Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μπορούν να βρούν στο μέλλον ιατρικές και βιοτεχνολογικές εφαρμογές

Δημιουργήθηκε ένας τρισδιάστατος εκτυπωτής που χρησιμοποιεί μελάνι από βακτήρια για να παράγει «ζωντανά» υλικά

 



Πανεπιστήμιο ΕΤΗ/Ελβετία.-

Η πρόοδος στους τρισδιάστατους εκτυπωτές είναι συνεχής και σε λίγα χρόνια μάλλον δεν θα υπάρχει σχεδόν τίποτε που να μη μπορεί να παραχθεί από μια τέτοια συσκευή.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου ΕΤΗ της Ζυρίχης παρουσίασαν έναν 3-D εκτυπωτή που εργάζεται με ζωντανά και όχι άψυχα υλικά όπως το πλαστικό ή το μέταλλο, χρησιμοποιώντας μελάνι που περιέχει βακτήρια για να παράγει πολύπλοκα λειτουργικά «ζωντανά» υλικά. Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ δημιούργησαν ένα μηχάνημα που έχει δεκαπλάσια ταχύτητα τρισδιάστατης εκτύπωσης από οποιοδήποτε άλλο υπάρχει στην αγορά.

 

Ο ελβετικός εκτυπωτής, που παρουσιάσθηκε στο περιοδικό "Science Advances", δημιουργήθηκε από ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Αντρέ Στουντάρτ, διευθυντή του Εργαστηρίου Πολύπλοκων Υλικών του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ). Το «μελάνι» που περιέχει βακτήρια, επιτρέπει την εκτύπωση μικροσκοπικών βιοχημικών "εργοστασίων", το καθένα με διαφορετικές ιδιότητες, ανάλογα με το τι είδους βακτήρια χρησιμοποιούνται κάθε φορά.

 

Είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα έως τέσσερα διαφορετικά μελάνια, που περιέχουν διαφορετικά βακτήρια αντίστοιχα, έτσι ώστε να παραχθούν αντικείμενα με μια ποικιλία ιδιοτήτων. Κάθε μελάνι είναι ένα μίγμα που αποτελείται από μια βιοσυμβατή υδρογέλη (από υαλουρονικό οξύ), αλυσίδες μορίων σακχάρων, πυριτία και βακτήρια. To μελάνι έχει μια υφή που θυμίζει οδοντόπαστα και βαφτίστηκε "Flink" (Functional living ink), δηλαδή «λειτουργικό ζωντανό μελάνι» και μπορεί να εκτυπώσει οποιοδήποτε σχήμα.

 

Προς το παρόν, παραμένει ασαφές πόσο καιρό τα βακτήρια μπορούν να ζήσουν μέσα στα εκτυπωμένα αντικείμενα, αλλά οι ερευνητές υποθέτουν ότι μπορούν να το κάνουν για πολύ καιρό, επειδή είναι ολιγαρκή. Επίσης τόνισαν ότι τα χρησιμοποιούμενα βακτήρια είναι αβλαβή και το ζωντανό μελάνι απολύτως ασφαλές. Τέτοια βακτηριακά μελάνια μπορεί στο μέλλον να βρουν διάφορες ιατρικές, βιοτεχνολογικές και άλλες πρακτικές εφαρμογές, π.χ. για τη δημιουργία ελαστικών μοσχευμάτων δέρματος, την εκτύπωση αισθητήρων που θα περιέχουν βακτήρια και έτσι θα είναι σε θέση να ανιχνεύουν τοξίνες στο νερό. Επίσης μπορεί να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη βιο-φίλτρων που θα καθαρίζουν πετρελαιοκηλίδες και άλλες πηγές ρύπανσης.

 

Δύο τεχνικά εμπόδια που πρέπει να ξεπερασθούν προηγουμένως, είναι να αυξηθεί ο σημερινός αργός ρυθμός εκτύπωσης και να καταστεί εφικτή η βιο-εκτύπωση σε μαζική κλίμακα.

 

3-D εκτύπωση-τούρμπο

 

Κατά μέσο όρο, ένας εμπορικός 3-D εκτυπωτής τυπώνει αντικείμενα με ταχύτητα περίπου 20 κυβικών εκατοστών την ώρα. Αυτοί οι κοινοί εκτυπωτές χρειάζονται μία περίπου ώρα για να παράγουν λίγα τουβλάκια τύπου «Λέγκο».

 

Ο νέος αμερικανικός εκτυπωτής δεν θέλει πάνω από δέκα λεπτά για να κάνει την ίδια δουλειά, χάρη στην εξελιγμένη κεφαλή εκτύπωσης που διαθέτει. Αυτή έχει ενσωματωμένο ένα λέιζερ, το οποίο θερμαίνει και λιώνει το υλικό, επιτρέποντάς του έτσι να κυλάει πιο γρήγορα μέσα από τα ακροφύσια του εκτυπωτή.

 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Αναστάσιο Τζον Χαρτ του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Additive Manufacturing", έδειξαν τις δυνατότητες του νέου εκτυπωτή παράγοντας μέσα σε πέντε έως δέκα λεπτά ένα σκελετό γυαλιών, ένα κωνικό γρανάζι και μια μινιατούρα αντίγραφο του θόλου του ΜΙΤ. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία