Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο «ΜΑΥΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» ΦΕΡΝΕΙ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Ανίσχυροι μπροστά σε εξελίξεις…


Γράφει απο την Λάρισα ο Δημοσιογράφος Χρ. Τσαντήλας





ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ που η διεθνής πολιτική σκηνή, με κέντρο αναφοράς την μεσόγειο, τον κόλπο και την μέση ανατολή «ανακατεύεται» ξανά και πολύ επικίνδυνα, με τα πλείστα όσα γεγονότα που διαδραματίζονται να γεννούν εστίες πολέμου, εντάσεις, αθώους νεκρούς και τους τρομοκράτες - βομβιστές να βολτάρουν όπως, όπου και όποτε θέλουν, στις ανοχύρωτες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, εμείς η Ελλάδα, βρισκόμαστε ως χώρα, στην χειρότερη ίσως φάση της ιστορίας μας. Χωρίς καν να έχουμε εμπλακεί σε  πόλεμο, έχουμε απολέσει την εθνική μας ανεξαρτησία. Νομοθετούμε με την υπόδειξη και την άδεια των ξένων, υποθηκεύσαμε το σύνολο σχεδόν της κρατικής περιουσίας, χάνουμε τα σπίτια μας, τα παιδιά μας φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό, με όλα αυτά τα δεινά και ενώ καλύτερες ημέρες δεν βλέπουμε στον ορίζοντα,  πολιτικά και στρατιωτικά σχέδια διαφόρων χωρών, κυρίως των γειτόνων μας, αλλά και στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, εξυφαίνονται κρυφά η φανερά και εμείς, δεν είμαι καθόλου και από κανέναν πεπεισμένος αν πράγματι μπορούμε, τουλάχιστον να τα παρακολουθούμε...

Η ΝΕΑ εστία φωτιάς που ξέσπασε ξαφνικά στο Κατάρ (και που ελάχιστοι από εμάς, κοινοί θνητοί Έλληνες πολίτες, μπορούν με ακρίβεια να αξιολογήσουν, το τι στ’ αλήθεια συμβαίνει), προστίθεται στις μεγάλες σκοτούρες της κυβέρνησης, η οποία έχει ήδη …τσουρουφλιστεί από την τεράστια πυρκαγιά που μας έχει σκορπίσει το αστρονομικό «ελληνικό χρέος», με αποτέλεσμα, με λιγότερο καθαρό μυαλό να καλείται να αντιμετωπίσει τις διεθνείς εξελίξεις και τις όποιες πολιτικοοικονομικές και γεωπολιτικές ανακατατάξεις λαμβάνουν χώρα δίπλα μας. Με απλά λόγια η χώρα μας έχει τέτοιο οικονομικό χάλι που βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις αυτές όταν μάλιστα διαθέτει και μία κυβέρνηση νέα και κυρίως άπειρη στην αντιμετώπιση τέτοιων γεγονότων…

ΤΟ επίπεδο ζωής αλλά κυρίως η σκέψη και οι συνθήκες στις αραβικές χώρες και στις χώρες της ανατολής, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις αντίστοιχες συνθήκες των λαών της Ευρώπης και ως εκ τούτου δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς τις αιτίες που γεννούν τα θλιβερά αιματηρά γεγονότα και τον απύθμενο θρησκευτικό φανατισμό που εκδηλώνεται με αστείρευτο μίσος. Όσο απόμακρο και περίεργο φαίνεται στον ευρωπαίο, να περπατά ας πούμε στο κέντρο της Τεχεράνης και ξαφνικά να γονατίζουν μπροστά του καταμεσής στο δρόμο χιλιάδες Πέρσες να... προσεύχονται (!) επειδή τους βρήκε στο δρόμο η ώρα της προσευχής, τόσο λογικό είναι αυτό για τους ίδιους. Όταν ο Αγιατολάχ Χομεϊνί τιμωρούσε τους κλέφτες κόβοντας τους τα χέρια από τον ώμο, στην Δύση οι πολίτες ανατρίχιαζαν βλέποντας στην τηλεόραση τις παραδειγματικές τιμωρίες με τους δημόσιους ακρωτηριασμούς. Άλλη κουλτούρα, άλλοι λαοί, άλλος πολιτισμός, άλλος φανατισμός...

ΘΥΜΑΜΑΙ ένα ταξίδι την δεκαετία του '90 στο Ιράν, την εποχή μετά τον Ιρακινο-ιρανικό πόλεμο, με τα χημικά, όπου αποδεκατίστηκαν πληθυσμοί και φονεύθηκαν χιλιάδες παιδικές ψυχούλες. Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος των Ιρανών για τους Αμερικανούς που στο διεθνές αεροδρόμιο της Τεχεράνης με τεράστια χρυσά γράμματα αποτυπώνονταν η φράση «θάνατος στους Αμερικάνους!». Μάλιστα παρότι υπήρξε μέλος της ελληνικής πρωθυπουργικής αποστολής, έναν δημοσιογράφο που διέθετε όμως αμερικάνικο διαβατήριο, δεν τον επέτρεψαν να κατέβει από το αεροπλάνο! Και παρέμεινε μέσα για τρείς ημέρες, μέχρι να αναχωρήσει η αποστολή, ενώ μαντίλα υποχρεώθηκαν να φορέσουν όλες οι γυναίκες της συνοδείας.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ εμπλοκή στην νέα κρίση που ξέσπασε στην περιοχή με τον οικονομικό αποκλεισμό και την απομόνωση του μικρού Κατάρ, ίσως φέρει πολλές ανακατατάξεις σε όλα τα κράτη της περιοχής. Ο «μαύρος χρυσός» και το 30% της παγκόσμιας παραγωγής του, στο μικροσκοπικό αυτό κρατίδιο, δίνουν στο ίδιο την δύναμη λιονταριού, αλλά πολλαπλασιάζονται οι αχόρταγοι θηρευτές που το περικυκλώνουν για να το υποδουλώσουν. Κάτω από τέτοιες συνθήκες που γεννούν οικονομικούς και πραγματικούς πολέμους, είναι δύσκολο να πάρει κανείς σωστή θέση απέναντι στα γεγονότα. Ας ελπίσουμε ότι πολλά παραπάνω από εμάς αντιλαμβάνονται οι καλοπληρωμένοι διπλωμάτες μας και υπουργοί, στις εγχώριες υπηρεσίες του υπουργείου των εξωτερικών. Για την ασφάλειά μας δηλαδή...



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία