 |
|
|  Δευτέρα 23/7
ΝΕΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ 29η ΔΙΕΘΝΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ
ΒΡΑΒΕΥΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΜΑΘΗΤΕΣ-
ΤΡΙΑ ΧΑΛΚΙΝΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΦΗΜΟΣ ΜΝΕΙΑ Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
ΑΘΗΝΑ.-
Ακόμα μια σημαντική επιτυχία για την Ελλάδα στην 29η Διεθνή Ολυμπιάδα Βιολογίας (ΙΒΟ) (www.ibo2018.org ) που διεξήχθη από 15 έως 22 Ιουλίου 2018 στη Τεχεράνη του Ιράν όπου και οι τέσσερις μαθητές της αποστολής βραβεύτηκαν. Η Ελληνική αποστολή επιστρέφει με 3 χάλκινα μετάλλια που κατέκτησαν ο Αριστοτέλης Αναστόπουλος (4ο ΓΕΛ Πύργου), η Πετρούλα Λεβεντάκη (ΓΕΛ Νέας Αλικαρνασσού) και η Βικτώρια Ζάρρου (ΓΕΛ Ξυλοκάστρου) και 1 εύφημο μνεία που κατέκτησε ο Αχιλλέας Ελευθεράκης (ΓΕΛ Δροσιάς Χαλκίδας). Στην αποστολή συμμετείχαν ως συνοδοί η Δρ. Ελευθερία Κραββαρίτη (ΕΔΙΠ, Τμ. Βιολογίας ΕΚΠΑ) και ο Ασημάκης Ταλαμάγκας (Βιολόγος-Εκπ., Εκπ. Καίσαρη).
Οι τέσσερεις μαθητές και μαθήτριες επιλέχτηκαν για να εκπροσωπήσουν την χώρα μας στην Διεθνή Ολυμπιάδα, μεταξύ τριών χιλιάδων και πλέον μαθητών του Λυκείου οι οποίοι συμμετείχαν στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Βιολογίας (ΠΔΒ) 2018, τον οποίο διοργανώνει η ΠEΒ υπό την αιγίδα του ΥΠΕΠΘ. Η Ελλάδα συμμετέχει στην ΙΒΟ από το 2005 και είναι η όγδοη φορά τα τελευταία 9 χρόνια (και έβδομη συνεχόμενη) που πετυχαίνει διακρίσεις. Ο συνολικός απολογισμός είναι 13 χάλκινα μετάλλια και 7 εύφημες μνείες.
Η διάκριση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν λάβουμε υπόψη ότι οι μαθητές μας ανταγωνίζονται -όπως και κάθε χρόνο- περίπου διακόσιους εβδομήντα μαθητές/τριες από 71 χώρες, που στα σχολεία της πατρίδας τους αποκτούν περισσότερες γνώσεις Βιολογίας και είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για την Ολυμπιάδα. Οι μαθητές μας, αμέσως μετά την διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, παρακολούθησαν ειδικό επιμορφωτικό πρόγραμμα στο Τμήμα Βιολογίας του Ε.Κ.Π.Α και στο Ίδρυμα ΙατροΒιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Στόχος ήταν να καλυφθούν ελλείψεις, οι οποίες αφορούν τη διδασκαλία της Βιολογίας στο Ελληνικό σχολείο, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε εργαστηριακό επίπεδο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
