Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




AIDS

Μια νέα κάψουλα αργής αποδέσμευσης, μπορεί να απλοποιήσει τη θεραπεία του HIV 



Πηγή Nature Communications

Επιστήμονες στις ΗΠΑ, ανέπτυξαν μια φαρμακευτική κάψουλα που καταπίνεται μια φορά και μετά μπορεί να αποδεσμεύσει αργά τις ημερήσιες δόσεις μιας εβδομάδας του «κοκτέιλ» των φαρμάκων που οι ασθενείς παίρνουν για τον ιό HIV του AIDS.      

Η νέα κάψουλα από πολυμερές υλικό με σχήμα άστρου, η οποία μπορεί να παραμείνει στο στομάχι έως δύο εβδομάδες, έχει σχεδιασθεί έτσι ώστε οι ασθενείς να χρειάζεται να πάρουν μόνο μία την εβδομάδα, καθώς τα φάρμακα που περιέχει, αποδεσμεύονται αργά σε αυτό το διάστημα. Αρχικά είχε δοκιμασθεί για τη θεραπεία της ελονοσίας, αλλά τώρα προσαρμόσθηκε για τη θεραπεία του HIV.

Η αντικατάσταση των καθημερινών χαπιών με μια εβδομαδιαία θεραπεία, θα βοηθήσει τους ασθενείς να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των γιατρών. Μελέτες έχουν δείξει ότι μόνο το 30% των ασθενών παίρνουν κανονικά τις δόσεις τους. Επίσης, η κάψουλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους που κινδυνεύουν να εκτεθούν στον HIV, μειώνοντας τον κίνδυνο λοίμωξής τους.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ, καθώς και του νοσοκομείου Brigham and Women's της Βοστώνης, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Λάνγκερ και τον επίκουρο καθηγητή Τζιοβάνι Τραβέρσο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications».

Τα τεστ σε χοίρους έδειξαν, ότι σε διάστημα μιας εβδομάδας η κάψουλα μπορεί να απελευθερώσει με επιτυχία στο στομάχι, τρία διαφορετικά φάρμακα για τον HIV (dolutegravir, rilpivirine και cabotegravir). Μετά την πλήρη αποδέσμευση των φαρμάκων, η κάψουλα αποσυντίθεται σε μικρότερα τμήματα που περνούν από την πεπτική οδό.

Αν και η θνησιμότητα λόγω του HIV έχει μειωθεί σημαντικά, μετά την εισαγωγή των αντιρετροϊκών θεραπειών στη δεκαετία του 1990 και οι άνθρωποι με τον ιό έχουν πια σχεδόν κανονική διάρκεια ζωής, κάθε χρόνο υπάρχουν ακόμη, περίπου 2,1 εκατομμύρια νέες λοιμώξεις από τον ιό και 1,2 εκατομμύρια θάνατοι.

«Ένα από τα κύρια εμπόδια για τη θεραπεία και την πρόληψη του HIV είναι η τήρηση της φαρμακευτικής αγωγής. Η δυνατότητα οι δόσεις να γίνουν πιο αραιές, θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της αγωγής και θα έχει πολύ θετική επίπτωση για τους ασθενείς» δήλωσε ο Τραβέρσο.

Οι ερευνητές εκτίμησαν, ότι η μετατροπή της θεραπείας από ημερήσια σε εβδομαδιαία, μπορεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά της έως κατά 20%, περίπου. Αυτό μπορεί να «μεταφρασθεί» σε 200.000 έως 800.000 λιγότερες νέες λοιμώξεις την επόμενη 20ετία, μόνο στη Νότια Αφρική.

Αρκετές μεγάλες κλινικές δοκιμές έχουν ήδη αξιολογήσει κατά πόσο τα αντιρετροϊκά φάρμακα μπορούν να αποτρέψουν τη λοίμωξη από HIV στους υγιείς πληθυσμούς. Οι δοκιμές αυτές είχαν μέτρια επιτυχία, καθώς ένα σοβαρό πρόβλημα για την προληπτική θεραπεία, διαπιστώθηκε πως είναι η δυσκολία των ανθρώπων να παίρνουν τα αναγκαία χάπια κάθε μέρα.

Η εταιρεία Lyndra, που δημιουργήθηκε για να αναπτύξει τη νέα φαρμακευτική τεχνολογία, εργάζεται ήδη για την πραγματοποίηση μιας κλινικής δοκιμής της κάψουλας. Επιδιώκει επίσης, να παρατείνει κατά πολύ τον χρόνο ωφέλιμης ζωής μέσα στον οργανισμό της κάψουλας, ώστε να αξιοποιηθεί και για άλλες νόσους.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία