 |
|
|  Κυριακή 25/3
Spiegel: «Τώρα οι πρόσφυγες πεθαίνουν στα τουρκο-συριακά σύνορα»
Der Spiegel
«Πυροβολισμοί κατά προσφύγων- Η Τουρκία κλείνει ερμητικά τα σύνορά της προς τη Συρία- με χρηματοδότηση από την Ε.Ε.- Δεν υπάρχει πια διαφυγή από τη χώρα που μαστίζεται από εμφύλιο πόλεμο» γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
«Οργανώσεις προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγορούν την Τουρκία ότι επαναπροωθεί με βίαιο τρόπο Σύρους πρόσφυγες. Στην προστασία των συνόρων της η Τουρκία δέχεται βοήθεια από την Ε.Ε. -σύμφωνα με έρευνα του Spiegel εμβάστηκαν στην Άγκυρα για αυτό το λόγο περισσότερα από 80 εκατομμύρια ευρώ», γράφει το γερμανικό περιοδικό και προσθέτει:
«Η Ε.Ε. βοηθά την Τουρκία να κλείσει τα σύνορά της για πρόσφυγες. Η Γερμανία και τα άλλα κράτη- μέλη της Ε.Ε. παρείχαν στην κυβέρνηση της Άγκυρας, προκειμένου για την προστασία των συνόρων της, τεχνολογία ασφαλείας και παρακολούθησης συνολικής αξίας άνω των 80 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό προκύπτει από έρευνα του Spiegel και του Δικτύου European Investigative Collaborations. Έτσι, οι Βρυξέλλες, στο πλαίσιο του προγράμματος περιφερειακής ανάπτυξης IPA της τουρκικής εταιρίας Otokar, προχώρησαν σε έμβασμα ύψους 35,6 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή τεθωρακισμένων στρατιωτικών οχημάτων, των αποκαλούμενων Cobra II, τα οποία χρησιμοποιούνται τώρα και στα τουρκικά σύνορα με τη Συρία. Στον εξοπλιστικό όμιλο Aselsan, που ανήκει κατά πλειοψηφία στο τουρκικό κράτος, ανατέθηκε κατά αυτόν τον τρόπο από την Ε.Ε. να διαθέσει έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ τεθωρακισμένα και μη τεθωρακισμένα οχήματα παρακολούθησης για έλεγχο των ελληνο- τουρκικών χερσαίων συνόρων.
Τον Μάρτιο του 2016 η Ε.Ε. και η Άγκυρα είχαν συνάψει συμφωνία, βάσει της οποίας οι Ευρωπαίοι καλούνταν να πληρώσουν αρχικά τρία δισ. ευρώ στην Τουρκία με αντάλλαγμα να "συγκρατεί" πρόσφυγες στην χώρα και να τους αποτρέπει από τη συνέχιση του ταξιδιού τους με κατεύθυνση την Ε.Ε. Τα χρήματα θα έπρεπε να κανονικά να δοθούν υπέρ των Σύρων στην Τουρκία, εντούτοις 18 εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν σε ολλανδική εταιρία, η οποία κατασκεύασε έξι σκάφη περιπολίας για την τουρκική ακτοφυλακή».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
