Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Επιστήμονες δημιούργησαν σύστημα εξωτερικής τεχνητής μήτρας για υπερβολικά πρόωρα μωρά



Nature Communications.-

Ένα σύστημα εξωτερικής τεχνητής μήτρας, που υποστηρίζει υπερβολικά πρόωρα μωρά, δημιούργησαν επιστήμονες στις ΗΠΑ. Η συσκευή έχει δοκιμασθεί με επιτυχία σε νεογέννητα αρνάκια και προορίζεται για ανθρώπινα έμβρυα, προκειμένου να τους χαρίσει μερικές ακόμη πολύτιμες εβδομάδες για να αναπτυχθούν.

Οι Αμερικανοί ερευνητές εκτιμούν ότι σε μια δεκαετία περίπου, τα υπερβολικά πρόωρα μωρά θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται σε τέτοια συστήματα εξωτερικής μήτρας γεμάτα με αμνιακό υγρό και όχι σε θερμοκοιτίδες με αναπνευστήρα.

Το σύστημα υποστήριξε τα πειραματόζωα επί τέσσερις εβδομάδες, το μακρύτερο διάστημα που μια τέτοια εξωτερική συσκευή έχει ποτέ διατηρήσει σταθερή την κατάσταση ενός νεογέννητου. Προηγούμενες παρεμφερείς συσκευές δεν είχαν καταφέρει επιβίωση μεγαλύτερη από 60 ώρες.

Μολονότι η επιβίωση των πολύ πρόωρων μωρών, που γεννιούνται μεταξύ της 23ης και της 26ης εβδομάδας της κύησης, έχει βελτιωθεί στα μαιευτήρια, εξακολουθεί να είναι μεγάλη η θνησιμότητά τους. Ένα μωρό που γεννιέται κατά την 23η εβδομάδα, έχει βάρος κάτω των 600 γραμμαρίων και πιθανότητες 30% έως 50% να ζήσει. Αλλά ακόμη κι αν επιβιώσει, έχει κίνδυνο 90% να πάσχει αργότερα από χρόνιες παθήσεις των πνευμόνων και άλλες.

Μέχρι σήμερα δεν ήσαν επιτυχείς οι προσπάθειες να δημιουργηθεί μια εξωσωματική μήτρα χωρίς εξωτερική αντλία, που θα παρατείνει την περίοδο της κύησης για αρκετό καιρό και επιπλέον θα διασφαλίσει την ομαλή ανάπτυξη του νεογνού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Άλαν Φλέικ του νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», ανέπτυξαν ένα τεχνητό περιβάλλον, το οποίο αποτελείται από ένα σάκο από φιλμ πολυαιθυλενίου, που διαθέτει ενσωματωμένο ένα κύκλωμα τροφοδοσίας αίματος και οξυγόνου μέσω του ομφάλιου λώρου.

Ένα αμνιακό υγρό, που έχει παραχθεί στο εργαστήριο και περιέχει θρεπτικές ουσίες, εισέρχεται συνεχώς και εξέρχεται από το σάκο-μήτρα. Ηλεκτρονικοί αισθητήρες παρακολουθούν διαρκώς τους ζωτικούς δείκτες του εμβρύου και την κυκλοφορία του αίματος.

Τα πειράματα με τα έξι αρνάκια έδειξαν ότι επί 28 μέρες το σύστημα, που παρέχει ένα περιβάλλον με ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, πίεσης και φωτός και το οποίο είναι σχεδόν πλήρως αποστειρωμένο, εξασφάλισε την ομαλή ανάπτυξη των νεογέννητων και των ζωτικών οργάνων τους, όπως οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος. Τα αρνάκια που μεγάλωσαν στην τεχνητή μήτρα, ανέπνεαν και κατάπιναν φυσιολογικά, ανέπτυξαν μαλλί, είχαν φυσιολογικές νευρικές λειτουργίες κα.

Προτού το σύστημα δοκιμασθεί σε ανθρώπους, θα πρέπει να βελτιωθεί κι άλλο. Μεταξύ άλλων, οι διαστάσεις της συσκευής θα πρέπει να μικρύνουν (τα ανθρώπινα έμβρυα έχουν το ένα τρίτο του μεγέθους των εμβρύων των αρνιών), ενώ θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα «αμνιακό» υγρό ιδανικό για το ανθρώπινο έμβρυο.

Όπως είπε ο Φλέικ, «αν καταφέρουμε να αναπτύξουμε ένα σύστημα εξωσωματικής μήτρας, που θα υποστηρίζει την ανάπτυξη και ωρίμαση των οργάνων για μόνο λίγες ακόμη εβδομάδες, θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε δραστικά την επιβίωση των υπερβολικά πρόωρων μωρών». Πρόσθεσε ότι «το νέο σύστημα είναι δυνητικά πολύ ανώτερο από ό,τι μπορούν να κάνουν σήμερα τα νοσοκομεία για ένα μωρό 23 εβδομάδων, το οποίο γεννιέται στο όριο της επιβίωσης».

Ο στόχος των επιστημόνων είναι να υπάρξει ένα τεχνητό σύστημα που να αποτελεί μια αποτελεσματική «γέφυρα» ανάμεσα στην μήτρα της μητέρας και στον έξω κόσμο για το χρονικό διάστημα μεταξύ της 23ης και της28ης εβδομάδας της κύησης. Μετά την 28η εβδομάδα, το έμβρυο θεωρείται ότι έχει περάσει πλέον το κατώφλι του πιο σοβαρού κινδύνου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία