 |
|
|  |  |  | 
Ο κομαντάντε παρουσίασε τα απομνημονευματά του
Η παγκόσμια ιστορία μέσα απο αφηγήσεις τού Φιντέλ Κάστρο
Αβάνα
Ο Φιντέλ Κάστρο παρουσίασε τους δύο τόμους των απομνημονευμάτων του,
που ξετυλίγονται μέσω συζητήσεων με την δημοσιογράφο Κατιούσκα Μπλάνκο
και εκτείνονται από τα παιδικά του χρόνια ως το 1958, πριν από το
θρίαμβο της επανάστασης της οποίας ηγήθηκε.
"Πρέπει να αδράξω τη στιγμή, διότι η μνήμη χάνεται", είπε ο
πατέρας της επανάστασης της Κούβας, 85 ετών σήμερα, στους
προσκεκλημένους στην διάρκεια της παρουσίασης στην Αβάνα, μεταξύ των
οποίων ήταν ο υπουργός Πολιτισμού, ’μπελ Πριέτο Χιμένες, ο πρόεδρος
της ένωσης συγγραφέων και καλλιτεχνών της χώρας Μιγκέλ Μπαρνέτ και η
Μπλάνκο.
Τα απομνημονεύματα του Κάστρο τιτλοφορούνται Guerrillero del tiempo.
"Είμαι διατεθειμένος να κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να μεταδώσω
αυτά που θυμάμαι καλά. . . Εκφράζω όλες τις ιδέες που είχα και όλα τα
συναισθήματά μου· έχω επίγνωση της σημασίας που έχει να λεχθούν όλα
αυτά, να μεταδοθούν, για να είναι χρήσιμα", είπε ο Κάστρο, σύμφωνα με
τις εφημερίδες Granma και Juventud Rebelde και τον ιστότοπο
Cubadebate.
Στις συζητήσεις του με την Μπλάνκο, που εκτείνονται σε χίλιες
σελίδες, ο Κάστρο εκμυστηρεύεται ότι προτιμά "τα παλιά ρολόγια, τα
παλιά γυαλιά, τις παλιές μπότες, αλλά στην πολιτική, προτιμά ό,τι
είναι νέο".
Η Μπλάνκο, συγγραφέας της πρώτης επίσημης βιογραφίας του Κάστρο
και της οικογένειάς του, παρουσιάζει τα απομνημονεύματά του υπό μορφή
ερωταπαντήσεων που θυμίζουν το βιβλίο "100 ώρες με τον Φιδέλ", ένα
βιβλίο στο οποίο ο Κάστρο συζητά με τον δημοσιογράφο Ιγκνάσιο Ραμονέ
και δημοσιεύτηκε στα τέλη του 2006, λίγο καιρό αφού ο κουβανός ηγέτης
παρέδωσε την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ Κάστρο λόγω των προβλημάτων
υγείας που αντιμετώπιζε.
Στην διάρκεια των τελευταίων ετών ο Κάστρο αφιερώθηκε στη συγγραφή
άρθρων και του βιβλίου Η Στρατηγική Αντεπίθεση (2010), στο οποίο
αφηγείται την εμπειρία του από το αντάρτικο στη Σιέρα Μαέστρα, πριν
από τη νικηφόρα είσοδό του στο Σαντιάγο δε Κούμπα τον Δεκέμβριο του
1958.
Ο Κάστρο έδωσε αντίτυπα των απομνημονευμάτων του στην πρόεδρο της
Βραζιλίας, Ντίλμα Ρουσέφ κατά την επίσκεψή της στην Κούβα, σύμφωνα με
βραζιλιάνικες διπλωματικές πηγές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
