Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ "ΦΥΛΛΟ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ"!

Δυστυχώς κάψαμε τις ...αντιστάσεις!

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας





ΚΟΙΤΑΤΕ τώρα που συνηθίσαμε στα δύσκολα... Διότι, πώς να το εξηγήσουμε αλλιώς που ...δεν κουνιέται φύλλο κάθε που έρχονται και εφαρμόζονται, χωρίς δεύτερη κουβέντα, καινούργια, οδυνηρά μνημονιακά μέτρα. Απο τον Γενάρη του ´19 λένε, μόνο με την μείωση του αφορολόγητου, οι Έλληνες θα χάσουμε έναν ακόμα μισθό, ίσως οι συνταξιούχοι και δυο συντάξεις! Και αυτό το τραγικό για την οικιακή οικονομία γεγονός, θα έχει ακολουθήσει μια "ομοβροντία" νέων μειώσεων μισθών και συντάξεων, που δεν θα έχουν προηγούμενο σε σκληρότητα.

ΛΕΩ λοιπόν οτι, δυστυχώς, τα συνηθίσαμε όλα αυτά... Όχι μόνο εκάμφθησαν οι αντιστάσεις μας, αλλα μοιάζει να μας φαίνονται και φυσιολογικές οι όποιες αυξήσεις που προαναγγέλθηκαν, σε ΕΝΦΙΑ, αντικειμενικές αξίες ακινήτων και σίγουρα, σύντομα πάλι, στα κοινωνικά τιμολόγια. 

ΚΑΙ ενώ φαίνεται πλέον καθαρά, οτι ουδείς μπορεί να βάλει φρένο στην εθνική κατηφόρα, έρχονται να προστεθούν στην θλιβερή αυτή κατάσταση και οι έκδηλες και λογικές  ανησυχίες του κόσμου για  εξωτερικούς δικτάτορες που μας απειλούν με τα χειρότερα! 

ΚΑΙ ενώ οι ...παλικαριές μας περιορίζονται στο να κουνάμε το δάκτυλο προς τις ευρωνατοϊκές συμμαχίες για να μας προστατέψουν απο την πολεμοχαρή τακτική και τις απειλητικές διαθέσεις του Τούρκου σουλτάνου, εξακολουθούμε να ανεχόμαστε πολιτικούς που δυσκολεύονται να τα βρουν μεταξύ τους σε τέτοια υψίστης σημασίας εθνικά θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Αυτό και μόνο το γεγονός, μας κάνει να μην είμαστε άμοιροι ευθυνών, ακόμα και εάν μετανιώσαμε πικρά για τις όποιες επιλογές μας την τελευταία φορά στην κάλπη. Ίσως επειδή πονάει πολύ αυτό να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε... 

ΕΚΕΙΝΟ που δεν μπορει να γίνει κατανοητό όμως, είναι το γιατί, ενώ στα εσωτερικά μας θέματα τα πάντα κατευθύνονται απο τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς δανειστές, (ούτε κλήσεις της τροχαίας δεν μπορούν να σβήσουν οι εγχώριοι πολιτικοί αν δεν τους επιτρέψουν...) έν´ τούτοις, στα εξωτερικά μας ζητήματα και δη στην φύλαξη των συνόρων μας που είναι και σύνορα της ευρωπαϊκής ενωσης, όλοι τους κοινώς κάνουν την πάπια!

ΛΕΝΕ πως το μεγάλο όπλο του Ερντογάν είναι τα 3,5 εκατομμύρια των άμοιρων προσφύγων που "φιλοξενεί" στις ακτές του. Γιατί να μην είναι όμως και το δικό μας; Ανοίγει τα συνορά του αυτός προς την Ελλάδα, να τα ανοίξουμε και μεις προς την Ευρώπη! Τότε να δούμε ποιούς και πόσο θα τους πιάσει ο πόνος! Αλλά είπαμε, διαθέτουμε πολιτισμό εμείς. Σεβόμαστε την ανθρώπινη δυστυχία και τους διεθνείς κανόνες. Απο αυτά διαθέτουμε. Πολιτικοί με εκτόπισμα μας λείπουν! 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία