Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ



Aθήνα

Η έγκαιρη  αντιμετώπιση κακώσεων του νωτιαίου μυελού αποτρέπει την αναπηρία.

Αυτό υποστηρίζουν οι νευροχειρουργοί καθώς κάθε χρόνο χιλιάδες άτομα σε παγκόσμιο επίπεδο (κυρίως παραγωγικής ηλικίας αλλά και πολλά τρίτης ηλικίας) μένουν ανάπηρα  από κακώσεις του νωτιαίου μυελού!

Η πλειοψηφία των ατόμων αυτών τραυματίζεται σε τροχαία δυστυχήματα και σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία στην Ευρώπη κάθε χρόνο  έχουμε (20-60) νέα κρούσματα με κακώσεις νωτιαίου μυελού ανά 1.000.000 κατοίκους!

«Οι πρώτες ώρες μετά  τον τραυματισμό είναι και οι πιο σημαντικές» αναφέρει ο διαπρεπής στρατιωτικός ιατρός, νευροχειρουργόςστο 401ΓΣΝΑ  κ Παναγιώτης Κυριακόγγονας,  και εξηγεί

«Ακόμα και σε υποψία τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης (για παράδειγμα μετά από ένα τροχαίο) συστήνεται η ακινητοποίηση του τραυματία κατά την  μεταφορά του στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια η σωστή κλινική εξέταση και ο ολοκληρωμένος απεικονιστικός έλεγχος είναι κρίσιμα βήματα στον εντοπισμό των κακώσεων».

Πολλές από τις κακώσεις του νωτιαίου μυελού , σύμφωνα με τους νευροχειρουργούς χρειάζονται άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης. Ο σκοπός του χειρουργείου είναι διπλός: από τη μία αποσυμπιεση του νωτιαίου μυελού (για παράδειγμα αφαίρεση τεμαχίων οστού από τους σπασμένους σπονδύλους που προκαλούν πιεστικά φαινόμενα) και από την άλλη σταθεροποίηση μιας ασταθούς, λόγω των καταγμάτων, σπονδυλικής στήλης, με σκοπό την γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενούς.

 Όταν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και μάλιστα στην περίπτωση που η κάκωση του νωτιαίου μυελού δεν είναι πλήρης (υπάρχει δηλαδή αισθητικότητα ή/και κάποια κινητικότητα κάτω από το επίπεδο της βλάβης) τότε ή χειρουργική αντιμετώπιση τις πρώτες ώρες μετά την κάκωση είναι απαραίτητη.

Σήμερα οι επεμβάσεις αυτές, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας γίνονται σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα (λόγω της ύπαρξης πρωτοκόλλων και λόγω της καλύτερης απεικόνισης των βλαβών). Η ύπαρξη επίσης τεχνικών μέσων, όπως το μικροσκόπιο, αλλά και νέων υλικών όσον αφορά την ανάταξη και στήριξη της σπονδυλικής στήλης, έχουν διευρύνει τα είδη των επεμβάσεων που έχει στη διάθεσή του ο χειρουργός. Έτσι, όταν απαιτείται χειρουργική παρέμβαση,  αυτή γίνεται σε συντομότερο χρονικό διάστημα και πετυχαίνεται πληρέστερη αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού και σωστότερη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Όλα τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα τη βελτίωση της νευρολογικής εικόνας του ασθενούς, τη γρηγορότερη κινητοποίησή του, αλλά και σε δεύτερο χρόνο μειώνεται η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης λόγω των κακώσεων, με σαφή βελτίωση τόσο της κινητικότητας όσο και του πόνου του ασθενούς.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι μετά από την χειρουργική αντιμετώπιση απαραίτητη είναι η ύπαρξη εντατικού προγράμματος Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης.

 

                     ΚΑΚΩΣΕΙΣ   ΝΩΤΙΑΙΟΥ  ΜΥΕΛΟΥ

Το πρώτο γραπτό κείμενο που αναφέρεται σε κακώσεις του νωτιαίου μυελού εμφανίζεται στην αρχαία Αίγυπτο περί το 2500 π.Χ.

Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο εμφανίζονται 10-83 νέα κρούσματα ανά 1.000.000 κατοίκους. Η διαφορά αυτή στα ποσοστά εξηγείται λόγω της ελλειπούς καταγραφής που υπάρχει σε πολλές χώρες και λόγω των διαφορετικών τρόπων υπολογισμού.

Οι άνθρωποι που ζουν με κακώσεις του νωτιαίου μυελού είναι περίπου, όσον αφορά στην Ευρώπη, 300 ανά 1.000.000 κατοίκους. Οι άντρες υπερέχουν σημαντικά και σε ορισμένες μελέτες φτάνουν τους 4 στους 5. Η μέση ηλικία είναι τα 40 έτη, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες από τις κακώσεις λόγω τροχαίων ατυχημάτων αφορούν νεαρά άτομα ηλικίας κάτω των 30 ετών.

Τα συνηθέστερα αίτια τραυματισμού του νωτιαίου μυελού είναι τα τροχαία ατυχήματα και οι πτώσεις από ύψος (ιδίως στα πιο ηλικιωμένα άτομα). Πολλές φορές συνυπάρχουν και άλλες σημαντικές κακώσεις (στο κεφάλι, το θώρακα, την κοιλιά κ.λ.π.).

«Το  κόστος για την παγκόσμια οικονομία από τη μη έγκαιρη αντιμετώπιση των  κακώσεων του νωτιαίου μυελού κυρίως σε νέους ανθρώπους είναι τεράστιο καθώς χάνονται εργατικά χέρια, ενώ ταυτόχρονα επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία με την αύξηση των αναπήρων» καταλήγει ο  κ Κυριακόγγονας.

Το βάρος των  τελευταίων ερευνητικών  προσπαθειών εστιάζεται  στην νευροανάπλαση,  στη δημιουργία και χρήση ειδικών ρομποτικών βοηθημάτων για τη βελτίωση της κινητικότητας, αλλά και στη νευροπροστασία (στην τροποποίηση δηλαδή των διαδικασιών που συμβαίνουν στα πρώτα λεπτά μέχρι τις  πρώτες εβδομάδες μετά την κάκωση).

 

http://www.pkyriakogonas.gr, ΤΗΛ.215 5257974,6974121244



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία