Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ)

Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο νέοι απειλούνται από ακουστικές διαταραχές εξαιτίας της υπερβολικά δυνατής μουσικής που ακούν



Γενευη

Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο νέοι στον κόσμο απειλούνται από ακουστικές διαταραχές επειδή ακούν υπερβολικά δυνατά μουσική, προειδοποίησε  ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Το ηχητικό επίπεδο στις συναυλίες και τα νυκτερινά κέντρα είναι συχνά υπερβολικά υψηλό, όπως και η ένταση στα ακουστικά των συσκευών ήχου και των smartphones.

Σύμφωνα με δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από τον ΠΟΥ, περίπου 50% των νέων μεταξύ 12 και 35 ετών από χώρες υψηλών και μεσαίων εισοδημάτων είναι εκτεθειμένοι σε υπερβολικά υψηλά ηχητικά επίπεδα.

Τα επίπεδα αυτά είναι της τάξης των 85 ντεσιμπέλ επί οκτώ ώρες συνεχώς και των 100 ντεσιμπέλ επί 15 λεπτά.

Τα 85 ντεσιμπέλ αντιπροσωπεύουν το θόρυβο της κυκλοφορίας σε ώρες αιχμής, όταν είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο.

Ενδεικτικά ο ήχος από μια τρομπέτα βουβουζέλα αντιπροσωπεύει 120 ντεσιμπέλ και δεν πρέπει να τον ακούει κανείς περισσότερο από 9 δευτερόλεπτα την ημέρα, διότι διαφορετικά απειλείται μα μη αναστρέψιμες ζημιές στην ακοή.

"Θα μπορούσαμε να κάνουμε χωρίς" αυτό το είδος της τρομπέτας, παραδέχθηκε σήμερα ο δρ. Σέλεϊ Σάχντα του ΠΟΥ απαντώντας σε ερώτηση περί ενδεχόμενης απαγόρευσης της βουβουζέλας.

Ο ίδιος πρόσθεσε πως "ολοένα και περισσότεροι νέοι κινδυνεύουν να υποστουν ζημιές στην ακοή, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως, όταν η ακοή χαθεί, δεν επανέρχεται".

Η παρατεταμένη έκθεση σε υπερβολικά υψηλά ηχητικά επίπεδα μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες ζημιές της ακοής. Το υψηλότερο επίπεδο θορύβου στο χώρο εργασίας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 85 ντεσιμπέλ για μέγιστο χρόνο οκτώ ώρες την ημέρα.

Πολλά πρόσωπα που εργάζονται σε νυκτερινά κέντρα, μπαρ και αθλητικές συναντήσεις είναι εκτεθειμένα σε υψηλότερα επίπεδα θορύβου. Η έκθεση σε περισσότερα από 100 ντεσιμπέλ είναι συνηθισμένη στις περιπτώσεις αυτές.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η έκθεση σ' αυτά τα επίπεδα θορύβου δεν πρέπει να συμβαίνει για περισσότερο από ένα τέταρτο της ώρας ημερησίως.

Ενόψει της Διεθνούς Ημέρας για το Αυτί και την Ακοή, στις 3 Μαρτίου, ο ΠΟΥ συνιστά απλά μέτρα πρόληψης.

Οι έφηβοι πρέπει να χαμηλώνουν τον ήχο των ηχητικών συσκευών και των smartphones τους, να μην τα χρησιμοποιούν για περισσότερο από μία ώρα την ημέρα, να φορούν ωτοασπίδες όταν βρίσκονται σε θορυβώδη καταστήματα και να κάνουν διαλείμματα. Πρέπει επίσης να παρακολουθούν την ακοή τους και να υποβάλλονται σε τακτικούς ελέγχους.

Οι κυβερνήσεις πρέπει να επιβάλουν αυστηρές κανονιστικές ρυθμίσεις όσον αφορά το θόρυβο στους δημόσιους χώρους, προσθέτει ο ΠΟΥ, ο οποίος ζητεί επίσης από τους ιδιοκτήτες νυκτερινών κέντρων και μπαρ να χαμηλώνουν τον ήχο της μουσικής για να την καθιστούν ανεκτή.

Περίπου 360 εκατ. άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πάσχουν αυτή τη στιγμή από ακουστικές διαταραχές. Αυτές οφείλονται σε ποικίλες αιτίες πέραν του θορύβου και του γήρατος, όπως μολυσματικές ή συγγενείς νόσοι, επιπλοκές κατά τον τοκετό, χρησιμοποίηση ορισμένων φαρμάκων. 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία