Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...και αφθονούν οι ασθένειες

Στην Ασία το  65% του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό



Μανίλα

Σχεδόν τα δύο τρίτα των κατοίκων στην περιοχής Ασίας-Ειρηνικού δεν έχουν πρόσβαση σε νερό μέσα στην κατοικία τους, παρά την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη που εμφανίζει αυτή η πλευρά του πλανήτη, υπογραμμίζει η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης (BAsD) στην έκθεσή της που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η κακή διαχείριση και η έλλειψη επενδύσεων στις υποδομές ύδρευσης είναι οι βασικές αιτίες για την κατάσταση αυτή, εκτιμάται στην έκθεση.

"Λείπει στην Ασία η καλή διαχείριση στον τομέα του νερού", δήλωσε στον Τύπο ο Ράνες Βαϊντίγια, ειδικός στον τομέα των υδάτινων πόρων, ο οποίος συνέβαλε στη σύνταξη της έκθεσης. "Υπάρχει αναμφίβολα μια σχέση μεταξύ της καλής διαχείρισης και της καλής ποιότητας του νερού".

Από το 1990 έως το 2010, 900 εκατομμύρια άνθρωποι στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού απέκτησαν πρόσβαση σε καθαρό νερό, το οποίο διοχετεύεται από δίκτυα υδροδότησης, σύμφωνα με τη μελέτη, που χαιρετίζει την πρόοδο αυτή.

Ωστόσο το 65% του πληθυσμού ζει ακόμη χωρίς νερό και κατ επέκταση αφθονούν οι ασθένειες που οφείλονται στην κατανάλωση μη πόσιμου νερού.

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στις χώρες του Ειρηνικού και της νότιας Ασίας, όπου αντίστοιχα μόλις το 21% και το 23% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στο νερό στην κατοικία του.

"Η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού έχει οικονομική δύναμη αλλά είναι ανησυχητική η διαπίστωση πως καμιά αναπτυσσόμενη χώρα στην περιοχή δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής στο θέμα της παροχής νερού", προσθέτει ο αντιπρόεδρος του ασιατικού χρηματοπιστωτικού οργανισμού Μπιντού Λοχάνι, αρμόδιος για την αειφόρο ανάπτυξη.

Το ποσοστό του πληθυσμού στην περιοχή που έχει πρόσβαση σε υδροδοτούμενες τουαλέτες αυξήθηκε από 38% το 1990 σε 58% το 2010, σύμφωνα με τη μελέτη. Αυτό συνεπώς αφήνει 1,74 δισεκατομμύριο ανθρώπους χωρίς τουαλέτες στην κατοικία τους, εκ των οποίων οι μισοί εξαναγκάζονται να ικανοποιούν τις ανάγκες τους στην ύπαιθρο.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών βρίσκονται στη νότια Ασία.

Αντίθετα, η νοτιοανατολική Ασία και η ανατολική Ασία αναφέρονται ως "επιτυχείς περιοχές" όπου το 64% του πληθυσμού έχει εύκολη πρόσβαση στις τουαλέτες.

Η έκθεση, που συντάχθηκε από τη BAsD και ερευνητικά ινστιτούτα, εκτιμά σε 59 δισεκατομμύρια δολάρια (45,3 δισεκατομμύρια ευρώ) το ποσό που απαιτείται για τον εκσυγχρονισμό των δικτύων υδροδότησης και σε 71 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον το ποσό για τη βελτίωση των εγκαταστάσεων υγιεινής.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία