Περισσότερα από 40 χρόνια ζουν σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς,
όσοι μολύνονται με τον ιο HIV, χάρη στις νεότερες θεραπείες, που έχουν
αυξήσει σημαντικά το προσδόκιμο επιβίωσης των φορέων του ιού, το οποίο
πλέον υπολογίζεται παρόμοιο με αυτό του γενικού πληθυσμού. Αυτά είναι
τα καλά νέα. Τα άσχημα νέα είναι ότι κάποιες μορφές του ιού που έχουν
εντοπιστεί και στην Ελλάδα, αντέχουν στα συγκεκριμένα φάρμακα, και
επιπλέον, ότι αυξάνονται χρόνο με τα νέα κρούσματα του AIDS, εξαιτίας
των μολύνσεων ανάμεσα στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών.

Αυτά τόνισαν οι επιστήμονες ενόψει του 24ου Πανελλήνιο Συνέδριο για
το AIDS και πρόσθεσαν ότι η εφαρμογή, πριν από 15 χρόνια, της
συνδυαστικής αντιρετροϊκής θεραπείας (cART) αποτέλεσε θρίαμβο της
σύγχρονης θεραπευτικής και οδήγησε σε σημαντική βελτίωση της ποιότητας
ζωής και σε μεγάλη αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης των ασθενών.

Ωστόσο, τόνισαν ότι η εκρίζωση της νόσου δεν έχει ακόμη επιτευχθεί,
παρότι πρόσφατα η περίπτωση πάσχοντος από λευχαιμία και HIV λοίμωξη
ασθενούς, που υπεβλήθη σε μεταμόσχευση, απέδειξε ότι αυτή είναι
μελλοντικά δυνατή. Παρά την αισιοδοξία, αξίζει να σημειωθεί -είπαν-
ότι η χρόνια HIV λοίμωξη συνοδεύεται σε αναλογία μεγαλύτερη από αυτή
του γενικού πληθυσμού, από απώτερες μεταβολικές διαταραχές,
καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ηπατοπάθεια, νεφροπάθεια,
παθήσεις των οστών και νεοπλασίες, που επηρεάζουν δυσμενώς τη ζωή των
ασθενών.

Επιπλέον, επισημάνθηκε ότι το 2012 κερδίζει ακόμη περισσότερο έδαφος η
αντίληψη ότι η αντιρετροϊκή αγωγή, και ιδίως η πρωιμότερη χορήγησή
της, δεν ωφελεί μόνο θεραπευτικά, αλλά προφυλάσσει από τη μετάδοση της
νόσου και σε ατομικό και σε επίπεδο πληθυσμού, καθώς σε συνδυασμό με
τη λήψη και όλων των άλλων πολύ σημαντικών προφυλακτικών μέτρων είναι
δυνατόν να περιορίσει την εμφάνιση νέων μολύνσεων και να αναχαιτίσει
την εξάπλωση της νόσου.

Από την άλλη, πονοκέφαλο προκαλεί στους επιστήμονες η αύξηση της
αντοχής στα αντιρετροϊκά φάρμακα σε ασθενείς με πρόσφατη διάγνωση HIV
λοίμωξης, που παρουσιάζεται στη Βόρεια Ελλάδα (22%), σε αντίθεση με τη
διαχρονικά σταθερή αντοχή εκείνων στη Νότια Ελλάδα (6,4%). Αυτό, όπως
εξήγησαν, συνιστά σοβαρό πρόβλημα, που θα μπορούσε να υπονομεύσει την
αποτελεσματική θεραπεία της νόσου και να αυξήσει υπερβολικά το κόστος.
Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, το κόστος αντιμετώπισης της HIV
λοίμωξης αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Η μείωση των τιμών των φαρμάκων δεν
αντανακλάται πλήρως στη μείωση του κόστους θεραπείας της HIV λοίμωξης,
πιθανόν λόγω της εξατομίκευσης της θεραπείας και των αλλαγών στις
οδηγίες θεραπείας προς την κατεύθυνση αντικατάστασης παλαιότερων
φαρμάκων με νεότερα αποτελεσματικότερα και ασφαλέστερα.

Οι ειδικοί ανησυχούν, επίσης, από τα στοιχεία των μονάδων Λοιμώξεων,
απ΄όπου προκύπτει ότι για το 2012 αναμένεται μια μεγάλη, συγκριτικά
πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με το 2011, αύξηση των νέων κρουσμάτων HIV
λοίμωξης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ο αριθμός νέων HIV λοιμώξεων
στο τέλος του 2012 θα υπερβεί τις 1250, γεγονός που σημαίνει αύξηση
μεγαλύτερη από 50% συγκριτικά με το 2011. Η μεγάλη αύξηση αφορά κυρίως
τους χρήστες ενδοφλέβιων τοξικών ουσιών (περίπου 50% των νέων
λοιμώξεων), στους οποίους η επιδημία εξελίσσεται με γεωμετρική πρόοδο.
Για πρώτη φορά από την έναρξη της επιδημίας, οι χρήστες ενδοφλέβιων
ουσιών αποτελούν τη μεγαλύτερη κοινωνική ομάδα, που πλήττεται από την
HIV λοίμωξη, φέρνοντας στη δεύτερη θέση τους ομοφυλόφιλους άνδρες. Η
εξάπλωση της HIV λοίμωξης στους ενδοφλέβιους χρήστες, που προέρχονται
κυρίως από την Αττική, ευνοείται από τις χαμηλές κοινωνικές και
οικονομικές συνθήκες, την πορνεία, την αύξηση των σεξουαλικά
μεταδιδομένων νοσημάτων, τη σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη και την
κοινή χρήση μολυσμένων συρίγγων.

Όπως έγινε ακόμη γνωστό, μέσα στο 2013 αναμένεται να κυκλοφορήσουν δύο
νέοι σταθεροί συνδυασμοί αντιρετροϊκών φαρμάκων σε ένα δισκίο στο
πλαίσιο των ήδη γνωστών κατηγοριών, ενώ οι προσπάθειες για την
ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου προς την οριστική θεραπεία της
HIV λοίμωξης δεν έχουν καρποφορήσει ακόμη. Όμως, πρόσφατες πρόοδοι
στον τομέα αυτό απέδειξαν για πρώτη φορά ότι η κατασκευή ενός
αποτελεσματικού προφυλακτικού εμβολίου είναι επιστημονικά δυνατή και
παρέχουν σοβαρή ελπίδα για το μέλλον. Έως τότε η σωστή και συνεχής
ενημέρωση, η λήψη προφυλακτικών μέτρων και η έγκαιρη θεραπεία
αποτελούν τα αποτελεσματικότερα μέτρα ελέγχου της εξάπλωσης της νόσου.