Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Τουρκία σήμερα

Απο την κεμαλική κυριαρχία στον ισλαμικό νεοφιλελευθερισμό



Λευκωσία

"Πολύ χρήσιμο και επίκαιρο" χαρακτήρισε ο Κύπριος πρόεδρος Δημήτρης
Χριστόφιας το βιβλίο "Ο μετασχηματισμός της Τουρκίας. Από την κεμαλική
κυριαρχία στον ισλαμικό νεοφιλελευθερισμό" του συνεργάτη του για
τουρκικά και τουρκοκυπριακά θέματα , Νίκου Μούδουρου.

Ο πρόεδρος Χριστόφιας, μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου,
επεσήμανε ότι η γνώση και η ερμηνεία της τουρκικής πολιτικής αποτελεί
απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαμόρφωση από την κυπριακή πλευρά
έγκυρης και αποτελεσματικής πολιτικής.

Όπως είπε, ενόψει των προσπαθειών για επίλυση του Κυπριακού,
επιβάλλεται η συνεχής παρακολούθηση και μελέτη των εξελίξεων στην
Τουρκία, ενώ πρόσθεσε ότι βιβλία, όπως αυτό του Νίκου Μούδουρου,
συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Νίκος Μούδουρος γεννήθηκε το 1978 στην Λευκωσία. Είναι
πτυχιούχος του Τμήματος Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του
Πανεπιστημίου Κύπρου. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές ολοκληρώθηκαν με
ένα μεταπτυχιακό τίτλο από το SOAS του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και
με ένα διδακτορικό τίτλο από το Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών
Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Ο πρόεδρος Χριστόφιας επεσήμανε ότι ο Νίκος Μούδουρος "ερμηνεύει
τις αλλαγές στην Τουρκία, αναζητώντας απαντήσεις στα διάφορα επίκαιρα
ερωτήματα, με τη χρήση της κλασικής ιστορικο-αναλυτικής μεθόδου, ώστε
να αναδείξει τη διαλεκτική σχέση γεγονότων και κοινωνικο-οικονομικού
γίγνεσθαι".

Σημείωσε επίσης ότι ο συγγραφέας απομακρύνεται από το παραδοσιακό
ερμηνευτικό σχήμα "κεμαλισμός εναντίον Ισλάμ", αλλά και από τη
μονοδιάστατη παρουσίαση των παραδοσιακών κυρίαρχων δυνάμεων του
κεμαλισμού, που χαρακτηρίζει πολλές από τις μελέτες για την Τουρκία.

Το βιβλίο ( εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ), που αρχίζει από την κατάρρευση
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και φθάνει μέχρι την πολιτική, οικονομική
και κοινωνική κατάσταση στην Τουρκία του 2010, προλογίζει η καθηγήτρια
στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία παρατηρεί ότι η
μελέτη του Νίκου Μούδουρου "διεκδικεί τον επαναπροσδιορισμό των όρων
συζήτησης για την Τουρκία τόσο στην ελληνική, όσο στην τουρκική και
διεθνή βιβλιογραφία".

Η κ. Αναγνωστοπούλου σημειώνει ότι "το βιβλίο, ρητά ή υπόρρητα,
πραγματεύεται τις αλλαγές στην Τουρκία πέρα από το μύθο της Ανατολίας,
ή, καλύτερα, εντάσσοντας αυτόν το μύθο στην τουρκική και διεθνή
πραγματικότητα και ξαναδιαβάζοντάς τον υπό το φως της ιδεολογίας και
των αναγκών της κυρίαρχης τουρκικής αστικής τάξης, ανεξαρτήτως
χρώματος: κόκκινης (κεμαλικής) ή πράσινης (ισλαμικής) αστικής τάξης".

Στο επίμετρο του βιβλίου ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
Σταύρος Τομπάζος επισημαίνει ότι "ο συγγραφέας ανέτρεξε σε ευρεία
ελληνική, τουρκική και διεθνή βιβλιογραφία, στον τουρκικό Τύπο, σε
πρωτογενείς πηγές και αρχεία. Πρόκειται για ένα βιβλίο που είναι
αποτέλεσμα πολλών ετών επίμονης εργασίας. Οι διαδρομές της έρευνάς
του, προσθέτει ο καθηγητής Τομπάζος, δεν αποφεύγουν τα "δύσβατα
μονοπάτια" όταν αυτό είναι αναγκαίο".

Στην παρουσίαση του βιβλίου μίλησε και ο τουρκοκύπριος καθηγητής
στο Πανεπιστήμιο Κύπρου Νιαζί Κιζίλγιουρέκ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία