Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

Λονδίνο.- Ο αστέρας του Χόλιγουντ, Χοακίν Φοίνιξ, προέτρεψε τους ανθρώπους να γίνουν βίγκαν, καθώς ηγήθηκε μιας διαμαρτυρίας για τα δικαιώματα των ζώων στο Λονδίνο. Ο Φοίνιξ μαζί με άλλους ακτιβιστές κρέμασε στη Γέφυρα του Λονδίνου ένα πανό με το σύνθημα: «Η βιομηχανική κτηνοτροφία καταστρέφει τον πλανήτη μας. Γίνε βίγκαν». Ο Φοίνιξ αγωνίζεται για τα δικαιώματα των ζώων και είναι βίγκαν από τα τρία του χρόνια. «Οι άνθρωποι αν και θα έπρεπε, δεν νιώθουν πανικό. Αυτό που ζούμε είναι πολύ δύσκολο κι ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω κάτι», είπε ο ηθοποιός στο Sky News. «Είναι προσωπική μας ευθύνη να αναλάβουμε δράση τώρα. Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μετριάσουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι να προσαρμόσουμε αυτά που καταναλώνουμε και να μεταβούμε σε μία φυτική διατροφή. Αισθάνομαι μερικές φορές ότι δεν μιλάμε γι? αυτό αρκετά. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μειώσουμε τις επιπτώσεις μας στην κλιματική αλλαγή», πρόσθεσε. Απατώντας στην κριτική που ασκείται σε όλους τους διάσημους, οι οποίοι αγωνίζονται κατά της κλιματικής αλλαγής, καθώς το αποτύπωμα άνθρακα που αφήνουν είναι υψηλό, εξαιτίας των συχνών μετακινήσεων τους με αεροπλάνο, ο Φοίνιξ είπε: «Με κάποιον τρόπο όλοι είμαστε υποκριτές. Όλοι αγωνιζόμαστε γι? αυτό που πρέπει να κάνουμε και φυσικά κάνουμε και λάθη. Η βιομηχανία καταναλώνει πολλή ενέργεια και πολλούς πόρους, οπότε ο τρόπος για να μετριαστεί αυτό, για μένα είναι, να υπάρξει ένας βίγκαν τρόπος ζωής». Ο ηθοποιός τον περασμένο μήνα έπεισε τους διοργανωτές των Χρυσών Σφαιρών να δημιουργήσουν ένα εξολοκλήρου μενού βίγκαν κατά την τελετή απονομής των βραβείων. Sky News,ΑΠΕ-ΜΠΕ

30 Νοεμβρίου 2019

Λος ΄Αντζελες.- Είναι η πιο πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς, ίσως και των τελευταίων χρόνων, παρά την απίστευτη επιτυχία του «Joker» και ήδη οι πληροφορίες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού κάνουν λόγο για αριστούργημα, ενώ πολλές κριτικές την τοποθετούν πάνω και από τον «Ταξιτζή». Πρόκειται για την τελευταία δημιουργία του Μάρτιν Σκορτσέζε «Ο Ιρλανδός» («The Irishman»), ένα επικό αστυνομικό δράμα, για τον σκοτεινό κόσμο των γκάνγκστερ και του εγκλήματος. Πάνω απ' όλα, όμως, είναι η συνάντηση δυο ιερών τεράτων της υποκριτικής, του Αλ Πατσίνο και του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντώνται οι δύο κορυφαίοι ηθοποιοί της γενιάς τους, αλλά και μιας ολόκληρης εποχής, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60. Μαζί με τον Τζακ Νίκολσον, για πάνω από μισό αιώνα οι τρεις τους έχουν σημαδέψει με τις ερμηνείες τους, αλλά και τη γενικότερη παρουσία τους τον αμερικανικό κινηματογράφο κι έχουν κάνει φανερό ότι οι διάδοχοί τους θέλουν ακόμη πολλά καρβέλια για να μπορούν να συγκριθούν μαζί τους. Ο Αλ Πατσίνο και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είχαν συναντηθεί κινηματογραφικά για πρώτη φορά στο «Νονό 2» του Κόπολα, χωρίς, ωστόσο, να μοιραστούν μαζί ούτε ένα πλάνο. Η μεγάλη συνάντησή τους θα γίνει στην «Ένταση» (Heat) του Μάικλ Μαν, μία υπέροχη αστυνομική περιπέτεια, παρότι τα πλάνα που θα είναι μαζί είναι ελάχιστα. «Η Ένταση» και η άψογη σκηνοθεσία του Μάικλ Μαν θα δώσει άλλη διάσταση στη συνύπαρξή τους, εν αντιθέσει με το μετριότατο φιλμ του Τζον Άβνετ «Righteous Kill» το 2008, μια εξόφθαλμη αρπακτή κι απ' τους δύο, που καλό είναι να ξεχάσουμε. AΠΕ-ΜΠΕ

30 Ιουνίου 2019

Λος ΄Αντζελες.- Οι ασύγκριτες υποκριτικές της ικανότητες και η δημόσια συμπεριφορά της, την έχουν καταστήσει σύμβολο της φιλελεύθερης Αμερικής: η σπουδαία ηθοποιός Μέριλ Στριπ έγινε 70 ετών. Στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «The Post» η Μέριλ Στριπ υποδύεται τη «μεγάλη κυρία του αμερικανικού Τύπου» την εκδότρια της «Washington Post», Κάθριν Γκράχαμ. Σε μία κεντρική σκηνή της ταινίας πρέπει να αποφασίσει αν η εφημερίδα της θα αποκαλύψει το περιεχόμενο των «Pentagon Papers» τα οποία περιγράφουν την κρυμμένη εικόνα του πολέμου του Βιετνάμ και τις τακτικές μαζικής παραπληροφόρησης και συγκάλυψης εγκλημάτων αμερικανικών κυβερνήσεων. Είναι μετά τα μεσάνυχτα και η Κάθριν Γκράχαμ έχει ήδη αποσυρθεί στην κρεβατοκάμαρά της. Καθώς βγαίνει για να συζητήσει με τους συμβούλους και τους συντάκτες της εφημερίδας, φορά ένα καφτάνι σε χρώμα μπεζ με κεντημένο χρυσό. Ενώ οι άνδρες της μιλούν απ? όλες τις πλευρές, το πρόσωπο της δείχνει την έκφραση μιας γυναίκας που βρίσκεται μεταξύ κόπωσης και πανικού. Παρόλα αυτά, η φωνή της παραμένει απαλή, η στάση της αξιοπρεπής. Τελικά αποφασίζει: «Πάμε. Εκτυπώνουμε». Στο τέλος, όπως πάντα συμβαίνει με τη Μέριλ Στριπ, διατηρείται η ισορροπία, η ψυχραιμία και το πάθος και από αυτή την ισορροπία των δυνάμεων αναδύεται το θαύμα της κινηματογραφικής παρουσίας, της υποκριτικής γενικά: μια φιγούρα, ένας άνθρωπος. Η Μέριλ Στριπ στην τηλεταινία «Angels in America» εμφανίζεται ως ραβίνος με λευκή γενειάδα, στην ταινία «Doubt» είναι η αδελφή Αλοΐσιους, καλόγρια που διευθύνει καθολικό σχολείο στο Μπρονξ. Είναι η ίδια που υποδύεται τη Μάργκαρετ Θάτσερ στην ταινία «The Iron Lady» και που τραγουδάει τις επιτυχίες τον ABBA στο «Mamma Mia!», αλλά γίνεται επίσης η Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς η πιο φάλτσα σοπράνο που έχει γνωρίσει ποτέ η μουσική σκηνή για τις ανάγκες της ταινίας «Florence Foster Jenkins». Έχει ερμηνεύσει τον ρόλο της νοικοκυράς, συζύγου και μητέρας δύο παιδιών στην Αϊόβα, που γνωρίζει και ερωτεύεται έναν φωτογράφο (Κλιντ Ίστγουντ) στην ταινία «The Bridges of Madison County» και στο φιλμ «Out of Africa» συμπρωταγωνιστεί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ ως συγγραφέας από τη Δανία που ζει στην αποικιακή Κένυα. Και είναι πάντα και παντού. Πολλά έχουν γραφτεί για την τεχνική, την αύρα, την ιδιοφυΐα του χαμαιλέοντα. Ένας διάσημος Αμερικανός κριτικός βρήκε τον τρόπο ερμηνείας της τρομακτικό, ένας άλλος υποστήριξε ότι έδωσε ακόμη και στον πιο πεζό ρόλο άγγιγμα μυστηρίου. Η Μέριλ Στριπ έχει μοιραστεί κάποια από τα μυστικά της επιτυχίας της, της αρέσει να παρακολουθεί ταινίες, πηγαίνει στα γυρίσματα με συγκεκριμένες ιδέες για την εμφάνιση και τα ρούχα των χαρακτήρων της και ετοιμάζεται για τους ρόλους της παρακολουθώντας τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, στον δρόμο, στον υπόγειο. Όταν είδε τον Ρόμπερτ ντε Νίρο στο «Taxi Driver», σκέφτηκε: «Αυτό θέλω να γίνω». Και όταν η Μπέτι Ντέιβις της έγραψε μια επιστολή μετά από το Όσκαρ που κέρδισε για το «Kramer against Kramer», στην οποία την όριζε ως διάδοχό της, ήξερε ότι τα είχε καταφέρει. FAZ