Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




"Δεν είσαι μόνη"

της Βάσως Κόλλια

(
Γενική Γραμματέας Ισότητας) 



Aθήνα

Η ενδοοικογενειακή βία αλλά και η κάθε είδους βία κατά των γυναικών κοστίζει, όχι μόνο στο άτομο που την υφίσταται, αλλά και στην κοινωνία που την ανέχεται. Όμως, η αδικαιολόγητη απαξίωση κάθε θεσμού, σε βαθμό που υπερβαίνει το υγιές κριτικό πνεύμα.

Την Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών (25/11), καλό είναι να θυμόμαστε ότι η αποτελεσματική καταπολέμηση κάθε μορφής βίας έχει ως αφετηρία μια προσωπική υπέρβαση, που απαιτεί θάρρος, και μια υπεύθυνη αντίδραση, που απαιτεί μια αίσθηση καθήκοντος. Οι γυναίκες που κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση ανοίγουν δρόμους για άλλες γυναίκες. Οι θεσμοί που ανταποκρίνονται με υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις βίας, κάνουν απλά το καθήκον τους. Κι όμως, είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι ορισμένοι θεσμοί δουλεύουν.

Για παράδειγμα, η αστυνομία εξαρθρώνει το ένα δίκτυο πορνογραφίας μετά το άλλο. Το ζήτημα είναι λεπτό, επειδή το να παγιδεύσεις και να εκφοβίσεις θύματα στο διαδίκτυο σημαίνει χρήση προσωπικών δεδομένων και, τελικά, εκβιασμό. Πρόσφατα, δυο 13άχρονες και οι οικογένειες τους κατέφυγαν στην αστυνομία, αφού είχαν πέσει θύματα εκβιασμού και εκφοβισμού στο διαδίκτυο. Η αστυνομία έδωσε δημοσιότητα στις περιπτώσεις, ενδυναμώνοντας τα κορίτσια να αντιδράσουν, αφού όμως είχε συλλάβει τους υπεύθυνους και χωρίς να φωτογραφίζει τα πρόσωπα. Ο στόχος ήταν να αποτραπούν οι πολλές περιπτώσεις απόπειρας αυτοκτονίας. Παράλληλα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σέβονται το απόρρητο των περιπτώσεων.

Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων που λειτουργεί τα τελευταία δυο χρόνια για γυναίκες που κακοποιούνται, κυρίως στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Εκτός από τη νομική και ψυχολογική τους στήριξη, λειτουργεί ένα δίκτυο ξενώνων που εγγυάται την ασφάλεια των γυναικών που καταφεύγουν σε αυτούς, ακριβώς επειδή η διεύθυνση τους παραμένει απόρρητη. Οι διευθύνσεις των ξενώνων και οι περιπτώσεις κακοποίησης δεν έχουν διαρρεύσει, επειδή έχουμε υπεύθυνους δημόσιους λειτουργούς. Παράλληλα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν σεβαστεί τα προσωπικά δεδομένα των γυναικών.

Η βία είναι διάχυτη στην κοινωνία μας. Υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν βρει τη στήριξη που τους αξίζει. Και για αυτές τις γυναίκες, η κριτική στάση είναι εποικοδομητική επειδή για κάθε γυναίκα που εκτίθεται και δεν στηρίζουμε, υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες που δεν θα κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση.

Συνεπώς, θα μπορούσαμε να καταγγείλουμε τους πάντες και να διαπιστώσουμε, για μια ακόμα φορά, πόσα λίγα γίνονται στο μάταιο τούτο κόσμο. Τελικά, όμως, όταν κάποιος εκτίθεται προσωπικά στη βία, έχει δυο επιλογές: είτε αποδέχεται το ρόλο του θύματος, είτε πιστεύει στους θεσμούς και απαιτεί την εφαρμογή του νόμου. Καταγγέλλοντας, εκτίθεται κανείς προσωπικά, όταν και εφόσον πιστεύει ότι οι θεσμοί θα τον προστατέψουν. Ας το πιστέψουμε λοιπόν: καμία γυναίκα δεν είναι μόνη.

Η κοινωνία μας έχει λειτουργούς που έχουν αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος, δημοσιογράφους που σέβονται ένα κώδικα δεοντολογίας, και πολιτικούς που ενδιαφέρονται. Αξίζει λοιπόν, κάθε μια, να κάνει την προσωπική της υπέρβαση, γιατί θα Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία