Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 16/8

Ο ρόλος Τραμπ στην ενίσχυση του δεξιού εξτρεμισμού στις ΗΠΑ



Reuters

Η πορεία ακροδεξιών, ρατσιστικών και νεοναζιστικών ομάδων το περασμένο Σάββατο στη Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια οδήγησε σε ξέσπασμα βίας με απολογισμό τον θάνατο μιας 32χρονης γυναίκας και τον τραυματισμό δεκάδων ανθρώπων, που συμμετείχαν σε αντιδιαδήλωση κατά των ρατσιστών. Ο Τόμας Γκρούμκε καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στην Ανώτατη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, θεωρεί ότι η έξαρση της βίας στη Σάρλοτσβιλ δεν συνιστά έκπληξη, δεδομένου ότι όπως λέει, «ένα μεγάλο κομμάτι των ακροδεξιών στις ΗΠΑ είναι εξαιρετικά βίαιο. Ως εκ τούτου δεν τον εξέπληξε ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε η διαδήλωση στη Σάρλοτσβιλ». Ο δεξιός εξτρεμισμός στις ΗΠΑ φαίνεται να βιώνει μια περίοδο αναγέννησης από την ημέρα που ανέλαβε τα προεδρικά ηνία ο Ντόναλντ Τραμπ. Όπως επισημαίνει ο Τόμας Γκρούμκε, ο οποίος μελέτησε το ζήτημα του δεξιού εξτρεμισμού στις ΗΠΑ στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής, «τουλάχιστον η ακροδεξιά σκηνή αισθάνεται εξαιρετικά ενισχυμένη από την εκλογή του Τραμπ. Οι ψηφοφόροι του αμερικανού προέδρου προέρχονται εν μέρει από τον χώρο που θεωρεί ότι η "κυριαρχία των λευκών" απειλείται. Αυτοί οι άνθρωποι αντιτίθενται σε εξελίξεις με προοδευτικό χαρακτήρα, όπως η αναγνώριση γάμων μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, η κατάργηση του παραδοσιακού ρόλου της γυναίκας και η μετανάστευση». Ο γερμανός πολιτικός επιστήμονας σημειώνει ότι η επικοινωνία και η δικτύωση μεταξύ γερμανών και αμερικανών δεξιών εξτρεμιστών δεν περιορίζεται μόνο στο ίντερνετ. «Ήδη από τη δεκαετία του 1990 υπήρχαν συχνές επαφές μέσω επισκέψεων. Ο αποθανών στο μεταξύ αρχηγός των αμερικανών νεοναζί Ουίλιαμ Πιρς για παράδειγμα κινούνταν πολύ συχνά σε κύκλους του γερμανικού NPD και έδινε ομιλίες σε συγκεντρώσεις του κόμματος. Ο Πιρς υποστήριζε σθεναρά μια διεθνή συνεργασία των δεξιών εξτρεμιστών. (?) Όταν τον ρωτούσαν ποια ήταν η ταυτότητά του απαντούσε "λευκός"», λέει ο Τ. Γκρούμκε. Ο γερμανός ειδικός εκτιμά ότι είναι βέβαιο ότι «υπάρχουν ζωηρές επαφές μεταξύ γερμανών και αμερικανών νεοναζί». Εξάλλου, όπως επισημαίνει, σε πολύ μεγάλο βαθμό κινούνται στην ίδια ιδεολογική γραμμή. «Ακροδεξιοί στις ΗΠΑ όπως και στη Γερμανία είναι κατά της εισόδου μεταναστών στη χώρα τους και εναντίον του Ισλάμ. Στόχος τους είναι μια ομοιογενής κοινωνία και προπαγανδίζουν την ιδέα του εθνικού κράτους. Ειδικά λόγω του ίντερνετ υπάρχει ζωηρή ανταλλαγή απόψεων. Η συνεργασία μεταξύ τους είναι κάτι συνηθισμένο, μάλιστα υπάρχουν και κοινές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες», εξηγεί ο Τόμας Γκρούμκε, αναφέροντας ως τυπικό παράδειγμα τη μουσική παραγωγή στην ακροδεξιά hardcore μουσική σκηνή. Ωστόσο, επαφές μεταξύ ακροδεξιών της Γερμανίας και αντίστοιχων από την άλλη όχθη του Ατλαντικού εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα, λέει ο Τ. Γκρούμκε και διευκρινίζει: «Υπάρχουν δεσμοί μεταξύ του κινήματος Alt-Right (στις ΗΠΑ) και του ακροδεξιού κινήματος των Ταυτοτικών στην Ευρώπη. Τους ενώνει η πεποίθηση περί ανωτερότητας των λευκών. Οι Ταυτοτικοί λένε ότι δεν είναι ναζί, αλλά ότι στόχος τους είναι πάνω από όλα να διαφυλάξουν μια λευκή ευρωπαϊκή ταυτότητα. Ο Ρίτσαρντ Σπένσερ, ένας από τους γνωστότερους ακτιβιστές των Alt Right, διατηρεί για παράδειγμα πολύ στενές επαφές με τους Ταυτοτικούς, οι οποίοι δραστηριοποιούνται κυρίως σε Αυστρία, Ιταλία και Γαλλία».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία