Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΤΙΝΟΥ

Νεο τραγουδι: ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ


 



Αθήνα.-Γράφει η Δημοσιογράφος ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ

Ένα καινούριο τραγούδι από την Κατερίνα Ντίνου, γεμάτο εικόνες και χρώματα σαν παλιά ελληνική ταινία. «Κυριακή Γιορτή» ο τίτλος του, σε μουσική του Γιάννη Νικολάου και στίχους της Άννας Γαλανού.

[...Απόβραδο μιας Κυριακής, φεγγάρι άλλης εποχής

άσπρο φουστάνι

Η Αλίκη παίζει σινεμά κι εμείς ανέμελα παιδιά

γιορτής χαρμάνι...]

Εικόνες που δεν συναντάμε πια και συναισθήματα θαμμένα κάτω από το βάρος της εποχής, που όμως πάντα νοσταλγούμε και θα θέλαμε έστω για λίγο να ξαναζήσουμε...

Ακούστε το εδώ!

 

Βιογραφικό

Η Κατερίνα Ντίνου είναι Ελληνίδα ερμηνεύτρια και στιχουργός. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκόπελο, που είναι ο παράδεισός της. Φύση καλλιτεχνική, δημιουργική, ευαίσθητη, η Κατερίνα ξεκίνησε να μαθαίνει μόνη της κιθάρα σε ηλικία μόλις 11 ετών. Από παιδιά ακόμη, μαζί με τον αγαπημένο της αδερφό Γιώργο, επίσης μουσικό, ξεκινούν τις δικές τους μικρές παραστάσεις στο νησί τους και αυτό γίνεται σιγά σιγά τρόπος ζωής. Από τότε ήταν σίγουρη ότι η μουσική θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της. Η ευαισθησία της στον ανθρώπινο πόνο και η αγάπη της για τη γιατρειά, την οδήγησαν στη Φαρμακευτική Σχολή Θεσσαλονίκης, όπου και συνέχισε τις καλλιτεχνικές της εμφανίσεις, ενώ σπούδαζε. Όταν πήρε το πτυχίο της, ήρθε μια σημαντική μουσική πρόταση από την Αθήνα. Ασυμβίβαστη και ελεύθερη, η Κατερίνα πήρε αμέσως την απόφαση και ακολούθησε τη ζωή της, τη μουσική.

Στην πρωτεύουσα εμπλούτισε τις εμπειρίες της κάνοντας ποιοτικές εμφανίσεις με μύθους της ελληνικής μουσικής όπως οι Γλυκερία, Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Κούτρας, Βίκυ Μοσχολιού, Γιάννης Σπανός κ.α. Παράλληλα, τελειοποίησε την τεχνική της φοιτώντας στο Ωδείο Αττικής. Έχει κάνει επίσης εξαιρετικές συνεργασίες με τους Κώστα Μακεδόνα, Παντελή Θαλασσινό, Γιάννη Σαββιδάκη, Νίκο Ζιώγαλα, Θανάση Πολυκανδριώτη κ.α.

Δισκογραφία:

1)    2002 «Φως Αυγούστου»

2)    2003 «Σ’αναζητώ)» – cd single

3)    2004 «Σε όνειρο ζω»

4)    2013 «Σε λίγο ξημερώνει»

5)    2016 «4»

Η Κατερίνα κάνει live εμφανίσεις σε επιλεγμένες μουσικές σκηνές, όπου με τη χαρισματική φωνή της, τη μοναδική ερμηνεία της και την επιβλητική σκηνική της παρουσία, ταξιδεύει αυθεντικά το κοινό στο ελληνικό τραγούδι.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία