Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Aυξάνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό

Επικίνδυνη για την υγεία η εργασία σε βάρδιες, ιδίως τις νύχτες



Λονδίνο

Όσοι εργάζονται σε νυχτερινές βάρδιες, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο
κίνδυνο να πάθουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό σε σχέση με όσους δουλεύουν τη
μέρα, σύμφωνα με μία νέα καναδο-νορβηγική επιστημονική έρευνα, τη
μεγαλύτερη μέχρι σήμερα πάνω στο ζήτημα. Η μελέτη συμπέρανε ότι το
πρόβλημα αφορά γενικότερα, αν και σε μικρότερο βαθμό, όσους εργάζονται
όχι μόνο το πρωί, αλλά σε ακανόνιστες ή εναλλασσόμενες βάρδιες.

Στο παρελθόν η εργασία σε νυχτερινές βάρδιες, η οποία μπορεί να
αποσυντονίσει το βιολογικό «ρολόι» του οργανισμού (κιρκαδιανό ρυθμό),
έχει συσχετισθεί με αυξημένο κίνδυνο για υψηλή πίεση αίματος και
διαβήτη. Οι ερευνητές συστήνουν στους εργαζόμενους να περιορίσουν, στο
μέτρο που μπορούν, τη νυχτερινή εργασία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Νταν Χάκαμ του πανεπιστημίου
Western στο Οντάριο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό
ιατρικό περιοδικό "British Medical Journal", σύμφωνα με το BBC,
ανέλυσαν και συνέκριναν στοιχεία από 34 δημοσιευμένες έρευνες που
αφορούν μεγάλο δείγμα πληθυσμού (πάνω από 2 εκατ. εργαζόμενους) στο
πλαίσιο μιας έρευνας που αποκαλείται μετα-ανάλυση.

Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η εργασία σε βάρδιες φαίνεται να αυξάνει,
κατά μέσο όρο, κατά 23% τον κίνδυνο εμφράγματος, κατά 24% τον κίνδυνο
εκδήλωσης στεφανιαίας νόσου και κατά 5% τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Όσοι
εργάζονται κυρίως το βράδυ, έχουν μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο
(κατά 41%),

Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι σε μία αναπτυγμένη χώρα, όπου συχνά οι
εργαζόμενοι δουλεύουν σε βάρδιες (π.χ. ένας στους τρεις εργαζόμενους
στον Καναδά), το 7% των εμφραγμάτων και των περιστατικών στεφανιαίας
νόσου, καθώς και σχεδόν το 2% των εγκεφαλικών θα μπορούσαν να
συσχετισθούν με την εργασία σε βάρδιες. Πάντως, σύμφωνα με τους
επιστήμονες, η εργασία σε βάρδιες δεν βρέθηκε να συνδέεται με αυξημένη
γενική θνησιμότητα από οποιαδήποτε αιτία.

Όπως είπε ο Χάκαμ, «οι εργαζόμενοι σε βάρδιες, ιδίως τη νύχτα,
βρίσκονται στο πόδι όλη τη μέρα και δεν έχουν αρκετή ξεκούραση. Το
νευρικό τους σύστημα βρίσκεται σε συνεχή ενεργοποίηση, πράγμα κακό για
την παχυσαρκία ή την χοληστερόλη». Όπως είπε, οι εργαζόμενοι τη νύχτα
πρέπει να έχουν το νου τους για πρόωρα συμπτώματα (υψηλή πίεση, υψηλή
χοληστερόλη, υψηλό σάκχαρο, αύξηση βάρους κ.α.), που μπορεί να
δείχνουν ότι δημιουργείται καρδιαγγειακό πρόβλημα.

Η νυχτερινή εργασία, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να οδηγήσει σε
διαταραχή της όρεξης και της πέψης, εξάρτηση από ηρεμιστικά χάπια ή
διεγερτικές ουσίες, μειωμένη εργασιακή απόδοση και αυξημένα λάθη στη
δουλειά, με συνέπεια ακόμα και ατυχήματα. Οι ειδικοί συστήνουν σε
εργοδότες και εργαζόμενους η νυχτερινή εργασία να μην είναι μόνιμη και
οι εργαζόμενοι να έχουν κατά καιρούς την ευκαιρία να κοιμούνται
κανονικά το βράδυ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία