 |
|
|  |  |  | 
Δηλώσεις τού καθηγητή Αθλητιατρικής Αστέριου Δεληγιάννη
Προβληματισμό προκαλούν οι αιφνίδιοι θάνατοι αθλητών σε κατάσταση ηρεμίας
Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)
Προβληματισμό προκαλούν οι αιφνίδιοι θάνατοι αθλητών ενώ βρίσκονται
σε κατάσταση ηρεμίας. Η πιθανότητα αιφνίδιου θανάτου στη διάρκεια της
άθλησης είναι τριπλάσια από την πιθανότητα θανάτου σε κατάσταση
ηρεμίας, εξηγεί ο καθηγητής αθλητιατρικής στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), καρδιολόγος Αστέριος Δεληγιάννης, με
αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του Νίκου Σαμαρά και του Άγγελου Τσιπούρα,
που βύθισαν στο πένθος τον αθλητικό κόσμο της Ελλάδας.
Όπως επισημαίνει ο κ. Δεληγιάννης, η πιθανότητα αιφνίδιου θανάτου
αθλητή σε κατάσταση ηρεμίας ή αθλητή στον οποίον δεν παρατηρήθηκαν
ευρήματα κατά τη διάρκεια ιατρικού ελέγχου, είναι ένα πολύ σπάνιο
φαινόμενο.
"Ο θάνατος του Άγγελου Τσιπούρα (ποδοσφαιριστή της ομάδας Κ17 του
Άρη), σύμφωνα με το πόρισμα της νεκροψίας οφείλεται σε έμφραγμα. Στο
Εργαστήριο Αθλητιατρικής του ΑΠΘ, του οποίου προΐσταμαι, από το 1992
μέχρι σήμερα εξετάστηκαν 30.000 αθλητές, μεταξύ των οποίων και ο
Τσιπούρας, για τον οποίον οι εξετάσεις δεν είχαν δείξει κανένα εύρημα.
Πρόκειται για ένα πάρα πολύ σπάνιο φαινόμενο με συχνότητα 1/100.000.
Ενδεχομένως το έμφραγμα να προκλήθηκε από σπασμό στη στεφανιαία
αρτηρία, ο οποίος μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές μεταβολές ή μπορεί
να οφείλεται σε παθολογικά κύτταρα που δεν βρέθηκαν στον πρώτο έλεγχο"
ανέφερε ο κ Δεληγιάννης.
Διευκρίνισε δε ότι η ακριβής εξήγηση θα δοθεί σε έναν μήνα, όταν θα
έχουν βγει τα αποτελέσματα των ιστολογικών εξετάσεων.
Όσον αφορά τον αιφνίδιο θάνατο του παίκτη-συμβόλου του ελληνικού
βόλεϊ Νίκου Σαμαρά, από ανεύρυσμα, ο κ. Δεληγιάννης αναφέρει ότι με
τις κλασικές εξετάσεις δεν μπορεί να βρεθεί αν ο αθλητής έχει
ανεύρυσμα. "Θα πρέπει να γίνουν ειδικές εξετάσεις, όπως η αξονική και
η μαγνητική τομογραφία για να βρεθεί αν υπάρχει ανεύρυσμα. Όμως επειδή
αυτό είναι σπάνιο- η συχνότητα είναι 1/120.000 -ένα άτομο υγιές
ηλικίας 30-40 ετών δεν θα το υποβάλλουμε σε τομογραφία γιατί το κόστος
είναι υψηλό και θα κατηγορηθούμε ότι κάνουμε άσκοπα εξετάσεις" λέει ο
κ. Δεληγιάννης.
Η συχνότητα των αιφνίδιων θανάτων αθλητών μπορεί να μειωθεί με τις
κατάλληλες εξετάσεις προτού ξεκινήσουν την άθληση, τονίζει ο κ.
Δεληγιάννης, αναφέροντας το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου πριν από 15
χρόνια η συχνότητα των αιφνίδιων θανάτων αθλητών ήταν πολύ υψηλή
(10-20/100.000 αθλητών ετησίως) και μειώθηκε με την επιβολή αυστηρού
προαγωνιστικού ελέγχου διά του νόμου.
"Στην Ελλάδα, ο έλεγχος αυτός δεν εφαρμόζεται, δηλαδή γίνονται
εξετάσεις που περιλαμβάνουν ακτινογραφία θώρακος, εργαστηριακές
εξετάσεις κτλ, αλλά δεν είναι προσαρμοσμένες. Στην Ευρώπη, ο έλεγχος
περιλαμβάνει καρδιογράφημα, ενώ στην Ελλάδα δεν το επιτάσσει ο νόμος.
Η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία δημοσίευσε πριν από δύο χρόνια τις
κατευθυντήριες οδηγίες για τον καρδιολογικό έλεγχο των αθλητών, οι
οποίες εφαρμόζονται στην Ευρώπη. Για να μην τρομάζουμε τον κόσμο θα
πρέπει να πούμε ότι, με τον έλεγχο με τις κλασικές εξετάσεις, πολύ
μεγάλο ποσοστό αθλητών μπορεί να σωθεί" κατέληξε ο κ. Δεληγιάννης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
