Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μελάνια Τραμπ, μια πολύ αινιγματική Πρώτη Κυρία



Nέα Υόρκη.-

Ποια είναι πραγματικά η Μελάνια; Ένα χρόνο μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, του συζύγου της, η πρώτη Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ με ξένη καταγωγή εδώ και 200 χρόνια παραμένει μια από τις πιο αινιγματικές προσωπικότητες του Λευκού Οίκου.

Αντίθετα με τις προκατόχους της, από τη Μπάρμπαρα Μπους ως τη Μισέλ Ομπάμα, που ήταν επί χρόνια παντρεμένες με πολιτικούς, τίποτε δεν είχε προετοιμάσει αυτό το πρώην μοντέλο σλοβενικής καταγωγής 47 ετών για τη ζωή στην Ουάσινγκτον.

«Όλες εκείνες οι Πρώτες Κυρίες είχαν χρόνο να προετοιμαστούν για να αναλάβουν το ρόλο», όμως όχι η Μελάνια, «η σύζυγος ενός επιχειρηματία που έφτασε σαν αλεξιπτωτιστής στον Λευκό Οίκο», υπογράμμισε η Ζαν Ζάινο, καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών του Iona College της Νέας Υόρκης.

Με αυτά τα δεδομένα «και μόνο το γεγονός ότι δεν έχει διαπράξει κάποιο σοβαρό σφάλμα αποτελεί θαύμα», εκτιμά.

Οι πρώτοι μήνες μετά την ορκωμοσία του συζύγου της ήταν χαοτικοί για τη Μελάνια: Περίμενε πέντε μήνες για να ακολουθήσει τον Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσινγκτον, μέχρις ότου ο 11χρονος γιος τους Μπάρον ολοκληρώσει τη σχολική του χρονιά στη Νέα Υόρκη, γεγονός που τροφοδότησε εικασίες ότι αρνείται να αναλάβει τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας, αλλά και για τη σχέση της με τον σύζυγό της, 24 χρόνια μεγαλύτερό της.

Κάποιοι μάλιστα έφτασαν στο σημείο να θεωρούν την κόρη του, την Ιβάνκα Τραμπ, «την πραγματική Πρώτη Κυρία».

Αρκετά ειρωνικά σχόλια συνόδευσαν τις πρώτες της δημόσιες εμφανίσεις, όπως οι επικρίσεις για την ομιλία της στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος το καλοκαίρι του 2016, μέρος της οποίας ήταν πιστή αντιγραφή ομιλίας της Μισέλ Ομπάμα.

Ακολούθησε η εμφάνισή της με ψηλά τακούνια κατά την αναχώρησή της από τον Λευκό Οίκο μαζί με τον Αμερικανό πρόεδρο για να επισκεφθεί το Τέξας μετά το πέρασμα του τυφώνα Χάρβεϊ, αλλά και η εκστρατεία της κατά του διαδικτυακού εκφοβισμού, κάτι για το οποίο πολλοί κατηγορούν τον Τραμπ.

Οι εικοτολογίες για την πραγματική της σχέση με τον σύζυγό της συνεχίζονται, τροφοδοτούμενες πιο πρόσφατα από το βιβλίο του Μάικλ Γουλφ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι μένουν σε διαφορετικά δωμάτια στον Λευκό Οίκο.

«Ο κόσμος δεν ήταν ευγενικός μαζί της», υπογραμμίζει ο Πάολο Ζαμπόλι, παλιός φίλος του ζευγαριού, ο οποίος σύστησε η Μελάνια στον επιχειρηματία το 1998.

«Δεν είναι γυναίκα πολιτικού και δεν ήθελε ποτέ να γίνει (…) Όμως επιθυμεί να πετύχει στον νέο της ρόλο» και «πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο», εκτιμά αναφερόμενος στις εμφανίσεις της στη Σαουδική Αραβία, στο Βατικανό και στο Παρίσι, αλλά και στην κομψότητά της, «ισάξια με της Τζάκι Κένεντι», κατά τη συνάντησή της με το ζευγάρι Νετανιάχου και το προεδρικό ζεύγος της Κίνας.

Και πραγματικά η δημοτικότητα της Μελάνια βρίσκεται σε άνοδο: το 54% των Αμερικανών δήλωσε ότι έχει θετική γνώμη για εκείνη στις αρχές Δεκεμβρίου, αύξηση 17 μονάδων σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2017, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Gallup.

Ωστόσο η δημοτικότητά της παραμένει χαμηλότερη από αυτή προηγούμενων Πρώτων Κυριών, κυρίως εξαιτίας της επιφυλακτικότητάς της να αναλάβει να προωθήσει κάποιον σκοπό: εκτός από τον διαδικτυακό εκφοβισμό, η Μελάνια έχει εμφανιστεί ευαίσθητη σε θέματα που αφορούν τα παιδιά και την επιδημία οπιωδών στις ΗΠΑ, όμως χωρίς να αναλαμβάνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ή να υποβάλει προτάσεις.

Παράλληλα παρέμεινε σιωπηλή μπροστά στο κίνημα #Metoo κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται μάλιστα σε δύσκολη θέση καθώς έχει κατηγορηθεί ότι έχει παρενοχλήσει πολλές γυναίκες.

«Για να βρούμε μια Πρώτη Κυρία τόσο αινιγματική όσο η Μελάνια Τραμπ πρέπει να πάμε πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ή στις αρχές της δεκαετίας του 1950» με την Μπες Τρούμαν, επισημαίνει η Κάθριν Τζέλισον, ιστορικός του Πανεπιστημίου του Οχάιο.

«Οι Αμερικανοί έχουν την εντύπωση ότι δεν την γνωρίζουν ακόμη πραγματικά. Διατηρεί χαμηλό προφίλ (…) είναι λιγότερο παρούσα στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης από τις προκατόχους της και επίσης υπάρχουν εικασίες για τις σχέσεις της με τον πρόεδρο», εξηγεί.

Η Μελάνια, η οποία μόλις πρόσφατα προσέλαβε το προσωπικό που δικαιούται, θα αποκαλυφθεί τους επόμενους μήνες;

Σύμφωνα με την εκπρόσωπό της Στέφανι Γκρίσαμ, προετοιμάζει «μια πρωτοβουλία τους επόμενους μήνες» που θα αφορά «τα παιδιά», χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

«Φαίνεται ότι έχουμε να κάνουμε με μια νέα γυναίκα, πολύ έξυπνη, η οποία δεν είχε προετοιμαστεί για τον ρόλο αυτό και δεν έχει ακόμη αποφασίσει τι θέλει να κάνει με αυτόν», υπογραμμίζει η Ζάινο. «Όπως η πριγκίπισσα Νταϊάνα, τελικά ίσως βρει τον δρόμο της και μας εκπλήξει όλους». 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία