Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάρωσε την Κυριακή στην Αυστρία ο ηλικίας 31 ετών Σεμπάστιαν Κούρτς

Οι νεότεροι ηγέτες στον κόσμο

Μεταξύ αυτών και ο Αλέξης Τσίπρας

 



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στα 31 του χρόνια ο Σεμπάστιαν Κουρτς, το κόμμα του οποίου αναδείχτηκε νικητής στις  βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, αναμένεται να γίνει ο νεότερος ηγέτης στον κόσμο.

Η εξουσία στους νέους

Πολλοί από τους κυβερνώντες τον κόσμο είναι νεαρής ηλικίας αλλά οι περισσότεροι από αυτούς έχουν σήμερα περάσει τα 40:

--Ιρλανδία: Ο 38χρονος Λίο Βαράντκαρ, γιος Ιρλανδής νοσοκόμας και γιατρού από την Ινδία, έγινε τον περασμένο Μάιο ο νεότερος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας.

--Γαλλία: Ο Εμανουέλ Μακρόν εξελέγη πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας τον Μάιο 2017 σε ηλικία 39 ετών --ο νεότερος από τους 25 προέδρους της Γαλλικής Δημοκρατίας-- λίγο νεότερος από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ο οποίος ήταν 40 ετών το 1848.

--Εσθονία: Ο κεντρώος Γιούρι Ράτας έγινε τον Νοέμβριο 206 πρωθυπουργός της χώρας στα 38 του χρόνια και διαδέχτηκε έναν άλλον πολύ νέο ηγέτη, τον Ταάβι Ρούιβας, ο οποίος το 2014 είχε αναλάβει την εξουσία στα 34 χρόνια του.

--Ουκρανία: Ο Βολοντίμιρ Χρόισμαν έγινε πρωθυπουργός το 2016 σε ηλικία 38 ετών.

--Τυνησία: Ο Γιούσεφ Σαχέντ διορίστηκε πρωθυπουργός το 2016 σε ηλικία 40 ετών και έγινε ο νεότερος ηγέτης στην ιστορία της χώρας του.

--Ελλάδα: Ο Αλέξης Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός το 2015 στα 40 του χρόνια.

-- Καναδάς: Ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό ανήλθε στην εξουσία το 2015 σε ηλικία 43 ετών.

--Πολωνία: Ο Αντρέι Ντούντα έγινε πρόεδρος σε ηλικία 43 ετών το 2015.

--Γεωργία: Ο Γιόρκι Μαργκβελασβίλι εξελέγη πρόεδρος το 2013 σε ηλικία 44 ετών.

--Βέλγιο: Ο Σαρλ Μισέλ ανέλαβε πρωθυπουργός το 2014 στα 38 του.

--Ουγγαρία: Ο Βίκτορ Όρμπαν έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός στα 35 του το 1998. Έχασε στη συνέχεια το αξίωμα, όμως επανήλθε το 2010 και παραμένει στον θώκο μέχρι σήμερα.

Νέοι ηγέτες που απήλθαν

Εκτός από τους νέους ηγέτες που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία, υπάρχουν και οι νέοι εκείνοι που αποχώρησαν πρόσφατα από την εξουσία:

--Ιταλία: Ο Ματέο Ρέντσι ηγήθηκε της κυβέρνησης από το 2014 --όταν ήταν 39 ετών-- μέχρι το 2016.

--Κόσοβο: Η Ατιφέτε Γιαχιάγκα ήταν μόλις 36 ετών όταν ανέλαβε την προεδρία, το 2011 όπου παρέμεινε ως το 2016.

--Βρετανία: Ο Ντέιβιντ Κάμερον ήταν 43 όταν εγκαταστάθηκε στην Ντάουνινγκ Στριτ, το 2010, όπου και παρέμεινε ως το 2016.

Από το μακρινό παρελθόν

Και στο παρελθόν υπήρξαν ηγέτες που ανέλαβαν πρωθυπουργικά και προεδρικά καθήκοντα σε αρκετά νεαρή ηλικία. Ο Φελίπε Γκονθάλεθ ήταν 40 ετών όταν έγινε πρωθυπουργός της Ισπανίας, το 1982, ενώ ο Τόνι Μπλερ στη Βρετανία ήταν 43 ετών το 1997.

Η Μπεναζίρ Μπούτο τέθηκε επικεφαλής της κυβέρνησης στο Πακιστάν στα 35 της το 1988 και ο Γάλλος Λοράν Φαμπιούς πρωθυπουργός το 1984, στα 37 του.

Αρκετά νεότερος ο Παντελί Μάικο, ο οποίος ανέλαβε πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1998, όταν ήταν μόλις 31 ετών.

Ο Θίοντορ Ρούζβελτ ήταν 42 και ο Τζον Φ. Κένεντι 43 ετών όταν ορκίστηκαν πρόεδροι των ΗΠΑ.

Εξάλλου, και στα ολοκληρωτικά καθεστώτα οι ηγέτες τείνουν να είναι όλο και νεότεροι: Ο Μουάμαρ Καντάφι ήταν 27 ετών όταν κατέλαβε την εξουσία στη Λιβύη και ο Κιμ Γιονγκ-ουν ήταν 28 όταν διαδέχτηκε τον πατέρα του στην ηγεσία της Βόρειας Κορέας.

Επιπλέον, ο Ταμίμ μπιν Χάμαντ αλ-Θάνι ήταν 37 όταν έγινε εμίρης του Κατάρ. Ωστόσο, το ρεκόρ το κατέχει ο Ζαν-Κλοντ Ντιβαλιέ που ήταν μόλις 19 όταν διαδέχτηκε τον πατέρα του στην προεδρία της Αϊτής



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία