Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 23/5

Σε απεργία δικαστές και εισαγγελείς στην Ισπανία, ζητώντας περισσότερη ανεξαρτησία, προσλήψεις και αύξηση των δαπανών για τη δικαιοσύνη



AFP

Δικαστές και εισαγγελείς προχώρησαν σε μια απεργιακή κινητοποίηση με ευρεία συμμετοχή, ζητώντας μεγαλύτερη ανεξαρτησία για τη δικαιοσύνη απέναντι στην πολιτική εξουσία. "Θέλουμε να εκφράσουμε τη βαθύτατη δυσφορία μας απέναντι στην παραμέληση και την εγκατάλειψη του δημόσιου τομέα" αναφέρουν στην κοινή ανακοίνωσή τους οι επτά ενώσεις δικαστών και εισαγγελέων της Ισπανίας. Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της οργανωτικής επιτροπής, στην απεργία συμμετείχαν οι μισοί εισαγγελείς (51%) και το 42% των δικαστών. "Στην Ισπανία, οι πολίτες έχουν την εντύπωση ότι η δικαιοσύνη δεν είναι όσο ανεξάρτητη θα όφειλε" είπε στους δημοσιογράφους ο Ιγνάθιο Γκονθάλεθ Βέγα, ο εκπρόσωπος της ένωσης Δικαστών για τη Δημοκρατία. Εδώ και πολλά χρόνια, το θέμα της δικαιοσύνης βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών αντιπαραθέσεων στην Ισπανία και ιδίως σε ό,τι αφορά τους αυτονομιστές της Καταλονίας. Η κυβέρνηση του συντηρητικού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι κατέφυγε στη δικαιοσύνη για να ακυρώσει νόμους –τους οποίους θεωρούσε αντισυνταγματικούς– που είχαν ψηφιστεί από τοις αυτονομιστές αρχές της περιφέρειας αυτής. Τα δικαστήρια απέτρεψαν επίσης τις προσπάθειες του πρώην προέδρου της Καταλονίας Κάρλες Πουτζδεμόν να επανεκλεγεί στην προεδρία. Οι αυτονομιστές κατηγορούν τη δικαιοσύνη ότι έχει εργαλειοποιηθεί από την εξουσία και χαρακτηρίζουν "πολιτικούς κρατούμενους" τα εννέα ηγετικά στελέχη τους που έχουν προφυλακιστεί κατ' εντολή του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι επτά ενώσεις των δικαστικών, που δεν αναφέρουν ευθέως την Καταλονία, ζητούν περισσότερες επενδύσεις και προσλήψεις στον δικαστικό κλάδο. Η εκπρόσωπος της Ένωσης Εισαγγελέων Μονσεράτ Γκαρθία έκανε λόγο για "τεράστιο φόρτο δουλειάς" και ζήτησε "ποιοτική δικαιοσύνη, την οποία δυστυχώς δεν έχουμε σήμερα". Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ραφαέλ Καταλά απάντησε ότι ουσιαστικά δεν διαφωνεί με αυτά τα αιτήματα και διαβεβαίωσε ότι ορισμένα μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή προβλέπονται ήδη στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση από το κοινοβούλιο. Εφόσον εγκριθεί ο προϋπολογισμός, ο Καταλά υποσχέθηκε 300 προσλήψεις δικαστών και εισαγγελέων και 130 εκατομμύρια ευρώ για τη βελτίωση των πληροφοριακών συστημάτων των δικαστηρίων.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία