 |
|
|  |  |  | 
Διεκδικούν αποζημίωση εως και 4 δισ. λίρες
Ομαδική αγωγή απο 12.000 μετόχους τής τράπεζας RBS
Λονδίνο
Περισσότεροι από 12.000 μέτοχοι της Royal Bank of Scotland (RBS) κάνουν μια ομαδική αγωγή ζητώντας αποζημιώσεις από τη βρετανική τράπεζα, διεκδικώντας συνολικώς μέχρι και 4 δισεκατομμύρια λίρες Αγγλίας, επικαλούμενοι ως λόγο της δικαστικής τροπής της υπόθεσης το ότι αυτοί "εξαπατήθηκαν" όταν η RBS στη διάρκεια του 2008 αύξησε το μετοχικό κεφάλαιό της, όπως ανακοίνωσε σήμερα στο Λονδίνο ο νόμιμος εκπρόσωπός τους.
Ο εκπρόσωπος αυτός είναι η "Ομάδα για την Δράση των Μετόχων της RBS", (RBOS), που προβαίνει σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση στην δικαστική διαδικασία κατηγορώντας την ίδια την τράπεζα αλλά και τους ιθύνοντές της την εποχή εκείνη (το 2008), τον διευθύνοντα σύμβουλο Φρεντ Γκούντγουϊν και τους Τομ Μακίλπο, Τζόνι Κάμερον και Γκι Ουαϊτάκερ.
Δηλώνει ότι η RBOS εκπροσωπεί νομίμως περισσότερους από 12 χιλιάδες μετόχους, ιδιώτες, αλλά και μια εκατοντάδα θεσμικών επενδυτών, εκτιμά δε ότι η συνολική χρηματική διεκδίκηση έναντι της τράπεζας "μπορεί να φθάνει τα 4 δισεκατομμύρια λίρες Αγγλίας".
"Η τότε διοίκηση της τράπεζας επεδίωξε να εξαπατήσει τους μετόχους προβάλλοντάς μια εξωπραγματική εικόνα για τον ισολογισμό της, αποσιωπώντας συγκεκριμένα κρίσιμες πληροφορίες και υλοποιώντας μιάν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στη διάρκεια του 2008", διατείνεται ο RBOS.
Σύμφωνα με το βρετανικό τραπεζικό και χρηματιστηριακό δίκαιο, εάν οι μετοχές που αποκτώνται στο πλαίσιο αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας χάσουν μεταγενέστερα την αξία τους, μπορεί να εγερθεί αγωγή αποζημίωσης -- εν προκειμένω ομαδική.
Σήμερα, το βρετανικό δημόσιο που διέσωσε την τράπεζα αυτήν στο κορύφωμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, ενισχύοντάς την με 45 δισ. λίρες, κατέχει το 80% των μετοχών της RBS.
Η εν λόγω τράπεζα είχε καταδικαστεί τον Φεβρουάριο σε καταβολή προστίμου για χειραγώγηση του επιτοκίου Libor.
"Ζητάμε να αποζημιωθούμε για τις αδικαιολόγητες ενέργειες των τραπεζικών διοικήσεων στη διάρκεια της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008", αναφέρει η RBOS στην ίδια ανακοίνωση, σύμφωνα με την ανταπόκριση του Γερμανικού πρακτορείου για το θέμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
