Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κονγκρέσου δεσμεύεται να αγωνιστεί για τη σωτηρία των διωκόμενων Χριστιανών



Νέα Υόρκη

Γιατί παραμένει ο κόσμος σιωπηλός την ώρα που σφαγιάζονται Χριστιανοί στη Μέση Ανατολή και την Αφρική; Γιατί γίνονται διαδηλώσεις μόνο για τους θανάτους των Παλαιστινίων στη Γάζα και όχι για τη βάρβαρη σφαγή χιλιάδων Χριστιανών στη Μέση Ανατολή;

Τα ερωτήματα αυτά θέτει από τις στήλες των Νιου Γιορκ Τάιμς ο Ρόναλντ Λόντερ, πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κονγκρέσου. Όπως γράφει, η Μέση Ανατολή και τμήματα της κεντρικής Αφρικής χάνουν ολόκληρες χριστιανικές κοινότητες που ζούσαν ειρηνικά για αιώνες. Η τρομοκρατική οργάνωση Μπόκο Χαράμ έχει απαγάγει και σκοτώσει φέτος εκατοντάδες χριστιανούς. Μισό εκατομμύριο χριστιανοί Άραβες έχουν εκδιωχθεί από τη Συρία την τελευταία τριετία. Χριστιανοί διώκονται και σκοτώνονται σε πολλές χώρες, από τον Λίβανο μέχρι το Σουδάν.

Οι ιστορικοί μια μέρα θα εξετάσουν αυτή την περίοδο και θα αναρωτηθούν γιατί ο κόσμος έχασε τις ευαισθησίες του. Λίγοι δημοσιογράφοι έχουν ταξιδέψει στο Ιράκ για να μεταφέρουν το κύμα τρόμου που σαρώνει τη χώρα. Τα Ηνωμένα Έθνη παραμένουν σιωπηλά. Δεν πηγαίνουν στολίσκοι στη Συρία ή στο Ιράκ. Όσο για τους διασήμους και τους ροκ σταρ, δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται.

Ο πρόεδρος Ομπάμα ορθώς διέταξε την πραγματοποίηση αεροπορικών επιδρομών για τη διάσωση δεκάδων χιλιάδων Γεζίντι, που έχουν παγιδευτεί σε ένα βουνό στο βόρειο Ιράκ και απειλούνται με θάνατο από σουνίτες εξτρεμιστές. Δυστυχώς, όμως, οι αεροπορικές επιδρομές δεν είναι αρκετές για να σταματήσουν αυτό το απίστευτο κύμα τρομοκρατίας.

Το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι ένας χαλαρός συνασπισμός εξτρεμιστικών οργανώσεων, αλλά μια πραγματική στρατιωτική δύναμη που χρησιμοποιεί χρήματα από τράπεζες, μαζί με πετρελαϊκούς πόρους που ελέγχει, για να χρηματοδοτεί τη δολοφονική του μηχανή. Ίσως να πρόκειται για την πλουσιότερη ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση στον κόσμο. Και φυσικά ξεχωρίζει για την ωμότητα των μεθόδων του, με τελευταίο παράδειγμα τον αποκεφαλισμό του αμερικανού δημοσιογράφου.

«Αποκεφαλίζουν παιδιά και κρεμούν τα κεφάλια τους από ξύλα», είπε πρόσφατα ο αμερικανός επιχειρηματίας Μαρκ Άραμπο στο CNN, περιγράφοντας μια σκηνή από ένα πάρκο στη Μοσούλη. «Βιάζουν και σκοτώνουν μάνες, απαγχονίζουν πατεράδες».

Σε μια ομιλία που εκφώνησε τον περασμένο Ιούνιο ενώπιον χιλιάδων Χριστιανών στη Βουδαπέστη, ο Λόντερ δεσμεύτηκε ότι όπως δεν παραμένει σιωπηλός μπροστά στην απειλή του αντισημιτισμού στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, έτσι δεν θα αδιαφορήσει και για το μαρτύριο των Χριστιανών. Το Ισραήλ ήταν άλλωστε μια από τις πρώτες χώρες που βοήθησε τους Χριστιανούς στο νότιο Σουδάν. Οι Χριστιανοί ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα στο Ισραήλ, αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει σε μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής.

Οι δεσμοί μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών είναι βαθείς, γράφει ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κονγκρέσου. Διαβάζουν την ίδια Βίβλο, συμμερίζονται τις ίδιες ηθικές αξίες. Οι Χριστιανοί υποφέρουν αυτόν τον καιρό εξαιτίας των πεποιθήσεών τους, επειδή είναι ανίσχυροι και επειδή ο κόσμος αδιαφορεί για τα προβλήματά τους. Οι Εβραίοι τα καταλαβαίνουν όλα αυτά, γιατί τα έχουν ζήσει στο πετσί τους. Αυτή η εκστρατεία θανάτου, λοιπόν, πρέπει να σταματήσει.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία