Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γαύροι, τόνοι και κολιοί με ίνες πλαστικού στο πιάτο μας



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Νατάσα Καραθάνου)

Γαύροι, τόνοι και κολιοί με μεγάλη περιεκτικότητα μικροπλαστικών ινών καταλήγουν στο τραπέζι των καταναλωτών εξαιτίας της ρύπανσης από πλαστικό σε όλες τις θάλασσες παγκοσμίως.

Την περιεκτικότητα μικροπλαστικών ινών στα τρία είδη ψαριών μελέτησαν και παρουσίασαν στο 5ο Περιβαλλοντικό Συνέδριο Μακεδονίας οι Κ.Irving, Α. Μήλιου, Μ. Vasić, Ν. Sainz, L.Anderson και W. Weatherhead από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας, «Αρχιπέλαγος», το πανεπιστήμιο της Νις, στη Σερβία και το Manchester Metropolitan University.

Όπως αναφέρουν ενδεικτικά, η παγκόσμια παραγωγή πλαστικού αυξάνεται εκθετικά, όπως και η εισροή μακροπλαστικών και μικροπλαστικών στους ωκεανούς του κόσμου. Η Μεσόγειος θεωρείται μία από τις πιο επιβαρυμένες θάλασσες σε ρύπανση από πλαστικό παγκοσμίως. Ωστόσο, έως σήμερα δεν είναι γνωστές οι επιπτώσεις, τόσο της συσσώρευσης των μικροπλαστικών στα θαλάσσια οικοσυστήματα, όσο και της μεταφοράς τους μέσω της τροφικής αλυσίδας στον άνθρωπο.

Η μελέτη των επιστημόνων επικεντρώθηκε στο ΒΑ Αιγαίο, αναλύοντας τις συγκεντρώσεις μικροπλαστικών ινών σε τρία εμπορικά είδη ψαριών, τον γαύρο (Engraulis encrasicolus), τον τόνο (Katsuwonus pelami) και τον κολιό (Scomber japonicus). Αναλύθηκε το στομαχικό περιεχόμενο 47 ενήλικων ψαριών και στο 89% εντοπίστηκαν μικροπλαστικές ίνες ενώ δεν καταγράφηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην ποσότητα μικροπλαστικών που περιέχονταν στα τρία διαφορετικά είδη.

Μαύρο πλαστικό στα στομάχια των ψαριών

Τα ψάρια που περιλήφθηκαν στο δείγμα αλιεύθηκαν μεταξύ της 5ης Σεπτεμβρίου και της 8ης Οκτωβρίου 2013 ανοικτά των ακτών της Σάμου και με γρι-γρι στη Λέσβο.

«Στο 85% των γαύρων εντοπίστηκαν ίνες στο στομάχι, καθώς και στο 91% των κολιών και στους περισσότερους τόνους. Παράλληλα, κατά την ανάλυση, το χρώμα κάθε μικροπλαστικού που είχε καταποθεί παρατηρήθηκε και διανεμήθηκε στις ακόλουθες κατηγορίες: Μαύρο/σκούρο, μπλε, κόκκινο, διάφανο και πράσινο, για να καθοριστεί η ομοιότητα σε φυσικά είδη θηραμάτων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το πιο κοινό χρώμα πλαστικών ινών που βρέθηκε στα περιεχόμενα του στομάχου των ψαριών ήταν μαύρο/σκούρο με 36%, ακολουθούμενο από μπλε (24%), διαφανές (17%) και κόκκινο (14%)» αναφέρεται στην μελέτη.

Η συγκεκριμένη έρευνα, σύμφωνα με τους μελετητές, παρέχει περαιτέρω αποδείξεις ότι η ρύπανση από μικροπλαστικά που καταναλώνονται στη συνέχεια από εμπορικά είδη ψαριών αποτελεί γεγονός που προκαλεί ανησυχία για το μέλλον της βιωσιμότητας των ιχθυαποθεμάτων, μαζί με την ύπαρξη μίας πιθανής οδού προς την ανθρώπινη διατροφή. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία