαλής τον Ραούλ Ρόχας, το αυτοκίνητο του μέλλοντος βγήκε για βόλτα στους δρόμους της γερμανικής πρωτεύουσας (συνολικά διήνυσε 80 χλμ μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο), μετά από ειδική άδεια που εξασφάλισε από τις Αρχές της πόλης, σύμφωνα με τη βρετανική "Ντέιλι Μέιλ".

    Το αυτοκίνητο πήγε και ήρθε δύο φορές την απόσταση των 20 χλμ. ανάμεσα στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο και την Πύλη του Βραδεμβούργου, χωρίς να συμβεί κανένα απρόοπτο, παρά την μεγάλη κίνηση. Πάντως, για λόγους ασφαλείας, σε αυτή την πρώτη δοκιμή σε πραγματικές συνθήκες δρόμου, οι Αρχές απαίτησαν ένας άνθρωπος οδηγός να βρίσκεται, για καλό και για κακό, πίσω από το τιμόνι, έστω κι αν στην ουσία δεν άγγιξε τίποτε και η παρουσία του ήταν διακοσμητική (αν χρειαζόταν πάντως να πατήσει φρένο, αμέσως θα αποσυνδεόταν ο υπολογιστής και ο άνθρωπος θα ανακτούσε αμέσως τον έλεγχο του οχήματος). Στα ειδικά πεδία δοκιμών όμως, εκτός πόλης, το αυτοκίνητο κυκλοφορεί τελείως μόνο του, χωρίς καν οδηγό ασφαλείας.

    Το όχημα μπορεί να "δει", να "μιλήσει" και να αυτο-οδηγηθεί, χωρίς την παραμικρή παρουσία και επέμβαση ανθρώπινου χεριού, ούτε καν εξ αποστάσεως. Το αυτοκίνητο διαθέτει ένα πολύπλοκο "οπλοστάσιο" ηλεκτρονικών συσκευών και υπολογιστών, ένα δορυφορικό σύστημα πλοήγησης μεγάλης ακρίβειας, τρεις βιντεοκάμερες και πληθώρα αισθητήρων λέιζερ αόρατου υπερύθρου φωτός γύρω-γύρω και πάνω στην οροφή του.

    To αυτόματο όχημα μπορεί να αναγνωρίσει τα άλλα αυτοκίνητα στο δρόμο, τους πεζούς, τα κτίρια και τα δέντρα σε απόσταση έως 70 μέτρων ολόγυρα του (πλήρης κάλυψη πεδίου 360 μοιρών), ενώ μπορεί να "δει" αν τα φώτα στα φανάρια μπροστά του είναι πράσινα ή κόκκινα και έτσι να συμπεριφερθεί ανάλογα. Το αυτοκίνητο γκαζώνει, φρενάρει, στρίβει, αλλάζει λωρίδα κλπ. από μόνο του. "Στην πραγματικότητα, η αναγνώριση και η αντίδραση του αυτοκινήτου στο περιβάλλον του είναι πολύ ταχύτερες από τις αντιδράσεις ενός ανθρώπου", όπως είπε ο Ρόχας.

    Στο μέλλον, ο κάτοχος του αυτόματου αυτοκινήτου, μέσω ενός "έξυπνου" κινητού ή ενός φορητού υπολογιστή ή ταμπλέτας, θα μπορεί να στέλνει μήνυμα στο αυτοκίνητό του να τον παραλάβει από το σημείο που ο ίδιος θα βρίσκεται και μετά να τον πάει όπου θέλει, ενώ ο ίδιος μπορεί κάλλιστα να κάτσει στο πίσω κάθισμα, αφού θα οδηγεί ο υπολογιστής-σοφέρ! Μάλιστα θα μπορεί το ίδιο αυτοκίνητο να πηγαινοέρχεται και να εξυπηρετεί πολλούς ανθρώπους (συγγενείς, φίλους, γείτονες) ταυτόχρονα ή διαδοχικά, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με μια εκτίμηση, μια πόλη όπως το Βερολίνο να μπορεί να εξυπηρετηθεί με μόλις το 10% των σημερινών οχημάτων.

    Το καινοτομικό αυτοκίνητο -που χρηματοδοτείται από το γερμανικό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας- είναι ένα διασκευασμένο Volkswagen Passat, το κόστος του οποίου έχει φθάσει τα 400.000 ευρώ, μετά από τέσσερα χρόνια ερευνών και συνεχών βελτιώσεων. Υπάρχουν και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες που αναπτύσσουν αυτόματα οχήματα, όπως η Google που κάνει δοκιμές με ένα ρομποτικό Toyota Prius στη Νεβάδα.

    Είναι πάντως δύσκολο, προς το παρόν, να πει κανείς με σιγουριά ποια ερευνητική ομάδα διεθνώς βρίσκεται σε πιο προχωρημένο τεχνολογικό στάδιο, αν και, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, μπορεί ακόμα και σε μια δεκαετία περίπου τα πρώτα πλήρως αυτοματοποιημένα αυτοκίνητα να εμφανιστούν στην αγορά. Ο ίδιος πάντως ο Ρόχας εμφανίστηκε πιο επιφυλακτικός και είπε ότι θα χρειαστούν 30-40 χρόνια, ώσπου τέτοια οχήματα να διατεθούν στον μέσο καταναλωτή και αφού προηγουμένως πέσει το κόστος τους σε ανεκτά επίπεδα. Εκτίμησε πάντως ότι τελικά θα συμβεί ό,τι και με τους κομπιούτερ: στην αρχή μόνο ερευνητικά εργαστήρια διέθεταν ένα, ώσπου, μετά από 40 χρόνια, κάθε ένας διαθέτει πια έναν τουλάχιστον υπολογιστή.

    Εκτός όμως από τα τεχνολογικά ζητήματα, πρέπει προηγουμένως να διευθετηθούν και διάφορα νομικά θέματα, πριν τέτοια αυτόματα οχήματα εμφανιστούν στους δρόμους, όπως, για παράδειγμα, αν συμβεί ατύχημα, ποιος τελικά θα φέρει την ευθύνη: ο κάτοχος του αυτοκινήτου που δεν το οδηγούσε, ο υπολογιστής που έλεγχε το όχημα ή η εταιρία που το έφτιαξε; Παρόλα αυτά, οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι, όταν η τεχνολογία φθάσει οριστικά σε ώριμο στάδιο, τα αυτόματα αυτοκίνητα θα είναι πιο ασφαλή και λιγότερο επιρρεπή σε ατυχήματα σε σχέση με τους ανθρώπους οδηγούς, με δεδομένο ότι τα περισσότερα δυστυχήματα οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος.

    



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία