Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΟΤΑΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΧΕΙΜΑΡΡΟΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ...

Εθνική η παραδοχή υποταγής στην ανομία και προχειρότητα

Γράφει απο τη Λάρισα ο Δημοσιογράφος Χρ. Τσαντήλας





ΕΙΝΑΙ κοινό μυστικό, οτι στην Ελλάδα, αν τύχει και αρρωστήσεις Σαββατοκύριακο και χρειαστεί να μεταφερθείς σε νοσοκομείο, το πιθανότερο  είναι να εικάσεις προκαταβολικά πως ... την έβαψες! 

Το ίδιο ισχύει και αν χρειαστείς Παρασκευή ή Δευτέρα να εξυπηρετηθείς απο δημόσια υπηρεσία. Αν δεν έχεις τύχη βουνό, να πέσεις σε κανέναν καλό άνθρωπο, πάλι ...την πάτησες! Έχασες τον χρόνο σου. Ένεκα η γνωστή ..."άδεια της σημαίας"!

 

ΑΥΤΑ όμως είναι τα λιγότερο κακά... Διότι αν καταφέρεις και πάρεις οικοδομική άδεια, με τον γνωστό σε όλους τρόπο απο την πολεοδομία, ώστε να κτίσεις όπου θέλεις, ειδικά σε χείμαρρο, τότε φουκαρά ... πνίγηκες! Και όχι μόνο θα πνιγείς, αλλά θα σε κλαίνε και οι ρέγγες, αφού θα σου φορτώσουν και την ευθύνη απο πάνω! Όχι ότι δεν την έχεις και σύ, αλλά γι´αυτό δεν πληρώνεις φόρους στο έρμο το κράτος να σε προφυλάσσει απο ... τις βλακείες σου;

 

ΣΤΗΝ Ελλάδα λοιπόν της δημοκρατίας, της νομιμότητας και της παρανομίας, της μίζας, της αρπαχτής και της μιζέριας, της φτώχειας και του πλούτου, των έξυπνων και των ηλιθίων, το κράτος, αυτό που θεωρητικά πληρώνονται καλά για να το υπηρετούν σχεδόν ένα εκατομμύριο υπάλληλοι, ώστε να φροντίζει τους πολίτες του, δεν μπορείς πλέον να περιμένεις την οποιαδήποτε προστασία. Είσαι ακάλυπτος, έρμαιο της τύχης σου, όχι μόνο στα δύσκολα, αλλα και στα εύκολα!

 

ΠΑΝΤΟΥ μπάχαλο! Ένα κράτος... χύμα στο κύμα! Το εκστόμισε αυτό κάποιος δυστυχής στην πλημμύρα της Μάνδρας, μιλώντας στην τηλεόραση, που έχασε άνθρωπο και περιουσία επειδή απλά δεν υφίσταται κράτος! Και επειδή τα συρτάρια των υπηρεσιών είναι γεμάτα ανεφάρμοστες, πλην όμως εγκεκριμένες μελέτες, εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για ρέματα και χειμάρρους σε όλα τα χωριά και στις πόλεις ανά την επικράτεια, μάλλον θα πρέπει να αισθανθούμε όλοι ανεξαιρέτως, τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουμε, απο ακραίες (αλλά όχι πάντα απρόβλεπτες) ... αντεπιθέσεις της φύσης! Δεν είναι υπερβολή να πιστεύει κανείς ψαγμένος, οτι είμαστε όλοι υποψήφια θύματα του τέρατος της γραφειοκρατίας, που δυστυχώς στη χώρα μας ευδοκιμεί και πολλάκις δολοφονεί ανυπεράσπιστους πληθυσμούς! Δεν βρίσκεται μακριά απο την πραγματικότητα οτι χειρότερη απο την πλημμύρα είναι η γραφειοκρατία!

 

ΑΛΛΑ, αυτά είναι τα στραβά και ανάποδα, τα οποία αποδεχόμαστε αιώνες τώρα, όλοι, ωσάν να είναι πράγματα φυσιολογικά! Μοιάζει με μια εθνική παραδοχή, υποταγής στην αναξιοκρατία και στην παρανομία, την προχειρότητα και την τσαπατσουλιά, την ανικανότητα και την αναποτελεςματικότητα, την οποία με μπροστάρηδες τους πολιτικούς, υποθάλπτουμε δυστυχώς και ανοήτως... 

 

ΤΟ χειρότερο όμως είναι άλλο. Δεν χρειάζεται να είσαι πρωθυπουργός για να κάνεις το άμεσο, το λογικό, το αποτελεσματικό, σε μια τέτοια τραγική και οδυνηρή κατάσταση, σαν το πνίξιμο των κατοίκων της Μάνδρας. Παρακάμπτεις τα γραφειοκρατικά εμπόδια, προσπερνάς όλες τις υπηρεσίες και τους "αρμοδίους" φέρνεις όλα τα εκσκαπτικά μηχανήματα δημόσια και ιδιωτικά των όμορων νομών και άλλων αν χρειαστεί και σε μια ημέρα διανοίγεις ρέματα και χειμάρρους, γκρεμίζεις εμπόδια  και σώζεις την κατάσταση. Πώς γίνεται αυτό; Με το πολιτικό ανάστημα που σου χρειάζεται, αν και ο λαός αυτό που πρέπει να διαθέτεις το λέει αλλιώς...

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία