Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ιαπωνία

Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου ο πελάτης είναι όντως βασιλιάς



Τόκιο

Από τις high-tech τουαλέτες έως τις ομπρέλες μιας χρήσης και τα μικρά σούπερ-μάρκετ πολλαπλών υπηρεσιών, η καθημερινότητα των Γιαπωνέζων διευκολύνεται από την προσοχή που δίνεται στην ελάχιστη λεπτομέρεια και τη βούληση κατασκευαστών και εμπόρων να προσφέρουν μια απαράμιλλη εξυπηρέτηση.

"Η φροντίδα για τον πελάτη είναι βαθιά ριζωμένη στη γιαπωνέζικη κουλτούρα", εξηγεί ο Καζουχίρο Βατανάμπε, ερευνητής καταναλωτικών τάσεων στον όμιλο Nikkei BP. "Εδώ, προηγούνται οι επιθυμίες του, αυτή η αξία μετατρέπεται σε αντικείμενο, σε συμπεριφορά ή σε ενέργεια". Και οι ξένοι επισκέπτες επωφελούνται από αυτή την "omotenashi" (γιαπωνέζικη φιλοξενία) που το Τόκιο θέλει να ενισχύσει περαιτέρω ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020, δηλώνει και περιγράφει μια συνηθισμένη ημέρα στο Τόκιο.

Το ξυπνητήρι χτυπά. Κατεύθυνση προς την τουαλέτα. Το αρχιπέλαγος φημίζεται για τα προηγμένα WC του, με τις ρίψεις νερού για πλύσεις και προσωπική υγιεινή, θερμαινόμενο κάθισμα λεκάνης, τεχνητό ήχο τρεχούμενου νερού για να καλύπτει οποιοδήποτε άκομψο θόρυβο.

Οι δημόσιες τουαλέτες, ασύγκριτης καθαριότητας πάντα, είναι συχνά εξοπλισμένες με ένα κάθισμα για το μωρό, ώστε ο χρήστης να μπορεί να ανακουφιστεί πλήρως κατά τη διάρκεια της επίσκεψης εκεί.

Δεν υπάρχει χρόνος για πρόγευμα στο σπίτι γιατί φεύγεις γρήγορα για τη δουλειά; Καθ΄οδόν αγοράζεις ένα σνακ στο "konbini", το μικρό σούπερ μάρκετ που λειτουργεί όλο το 24ωρο, όπου επίσης μπορείς να πληρώσεις τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, ν' αγοράσεις κάλτσες ή πουκάμισο σε περίπτωση που χρειαστείς μια δεύτερη αλλαξιά.

Στη χειρότερη περίπτωση, θα βρίσκεις πάντα καφέ σε κονσερβάκι (παγωμένο ή ζεστό) χάρη στα δύο εκατομμύρια αυτόματα μηχανήματα διανομής αφεψημάτων και αναψυκτικών που υπάρχουν στους δρόμους κάθε πόλης και κωμόπολης.

Για τις πληρωμές δεν χρειάζεσαι ψιλά, το smartphone ή μια ηλεκτρονική κάρτα προπληρωμής Suica σου λύνει τα χέρια μόλις την εφαρμόσεις στο μηχάνημα που τη διαβάζει. Μπορείς να τη χρησιμοποιείς στις συγκοινωνίες (τρένα, μετρό, λεωφορεία, ακόμη και ταξί): στο Τόκιο, σχεδόν εννέα επιβάτες στους δέκα χρησιμοποιούν αυτή την κάρτα ή μια αντίστοιχή της (Pasmo).

Βρέχει! Διαφανείς ομπρέλες αξίας μικρότερης των 3 ευρώ διατίθενται σχεδόν παντού. Πριν μπεις στο γραφείο, τη βάζεις σε μια πλαστική σακούλα που διατίθεται στην είσοδο για να μην μετατρέψεις τον χώρο σε λίμνη (μια κίνηση ωστόσο όχι πολύ οικολογική). Στην είσοδο των δημαρχείων, των μουσείων, αφήνεις την ομπρέλα μέσα σε ένα καλάθι, δεμένη με λουκέτο.

 

Η άλλη όψη του νομίσματος

---------------------------------

Διάλειμμα για φαγητό. Μέσα στα πολλά οικονομικά εστιατόρια της πρωτεύουσας εκτίθεται συχνά στη βιτρίνα μεζές από τα φαγητά που υπάρχουν, που ο πελάτης μπορεί να δοκιμάσει ώστε να κάνει ευκολότερα την επιλογή του. Στο τραπέζι διατίθεται ειδικό καλάθι για την τσάντα σου για να μην λερωθεί αφήνοντας την στο πάτωμα.

Επιτέλους Σαββατοκύριακο! Δραπετεύεις από το Τόκιο για να κάνεις σκι ή να παίξεις γκολφ. Δεν χρειάζεται να κουβαλήσεις τον εξοπλισμό. Τηλεφωνείς στην υπηρεσία "takuhaibin", ειδική στις ταχυμεταφορές για ιδιώτες και επιχειρήσεις που μεταφέρει πόρτα πόρτα από τη μια άκρη της Ιαπωνίας στην άλλη, πακέτα, αποσκευές, πέδιλα του, σκι, εξοπλισμό του γκολφ...

Φθάνεις στην αποβάθρα του σιδηροδρομικού σταθμού, κάθεσαι άνετα μέσα στο "Shinkansen", το γιαπωνέζικο τρένο μεγάλης ταχύτητας που εγκαινιάστηκε πριν από μισό αιώνα και παραμένει τόσο ακριβές που δεν ξεφεύγει ούτε δευτερόλεπτο από το προγραμματισμένο δρομολόγιο του.

"Οι Ιάπωνες είναι πολύ πραγματιστές, η άνεση και η πρακτικότητα υπερισχύουν όλων", αναφέρει η γαλλίδα κοινωνιολόγος Μιριέλ Ζολιβέ, ειδική για την Ιαπωνία όπου ζει εδώ και 40 χρόνια.

Εκτός από τις καθημερινές αυτές ευκολίες, η Ιαπωνία λατρεύει τα πρωτότυπα αντικείμενα: ένας μικρός ανεμιστήρας στο πουκάμισο για τις πολύ ζεστές ημέρες, μια mini θερμάστρα που εφαρμόζεται στα ρούχα ή μέσα στις τσέπες για το τσουχτερό κρύο, ένα ψυγείο που "φωνάζει" ότι η πόρτα είναι ανοικτή.

"Αυτό το είδος των αντικειμένων υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, νομίζω ότι οι Ιάπωνες λατρεύουν να εφευρίσκουν χρήσιμα και παράξενα εργαλεία ταυτόχρονα. Είναι πολύ δυνατοί στη βελτίωση των προϊόντων που ήδη διαθέτουν", δηλώνει ο Βατανάμπε. Συνεπώς η Ιαπωνία είναι μια ιδανική χώρα; Όλα είναι υπό πλήρη έλεγχο... σε τέτοιο βαθμό που "ο πελάτης δεν αφήνεται ελεύθερος να κάνει αυτό που θέλει! Αυτό είναι η άλλη όψη του νομίσματος. Ίσως εξηγείται από το γεγονός ότι οι Ιάπωνες είναι λιγότερο αυτόνομοι, ίσως λιγότεροι καπάτσοι σε σχέση με τους Δυτικούς". 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία