Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Β. Κορέα: Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας υποσιτίζονται, σύμφωνα με τον ΟΗΕ



Πιονγκγιανγκ

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών απηύθυνε έκκληση στην διεθνή κοινότητα να προσφέρει βοήθεια για τον επισιτισμό 16 εκατομμυρίων κατοίκων της Βόρειας Κορέας, περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας, τα οποία υποσιτίζονται και αντιμετωπίζουν βασικές ελλείψεις τροφής.

Αξιωματούχοι του ΟΗΕ εκτιμούν ότι απαιτούνται 198 εκατομμύρια δολάρια, ώστε να καλυφθούν οι «βασικές ανθρωπιστικές προτεραιότητες» για φέτος στη Β. Κορέα, θέτοντας ως στόχο την παροχή επισιτιστικής βοήθειας στις πιο ευάλωτες ομάδες.

Ο Τζερόμ Σάβατζ, συντονιστής του ΟΗΕ στην περιοχή της Β. Κορέας, επεσήμανε σε δηλώσεις του ότι «δεκαέξι εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να υποφέρουν από την έλλειψη τροφίμων, τα μεγάλα ποσοστά υποσιτισμού και τα οικονομικά προβλήματα τα οποία έχουν βαθιές ρίζες». Ο ίδιος είπε ότι «οι ανεπαρκείς ιατρικές προμήθειες και εξοπλισμός καθιστούν το σύστημα υγείας ανήμπορο να αντεπεξέλθει στις βασικές ανάγκες, ενώ υπάρχει η αναγκαιότητα για αποκατάσταση των συστημάτων νερού και θέρμανσης.

Όπως τόνισε, τα Ηνωμένα Έθνη ευελπιστούν να εστιάσουν τις προσπάθειές τους στην ενίσχυση του επισιτισμού, την υποστήριξη της γεωργίας, την ανάπτυξη του συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας, αλλά και τους τομείς της υγείας και της υγιεινής.

Τα μακροπρόθεσμα προγράμματα επισιτισμού του ΟΗΕ έχουν βοηθήσει περίπου 2 εκατομμύρια ανθρώπους στη Βόρεια Κορέα, οι προσπάθειες όμως αυτές υπονομεύτηκαν εξαιτίας ενός ελλείμματος 414.000 τόνων σιτηρών που αναμενόταν να συγκεντρωθεί από δωρεές τον περασμένο χρόνο. Ο Σάβατζ δήλωσε ότι οι επιχειρήσεις του ΟΗΕ στη Β. Κορέα «πάσχουν από ανεπαρκή χρηματοδότηση». Συνέχισε λέγοντας ότι «απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε βιώσιμη εξυγίανση της κατάστασης του πληθυσμού αποτελεί ο διαχωρισμός των ανθρωπιστικών αναγκών από τα πολιτικά θέματα».

Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Σίτισης, σε συνεργασία με πρακτορεία του ΟΗΕ, έχουν παράσχει πολυετή υποστήριξη στη Β. Κορέα, από τότε που ένα ξέσπασμα λιμού, τη δεκαετία του 1990, εκτιμάται ότι σκότωσε παραπάνω από 1 εκατομμύριο κατοίκους.

Πάραυτα, μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της Β. Κορέας, που ανέρχεται σε 23 εκατομμύρια κατοίκους, συνεχίζει να υποσιτίζεται, ενώ η παροχή ιατροφαρμακευτικής φροντίδας παραμένει σε στοιχειώδη επίπεδα, σύμφωνα με αναφορές των υπηρεσιών του ΟΗΕ. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία