Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η ιστορία του μωρού που γεννήθηκε 4 χρόνια μετά τον θάνατο των γονιών του!!





Μία ασυνήθιστη, αν όχι πρωτοφανή, υπόθεση αποκάλυψαν κινεζικά μέσα ενημέρωσης αυτή την εβδομάδα, με ένα μωρό να γεννιέται τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο των γονιών του.

Το ζευγάρι έχασε τη ζωή του σε τροχαίο το 2013. Όμως είχε προχωρήσει στη διατήρηση πολλών εμβρύων, με την ελπίδα να καταφέρει να αποκτήσει παιδί μέσω εξωσωματικής.

Μετά το δυστύχημα, οι γονείς των θανόντων, οι παππούδες του μωρού δηλαδή, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη ζητώντας να τους επιτραπεί να χρησιμοποιήσουν τα έμβρυα αυτά.

Έτσι, το αγόρι γεννήθηκε τον Δεκέμβριο, με παρένθετη μητέρα από το Λάος. Σύμφωνα με κινεζικά μέσα ενημέρωσης, καθώς η υπόθεση ήταν χωρίς προηγούμενο, οι παππούδες χρειάστηκε να κινηθούν σε αχαρτογράφητα νερά για να καταφέρουν να προχωρήσουν με την παρένθετη μητρότητα.

Την εποχή του δυστυχήματος, όπως εξηγεί το BBC, τα έμβρυα είχαν καταψυχθεί με ασφάλεια σε νοσοκομείο, όπως προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις, και η δικαστική μάχη έδωσε στους παππούδες το δικαίωμα να τα διαχειριστούν.

Δεν είχε υπάρξει όμως ανάλογο ζήτημα, με το ερώτημα εάν οι παππούδες θα μπορούσαν να «κληρονομήσουν» τα κατεψυγμένα έμβρυα των παιδιών τους. Όταν αυτό λύθηκε, προέκυψε το επόμενο πρόβλημα: Τα έμβρυα μπορούσαν να ληφθούν από το νοσοκομείο, όπου φυλάσσονταν, μόνο εάν υπήρχε αποδεδειγμένα άλλη κλινική που θα τα παραλάμβανε. Επειδή όμως η διαχείριση τους περιβάλλεται από νομική ασάφεια, στάθηκε δύσκολο να βρεθεί άλλο νοσοκομείο που να θέλει να εμπλακεί.

Και καθώς η παρένθετη μητρότητα είναι παράνομη στην Κίνα, ήταν προφανές πως θα έπρεπε να αναζητηθεί λύση στο εξωτερικό. Τελικά οι παππούδες κατέφυγαν στο Λάος, όπου η παρένθετη μητρότητα «για εμπορικούς σκοπούς» είναι νόμιμη.

Κι εκεί υπήρξε νέο πρόβλημα: Καμία αεροπορική εταιρεία δεν ήταν πρόθυμη να μεταφέρει τα ειδικά δοχεία, σαν θερμός, με υγρό άζωτο, μέσα στα οποία φυλάσσονταν τα έμβρυα. Έτσι, το πολύτιμο φορτίο μεταφέρθηκε οδικώς.

Στο Λάος, το έμβρυο εμφυτεύτηκε στην παρένθετη μητέρα και τον Δεκέμβριο του 2017, το αγοράκι αντίκρισε για πρώτη φορά τον κόσμο μας.

Το επόμενο πρόβλημα για τον μικρό Tiantian, όπως ονομάστηκε, ήταν το θέμα της υπηκοότητάς του, έτσι η παρένθετη μητέρα ταξίδεψε με τουριστική βίζα στην Κίνα για να τον γεννήσει.

Η τελευταία δυσκολία είχε να κάνει με την απόδειξη της πατρότητας του μωρού. Οι τέσσερις παππούδες έδωσαν αίμα και DNA για να αποδειχθεί πως το αγόρι είναι πράγματι εγγονός τους και πως και οι δύο γονείς του ήταν Κινέζοι…

Πηγή: newsbeast.gr

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία