 |
|
|  |  |  | 
Περισσότεροι απο 75.000 Ελληνες πάσχουν απο ηπατίτιδα C και δεν το γνωρίζουν!
Τής Εφης Φουσέκη
Στοχευμένες δράσεις με στόχο τη σταδιακή διαχείριση, τον έλεγχο και
τελικώς την εκρίζωση της ηπατίτιδας C, υλοποιεί η Πολιτεία σε
συνεργασία με φορείς, καθώς μεγάλο πρόβλημα είναι το υψηλό ποσοστό
αδιάγνωστων ασθενών που αγγίζει το 80% και η απουσία ενημέρωσης για
τους τρόπους μετάδοσης της νόσου. Οι επιστήμονες αποκαλούν την
ηπατίτιδα C «αθόρυβη νόσο», επειδή για πολλά χρόνια δεν παρουσιάζει
συμπτώματα, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να νοσούν και να μην το
γνωρίζουν. Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι περισσότεροι από 75.000 άνθρωποι
πάσχουν από Ηπατίτιδα C και δεν το γνωρίζουν. Οι επιστήμονες τονίζουν
ότι με την πάροδο των χρόνων, η νόσος μπορεί να προκαλέσει σοβαρά
προβλήματα υγείας στον ασθενή, όπως κίρρωση, ή καρκίνο του ήπατος και
παράλληλα, η έλλειψη ενημέρωσης την καθιστά σημαντικό πρόβλημα
δημόσιας υγείας, με πολύπλευρο κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Στο πλαίσιο των δράσεων για την εκρίζωση της ηπατίτιδας C εντάσσεται
και η εκστρατεία ενημέρωσης με τίτλο «Κάνουμε θόρυβο για μια αθόρυβη
νόσο», που υλοποιούν η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ήπατος (Ε.Ε.Μ.Η.) και
ο Σύλλογος Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ», υπό την αιγίδα του
υπουργείου Υγείας.
«Η εκρίζωση της νόσου αποτελεί προτεραιότητα για την πολιτική υγείας»
ανέφερε κατά την παρουσίαση της εκστρατείας ο γενικός γραμματέας
Δημόσιας Υγείας, Γιάννης Μπασκόζος.
Αναφερόμενος ειδικότερα, στο έργο της Επιτροπής Παρακολούθησης και
Υλοποίησης του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την εκρίζωση των ιογενών
ηπατίτιδων στην Ελλάδα,ο κ. Μπασκόζος ανέφερε ότι επιδίωξη είναι η
ανάδειξη της σπουδαιότητας της νόσου ως πρόβλημα δημόσιας υγείας στη
χώρα, η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης των ασθενών προκειμένου να
επιτευχθεί η βελτιστοποίηση της αντιμετώπισής της και τελικώς η
εξάλειψή της.
Σημειώνεται ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει αναλάβει
πρωτοβουλίες οι οποίες έχουν καταλήξει σε ένα στρατηγικό σχέδιο με
τίτλο «Global health sector strategy on viral hepatitis 2016-2021» το
οποίο αποσκοπεί στην εξάλειψη της νόσου μέχρι το έτος 2030.
«Η χώρα μας έχει δεσμευτεί για την αποτελεσματική διαχείριση του
προβλήματος, μέσω του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την ηπατίτιδα C,
σύμφωνα με το οποίο η εξέταση αντισωμάτων του ιού συστήνεται σε όλους
οσοι έχουν γεννηθεί μεταξύ 1945 και 1980. Ταυτόχρονα, όσοι πάσχουν από
Ηπατίτιδα C μπορούν σήμερα να επισκέπτονται τα ειδικά ηπατολογικά
ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων χωρίς ραντεβού, προκειμένου να
υποβληθούν σε εξέταση και θεραπεία», ανέφερε ο καθηγητής Γεώργιος
Παπαθεοδωρίδης, πρόεδρος της Επιτροπής
Υλοποίησης και Παρακολούθησης Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την εξάλειψη
της ηπατίτιδας C.
Η ηπατίτιδα C μπορεί να προσβάλει τον καθένα μας και συγκεκριμένα, ο
ιός της ηπατίτιδας C μεταδίδεται κυρίως με την έκθεση σε μολυσμένο
αίμα. Δίνοντας τη διάσταση των ασθενών, ο πρόεδρος του Συλλόγου
Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας, Γιώργος Καλαμίτσης, αναφέρθηκε στη
σημασία της σωστής ενημέρωσης του κοινού για τη νόσο, δηλώνοντας ότι
«η μάχη που πρέπει να κερδίσουμε με την ηπατίτιδα C είναι φύσει πολύ
δύσκολη, καθώς η νόσος είναι ασυμπτωματική με αποτέλεσμα πολλοί
ασθενείς να μην γνωρίζουν ότι νοσούν».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
