Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σε όσο πιο ψηλό όροφο δουλεύει κανείς, τόσο πιο ριψοκίνδυνες οικονομικές αποφάσεις παίρνει



Πηγή "Journal of Consumer Psychology"

 Οι επενδυτές συχνά ρέπουν σε ριψοκίνδυνες οικονομικές αποφάσεις, αλλά αν εργάζονται και σε κάποιο ψηλό όροφο κτιρίου, τότε αυξάνεται η πιθανότητα να πάρουν ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα.

   Οι ερευνητές που έκαναν μια σειρά από πειράματα λήψης οικονομικών αποφάσεων, διαπίστωσαν ότι οι εργαζόμενοι σε ψηλότερους ορόφους είναι πιο πρόθυμοι -ή πιο επιρρεπείς- στην ανάληψη ρίσκου.

   «Όταν αυξάνει το ύψος, υπάρχει μια υποσυνείδητη επίδραση στην αίσθηση εξουσίας, πράγμα που οδηγεί τους ανθρώπους σε πιο ριψοκίνδυνη συμπεριφορά» σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Σίνα Εστέκι, επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι.

   Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οικονομικής ψυχολογίας "Journal of Consumer Psychology", ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερα από 3.000 αντισταθμιστικά επενδυτικά κεφάλαια υψηλού κινδύνου (hedge funds) σε όλο τον κόσμο, τα οποία συνολικά διαχειρίζονται πάνω από 500 δισεκατομμύρια δολάρια.

   Η μελέτη συσχέτισε τη διακύμανση της απόδοσης κάθε fund με τον όροφο που βρίσκεται η έδρα της εταιρείας (από τον πρώτο έως τον 96ο σε ουρανοξύστη). Διαπιστώθηκε ότι όσο αυξάνει ο όροφος, τόσο αυξάνει και η μεταβλητότητα των αποδόσεων του fund, πράγμα που υποδηλώνει λιγότερο συντηρητική επενδυτική πολιτική, αλλά αντίθετα πιο επιθετικές και ριψοκίνδυνες αποφάσεις, οι οποίες άλλοτε φέρνουν μεγαλύτερα κέρδη και άλλοτε μεγαλύτερες ζημιές.

   Στη συνέχεια, οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα, στα οποία οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να πάρουν αποφάσεις μέσα σε ένα γυάλινο ανελκυστήρα ενός ψηλού κτιρίου, ο οποίος είτε ανέβαινε είτε κατέβαινε. Διαπιστώθηκε ότι όσοι ανέβαιναν στον 72ο όροφο, ήσαν πιο διατεθειμένοι να «ποντάρουν» μεγαλύτερα ποσά σε μια λοταρία, σε σχέση με όσους κατέβαιναν στο ισόγειο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία