Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ, ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ, ΔΙΣΚΟΚΗΛΗ ΑΝΟΙΧΤΗ 'ΠΛΗΓΗ' ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ



Αθήνα

Ανοιχτή «πληγή»  για την παγκόσμια οικονομία και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης με προεξάρχουσες την οσφυαλγία, ισχιαλγία και τη δισκοκήλη!

Το κόστος από τις χαμένες εργατοώρες, λόγω αναρρωτικών αδειών, αλλά και της φαρμακευτικής αγωγής, της νοσηλείας και της θεραπείας των παθήσεων ανέρχεται σε εκατονταδες δισεκατομμύρια δολάρια σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού μόνο στις ΗΠΑ φτάνει τα  24 δις δολάρια το χρόνο!

Κι αυτό γιατί η οσφυαλγία είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία που κάποιος θα απουσιάσει από την δουλειά του και  θα ζητήσει ιατρική συμβουλή και βοήθεια. Παράλληλα αξίζει να τονιστεί ότι περίπου το 60-80% των ανθρώπων τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους θα εμφανίσουν οσφυαλγία, αλλά μόνο στο 1-3% υπάρχει δισκοκήλη.

«Το οικονομικό κόστος πράγματι είναι τεράστιο αν αναλογιστεί κανείς ότι  από το σύνολο των αναρρωτικών αδειών που δίνονται κάθε χρόνο για όλες τις παθήσεις, περίπου το 15% οφείλονται σε οσφυαλγία και η πάθηση αυτή είναι το πιο συχνό αίτιο σωματικής ανικανότητας στις ηλικίες κάτω των 45 χρόνων» αναφέρει ο διαπρεπής στρατιωτικός ιατρός, νευροχειρουργός κ Παναγιώτης Κυριακόγγονας, επιμελητής Νευροχειρουργικής  στο 417 ΝΙΜΤΣ.

 

              ΠΑΘΗΣΕΙΣ-ΑΙΤΙΑ- ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σύμφωνα με την ιατρική ορολογία:

Ø    Oσφυαλγία   ή  λουμπάγκο, είναι ο  έντονος πόνος στη μέση, σύμπτωμα που αφορά κάθε πόνο , ανεξάρτητα από την αιτία που τον προκαλεί . Είναι συχνότερη στην 4η και 5η δεκαετία της ζωής και συνήθως οφείλεται σε εκφύλιση των κατώτερων οσφυϊκών διαστημάτων που είναι τα πιο κινητά.

Ø    Ισχιαλγία. Συχνά η οσφυαλγία συνοδεύεται από ισχιαλγία, δηλαδή επέκταση του πόνου κατά μήκος του μηρού και της κνήμης και πολλές φορές μέχρι και τα δάκτυλα του ποδιού. Περίπου το 5% των ανδρών και 2,5% των γυναικών άνω των 35χρόνων  θα εμφανίζουν ισχιαλγία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους και περίπου το 15% από αυτούς θα έχει συμπτώματα που θα διαρκέσουν πάνω από 2 εβδομάδες.

ØΔισκοκήλη. Ονομάζεται η παθολογία εκείνη της σπονδυλικής στήλης κατά την οποία, λόγω ρήξης του ινώδους δακτυλίου του μεσοσπονδυλίου δίσκου, μέρος του πηκτοειδούς πυρήνα μετατοπίζεται προκαλώντας πίεση στα νευρικά στοιχεία.

 

Οσφυαλγία.

«Τα αίτια της οσφυαλγίας είναι πολλά και επειδή μερικές φορές υποκρύπτουν σοβαρά παθολογικά προβλήματα, θα πρέπει κάθε ασθενής με πόνο στη μέση να προσέρχεται στον γιατρό του για κλινική εξέτασηκι αν χρειαστεί  και απεικονιστικό έλεγχο (απλές ακτινογραφίες, ηλεκτρομυογράφημα των κάτω άκρων, μαγνητική τομογραφία κ.α.)» τονίζει με έμφαση  ο κ Κυριακόγγονας.

Η θεραπεία της οσφυαλγίας περιλαμβάνει:

Øφαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα)

Øκατάκλιση – ανάπαυση

Øτοπική εφαρμογή θερμών επιθεμάτων

Øφυσικοθεραπεία

Øχειρουργική επέμβαση (εφόσον αποτύχει η συντηρητική αγωγή και η οσφυαλγία επιμένει για 2-3 μήνες ή εμφανιστεί νευρολογική συμπτωματολογία ή μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων)

Δισκοκήλη.

«Η πιο συχνή εντόπιση της δισκοκήλης είναι στην οσφυϊκή μοίρα (μέση), κατά 15 φορές περισσότερο από τον αυχένα, ενώ η προβολή του δίσκου , μπορεί να είναι είτε κεντρική είτε πλάγια. Η κεντρική δισκοκήλη όταν πιέζει το νωτιαίο μυελό στην αυχενική ή θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης προκαλεί μυελοπάθεια, ενώ η πλάγια δισκοκήλη ριζίτιδα» εξηγεί ο κ Κυριακόγγονας.       

Τα συμπτώματα και σημεία ποικίλλουν:

Μυελοπάθεια:

ØΣυμπτώματα από τα άνω ή/και κάτω άκρα

ØΔιαταραχές αντανακλαστικών

ØΔιαταραχές βάδισης

ØΔιαταραχές ούρησης

ØΑισθητικές διαταραχές

                     

Ριζοπάθεια (ριζίτιδα):

Τα συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν με πόνο στη μέση ή τον αυχένα και στη συνέχεια να επεκταθούν στο άνω ή κάτω άκρο.

Συχνά μετά από:

ØΑπότομη κίνηση (σκύψιμό, στροφή)

ØΒήχα, φτάρνισμα

ØΜετά την πρωινή έγερση (αυχένας)

ØΤραύμα

ØΤα συμπτώματα περιορίζονται σε συγκεκριμένα σημεία του άνω ή κάτω άκρου.

«Το είδος της θεραπείας εξαρτάται από το μέγεθος της δισκοκήλης, την εντόπισή της και την πίεση στα νευρικά στοιχεία. Μπορεί να είναι είτε συντηρητική, (κατάκλιση, περιορισμός των δραστηριοτήτων, φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπείες), είτε χειρουργική. Κατευθείαν στην χειρουργική αντιμετώπιση χωρίς να χάνουμε χρόνο στη συντηρητική αγωγή προβαίνουμε όταν υπάρχουν μυελοπάθεια, ιππουριδική συνδρομή ή μεγάλη πτώση της μυϊκής ισχύος» καταλήγει ο κ Κυριακόγγονας.

http://www.pkyriakogonas.gr, ΤΗΛ.215 5257974,6974121244



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία