Ο Δήμος Δεσκάτης είναι ορεινός δήμος και βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της περιφερειακής ενότητας Γρεβενών.

Διαθέτει μαγευτικό φυσικό περιβάλλον και ενδιαφέρουσα βιοποικιλότητα, συνδυάζοντας τα καταπράσινα βουνά των Καμβουνίων και Χασίων με την κοιλάδα του Αλιάκμονα και την λίμνη του Ιλαρίωνα.

Φημίζεται για την σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά με σημαντικά θρησκευτικά μνημεία όπως είναι η Ιερά Μονή Ζάβορδας Άγιου Νικάνορα, η Ιερά Μονή Αγίας Ευαγγελιστρίας Βουνάσας, η Ιερά Μονή Τουρνικίου, η Ιερά Μονή του Σωτήρος Δασοχωρίου και μοναδικά πανελλαδικά έθιμα όπως είναι η ¨ΑΝΔΡΟΜΑΝΑ¨.

Παράγει εξαιρετικής ποιότητας αγροτικά προϊόντα και γνωστά σε όλη την ορθοδοξία χειροποίητα χρυσοκέντητα εκκλησιαστικά.

Λόγω των σημαντικών γεωλογικών φαινόμενων που παρουσιάζουν παγκόσμιο ενδιαφέρον χαρακτηρίζεται ως ο Δήμος των γεωθαυμάτων ¨της γέννησης της Ευρώπης¨.

Ο Δήμος Δεσκάτης αποτελεί ιδανικό προορισμό για μια αξέχαστη περιήγηση στα θρησκευτικά μνημεία και φυσικές καλλονές ακολουθώντας σηματοδοτημένα μονοπάτια με αφετηρία το ορειβατικό καταφύγιο και το καταφύγιο «Μουσταφά». Ζήστε μια μοναδική εμπειρία δράσης και περιπέτειας ακολουθώντας το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε4, θαυμάστε την αρχαιότερη βελανιδιά της Ευρώπης, αναρριχηθείτε στους επιβλητικούς βράχους των Καμβουνίων, περιηγηθείτε με mountain bike και άλογα σε ορεινές διαδρομές, απογειωθείτε με "παραπέντε "από τις πλαγιές της Βουνάσας, απολαύστε τη φιλοξενία των ανθρώπων του τόπου μας και γευτείτε εξαιρετικές γεύσεις τοπικών προϊόντων τα οποία μαγειρεύονται με παραδοσιακές συνταγές που παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο.

Σας περιμένουμε για μια μοναδική εμπειρία στα μονοπάτια της φύσης της παράδοσης και του πολιτισμού μας , γιατί η Des.Kati αξίζει!!!!!!!!!

Δήμαρχος Δήμου Δεσκάτης

Καραστέργιος Θ. Δημήτριος

Τα μονοπάτια της Πίστης στο ΔΗΜΟ ΔΕΣΚΑΤΗΣ

1. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ

Ξεκινώντας κανείς την περιήγηση σε μονοπάτια θρησκευτικών προορισμών μπορεί να συναντήσει στο δρόμο από τη Δεσκάτη προς τα Γρεβενά πριν την Παλιουριά σε υψόμετρο 1000 μέτρων την Ιερά Μονή της Παναγίας της Ευαγγελίστριας  (την Αγία Ευαγγελίστρα όπως την προσφωνούν οι ντόπιοι).

Η Μονή είναι χτισμένη σε περίοπτη θέση, καθώς φαίνονται από κει ο Μπούρινος, η Βασιλίτσα, όλος ο κάμπος από την Ανθρακιά ως την Παλιουριά, τα Μετέωρα, ο Όλυμπος και μέρος της λίμνης του Ιλαρίωνα.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1148 μ.Χ. και σε χειρόγραφο της Μονής Βαρλαάμ γίνεται αναφορά ως γυναικεία μονή στις αρχές του 17ου αιώνα, που μετατράπηκε όμως σε ανδρώνα το 18ο αιώνα. Το καθολικό της Μονής είναι αφιερομένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν κρυφό σχολειό, λημέρι κλεφτών και αρματολών καθώς και νοσοκομείο για τους λαβωμένους. Εδώ είχαν ζητήσει καταφύγιο ξακουστοί Μακεδονομάχοι, όπως ο Παύλος Μελάς και ο Θεόδωρος Ζιάκας. Το μοναστήρι το προστάτευε η Παναγιά η οποία και το έσωσε από πολλές καταστροφές και αιματοχυσίες και αυτό γιατί η προτίμηση που έδειχνε η Θεοτόκος στο μοναστήρι οφειλόταν στην απείρου κάλλους εικόνα του Ευαγγελισμού, που κοσμούσε το τέμπλο του. Η εικόνα αυτήν ήταν φτιαγμένη  από καθαρό ασήμι και απεικόνιζε τον Αρχάγγελο την ώρα που πρόσφερε τον κρίνο στη Μαρία και σήμερα βρίσκεται για λόγους ασφαλείας στη Μητρόπολη Γρεβενών. Η είσοδος του ναού είχε σχήμα ανθρώπινου σώματος χαμηλού ύψους προκειμένου να μην εισέρχονται σ' αυτόν ληστές με άλογα για να τον βεβηλώσουν.

2. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΟΡΝΙΚΙΟΥ

Σ' ένα καταπράσινο τοπίο δίπλα στις όχθες του Αλιάκμονα, στους πρόποδες της βόρειας όψης των Καμβουνίων, βρίσκεται η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τορνικίου, 150 μέτρα από το δρόμο που οδηγεί στη Μονή της Ζάβορδας στο χωριό Παναγιά (Τουρνίκι) Γρεβενών.

Η ίδρυση της μονής ανάγεται στο 12ο αιώνα και πήρε το όνομά της από την οικογένεια των Τορνικίων. Το καθολικό της μονής είναι διώροφο και αποτελείται από δύο μονόχωρους ναούς με ανεξάρτητη πρόσβαση στα δυτικά. Σε επαφή με τη δυτική πλευρά αναπτύσσονταν  μία γραμμική σειρά κελιών. Ο ναός του ορόφου στεγάζεται με καμάρα στο κλειδί της οποίας ιστορείται ο παντοκράτορας. Εκατέρωθεν πλαισιώνεται από δύο ζώνες με μετάλλια προφητών μεταξύ των οποίων παρεμβάλλεται στενή ζώνη με φυτικό κόσμημα. Τα πλάγια τμήματα της καμάρας κοσμούνται με σκηνές από το Δωδεκάορτο. Στον ανατολικό τοίχο σώζονται η Πλατυτέρα, ολόσωμοι Ιεράρχες, ο διάκονος Στέφανος, το άγιο Μανδήλιον και  σκηνή της Ανάληψης. Στο νότιο τοίχο παριστάνονται η Παναγία ένθρονη στο τύπο της Αγκαλοφορούσας και ολόσωμοι άγιοι. Μεταξύ τους παρεμβάλλεται παράθυρο στο άνω μέρος του οποίου σώζετα η κτητορική επίγραφή. Στο βόρειο τοίχο απεικονίζονται οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη και η τρίμορφη Δέηση. Στη δυτική πλευρά παριστάνεται στην άνω ζώνη η σκηνή της Κοίμησης της Θεοτόκου και στην κάτω εκατέρωθεν της εισόδου ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και η αγία Κυριακή. Οι τοιχογραφίες χρονολογούνται το 1481/2 και πρέπει να συδέονται με το λεγόμενο «καστοριανό εργαστήρι». Στο χώρο του Ιερού διαφαίνεται η ύπαρξη παλαιότερου στρώματος ζωγραφικού διακόσμου.
Ο ναός του ισογείου φέρει καμάρα της οποίας το κεντρικό τμήμα είναι κατεστραμμένο. Στα πλάγια τμήματα σώζονται σκηνές από το Δωδεκάορτο. Περιμετρικά του ναού στη μεσαία και την κάτω ζώνη ιστορούνται μετάλλια αγίων και ολόσωμοι άγιοι αντίστοιχα. Ελάχιστα σπαράγματα τοιχογραφιών σώζονται στον ανατολικό τοίχο, ενώ στο δυτικό απεικονίζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου. Εκατέρωθεν της εισόδου παριστάνονται ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη και πάνω από την πόρτα η κτητορική επιγραφή με τη  χρονολόγηση του 1728/30.
Το 2008 διενεργήθηκε ανασκαφική έρευνα στη βόρεια πτέρυγα των ερειπωμένων κελιών και στον αύλειο χώρο της μονής. Αποκαλυφθηκαν έξι κελιά, η τράπεζα, τμήματα του καλντεριμιού της αυλής και τμήμα του περιβόλου στη ΝΑ πλευρά της. Περιμετρικά των θεμελίων του ναού ανασκάφηκαν έντεκα διαταραγμένες ως επί το πλείστον ταφές. Τα ευρήματα δείχνουν μία συνεχή κατοίκηση της μονής από τον 15ο ως τον 18ο αιώνα μ.Χ. Το 2011 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες μεταφοράς του καθολικού λόγω της λειτουργίας του φράγματος του Ιλαρίωνα. Διαμορφώθηκε η κεκλιμένη οδός μεταφοράς στο λόφο και οριοθετήθηκε η σημερινή θέση του μνημείου.

3. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ ΖΑΒΟΡΔΑΣ

Σε ένα πλάτωμα του Καλλίστρατου όρους με μαγευτική θέα, πάνω από την κοιλάδα του Αλιάκμονα, κοντά στο χωριό Παναγιά Γρεβενών, δεσπόζει η Ιερά Μονή του Οσίου Νικάνορα, αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Είναι γνωστή και ως μονή Ζάβορδας λόγω του ομώνυμου χωριού που υπήρχε στην περιοχή και δεν σώζεται σήμερα.

Η μονή ιδρύθηκε από τον Όσιο Νικάνορα, πιθανότατα κατά την τρίτη δεκαετία του 16ου αιώνα. Ο Νικάνωρ που καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Θεσσαλονίκης, σε νεαρή ηλικία απαρνήθηκε τα πλούτη εκάρη μοναχός και ασκήτευσε αρχικά σε μικρό σπήλαιο, το γνωστό σήμερα «ασκηταριό του Νικάνορα», στο Καλλίστρατο όρος. Αργότερα όταν Πατριάρχης ήταν ο Ιερεμίας ο Α΄, έκτισε τη μονή πάνω στα θεμέλια παλαιότερου ναού που υπήρχε στη θέση αυτή. Η μονή γνώρισε μεγάλη ακμή, απέκτησε σημαντικά πλούτη, και για αιώνες ήταν το σπουδαιότερο πνευματικό ίδρυμα για όλη την περιοχή. Στις εγκαταστάσεις της υπήρχε σχολείο, που εξελίχθηκε σε σπουδαίο εκπαιδευτικό κέντρο της Μακεδονίας με συνεχή λειτουργία ως το 1912.

Το μοναστηριακό συγκρότημα περιβάλλεται από ψηλά κτήρια που στεγάζουν τα κελιά, την τράπεζα και τους υπόλοιπους βοηθητικού χώρους, και σχηματίζουν ένα είδος περίβολου στην περίμετρο του βράχου. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται το καθολικό. Είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός, με τρούλο που στηρίζεται σε τέσσερις κίονες, και με νάρθηκα στη δυτική πλευρά. Ανήκει στον λεγόμενο «αθωνικό» τρίκογχο τύπο, όπου εκτός από την ανατολική ημικυκλική κόγχη του ιερού υπάρχουν ημικυκλικές κόγχες και στους πλαϊνούς τοίχους οι οποίες ονομάζονται «χοροί», διότι εκεί στέκονται οι χοροί των ψαλτών. Στη βόρεια και νότια πλευρά, σε μεταγενέστερη φάση, πιθανόν τον 18ο αιώνα, προστέθηκαν δύο συμμετρικά παρεκκλήσια, του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου αντίστοιχα. Στο δεύτερο, το οποίο σήμερα δεν σώζεται στεγαζόταν ο τάφος του ιδρυτή της μονής. Το 1873, στην νοτιοδυτική γωνία χτίστηκε το κωδωνοστάσιο. Στο εσωτερικό του ναού διατηρείται ο τοιχογραφικός διάκοσμος, που ανάγεται σε διάφορες χρονιές περιόδους. Οι αρχικές τοιχογραφίες (μετά το έτος 1542) αποδίδονται σε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της λεγόμενης «σχολής της Βορειοδυτικής Ελλάδας», στον Φράγκο Κατελάνο. Σύμφωνα με επιγραφή ο τρούλος επιζωγραφήθηκε σε δύο φάσεις, το 1592 και το 1869 δια χειρός Μανουήλ Ζωγράφου εκ Σελίτζης. Μία Τρίτη επιζωγράφηση έγινε το 1889 από τον Κωνσταντίνο Χατζηνότα από τη Νάουσα. Στο 1835 χρονολογούνται οι τοιχογραφίες του νάρθηκα ενώ στον 19ο αιώνα κατασκευάστηκε και το ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Η μονή είναι ανδρική και πανηγυρίζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμορφώσεως του Σωτήρος) και στις 7 Αυγούστου (ημέρα Κοίμησης του Οσίου Νικάνορα).

4. ΙΕΡΑ  ΜΟΝΗ  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Σε απόσταση 7 περίπου χλμ. από την πόλη της Δεσκάτης και 3 χλμ. από το Δασοχώρι βρίσκεται το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Είναι από τις νεότερες μονές της Ιερά Μητροπόλεως Ελασσόνας. Τα πρώτα κτίσματα και το καθολικό της μονής χτίστηκαν το 1875. Για την Ιερά Μονή δεν υπάρχουν σημαντικά ιστορικά στοιχεία. Το 1968 κτίστηκε νέος Ναός της Μονής, ο οποίος αντικατέστησε τον παλιό. Σήμερα ο Ναός αυτός κατεδαφίστηκε, λόγω σοβαρών ρηγμάτων, από τον καταστροφικό σεισμό του 1995 και στη θέση του χτίστηκε νέος μεγαλοπρεπής, αφιερωμένος στη Θεία Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Παραπλεύρως του Καθολικού υπάρχουν εσωτερικά παρεκκλήσια. Τα τελευταία χρόνια, στην ανατολική πλευρά της Μονής, κτίστηκε τριώροφη πτέρυγα. Στο εσωτερικό της νέας πτέρυγας υπάρχει παρεκκλήσι αφιερωμένο στον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Στον αύλειο χώρο της ιεράς μονής βρίσκεται το ιερό παρεκκλήσιο του Αγίου Παϊσίου. Το μοναστήρι είναι γυναικείο.

5. ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΣΚΑΤΗΣ

Είναι ο πολιούχος της Δεσκάτης και πανηγυρίζει 21 Μαΐου. Ο ναός είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής με δίριχτη στέγη, πετρόκτιστος, ευρύχωρος και διαθέτει επιβλητικό κωδωνοστάσιο. Εσωτερικά κοσμείται με περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο, το οποίο κατασκευάστηκε από Μετσοβίτες ξυλογλύπτες το 1893 επί αρχιερατείας του δεύτερου Μητροπολίτου Δεσκάτης Ιωάννου.

Επίσης από τους ίδιους ξυλογλύπτες είναι κατασκευασμένα ο αρχιερατικός θρόνος του Ιερού Ναού και τα δύο προσκυνητάρια. Αξίζει να γίνει αναφορά  στην αργυρή λειψανοθήκη σε σχήμα ανθρώπινου χεριού με τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Τρύφωνος και του Αγίου Ιερόθεου(1834), στην έντυπη έκδοση του ευαγγελίου(τέλη 18ου αιώνα) και στη Β΄ όψη του Ευαγγελίου με αποκλειστικό θέμα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (αρχές 20ου αιώνα)

6. ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΕΣΚΑΤΗΣ

O νεόδμητος ιερός Ναός του αγίου Αθανασίου Δεσκάτης είναι κτισμένος στη θέση παλαιοτέρου Ναού ο οποίος κατεδαφίσθηκε λόγω παλαιότητας και ήταν κτίσμα του 1930. Ο νέος Ναός του αγίου Αθανασίου άρχισε να κτίζεται το 1997. Είναι σταυροειδής ναός μετά τρούλου, επιβλητικών διαστάσεων και δύο κωδωνοστάσια προσαρτημένα στο δυτικό τμήμα του. Τα εγκαίνια τού Ναού τελέσθηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου 2005 από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ. Ο ιερός Ναός του αγίου Αθανασίου έχει πέντε παρεκκλήσια.

ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Στη Δεσκάτη εντοπίζονται σπανιότατοι γεωλογικοί σχηματισμοί που -σύμφωνα με μελετητές που έρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη -μαρτυρούν τις τεράστιες γεωλογικές μεταβολές που γνώρισε η γη.

Λίγοι τα αναγνωρίζουν - εκτός των ειδικών - κι όμως προκαλούν το παγκόσμιο ενδιαφέρον .Στα πετρώματα της Δεσκάτης είναι γραμμένη σελίδα-σελίδα η γεωλογική ιστορία ολόκληρου του κόσμου πάνω τους μάλιστα στηρίχτηκαν πολλές πτυχές της ανάπτυξης της θεωρίας των τεκτονικών πλακών. Στην ευρύτερη περιοχή της Βουνάσας ξεκίνησε η σύγκρουση των πλακών Ευρώπης και Αφρικής πριν 700 εκατομμύρια χρόνια, εξέλιξη που οδήγησε στο χωρισμό των δυο ηπείρων και στη δημιουργία των ορεινών όγκων από το γειτονικό Βούρινο έως τις Άλπεις. Το συγκλονιστικό είναι πως τα πετρώματα που βλέπουμε σήμερα με γυμνό μάτι και μας εντυπωσιάζουν με τα λαμπερά τους χρώματα, προέρχονται στην πραγματικότητα από τον μανδύα της γης. Κάποια από αυτά βρίσκονταν στον βυθό του αρχέγονου ωκεανού της Τηθύος και αναδύθηκαν στη σημερινή επιφάνεια μέσα από διαδικασίες που κράτησαν εκατομμύρια χρόνια.

ΓΕΩΠΑΡΚΟ ΓΡΕΒΕΝΑ -ΤΗΘΥΣ

Το Γεωπάρκο μας βρίσκεται σε απόσταση 2-2½ ωρών είτε από τη Θεσσαλονίκη, είτε από την Ηγουμενίτσα και είναι προσβάσιμο από έξι εξόδους της Εγνατίας οδού. Κάθε μια περιοχή του Πάρκου γιορτάζει ένα διαφορετικό κομμάτι της ιστορίας της Γης, αλλά όλες είναι εξαιρετικά όμορφες και αποτελούν οικοδεσπότριες για 14 Γεωθαύματα

ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ-ΔΕΣΚΑΤΗ

Η ιστορία της Βουνάσσας εκτείνεται ένα δισεκατομμύριο χρόνια πίσω!

Πριν τη γέννηση της Ευρώπης ή της Αφρικής, κάποιες αρχαίες «πρωτο-ήπειροι», που περιλάμβαναν και τα παλιότερα πετρώματα της Ελλάδας(που σήμερα βρίσκονται στη Δεσκάτη), συγχωνεύτηκαν και σχημάτισαν την πρώτη αρχαία υπερ-ήπειρο: την Παγγαία. Περίπου 200 εκατ. χρόνια πριν, ξεκίνησε η ρήξη της Παγγαίας , με διεισδύσεις βασαλτικών και ρυολιθικών μαγμάτων, που φαίνονται ακόμα και σήμερα μέσα στα πετρώματα της Βουνάσσας. Καθώς το χάσμα μεγάλωνε και εκβαθύνονταν ,σιγά-σιγά μαζεύτηκαν ιζήματα μαζί με στάχτες από τα ηφαίστεια της Τριαδικής περιόδου, δημιουργώντας ένα φυσικό πέτρινο «ουράνιο τόξο». Κάτω από το χάσμα μια νέα λιθόσφαιρα σχηματίστηκε, δημιουργώντας ένα νέο ωκεανό ,της Τηθύος, που εκτεινόταν από τη Βρετανία εώς την Κίνα. Σήμερα τα απομεινάρια της λιθόσφαιρας της Τηθύος τα βρίσκουμε στα βράχια του Βούρινου. Αυτή η διαίρεση της Παγγαίας γέννησε τις ηπείρους της Αφρικής και της Ευρώπης.

Περίπου 170 εκατομμύρια χρόνια πριν, η εξάπλωση της Τηθύος έπαυσε και η Αφρική και η Ευρώπη συγκρούστηκαν ,σπρώχνοντας ένα μέρος της λιθόσφαιρας της Τηθύος πάνω στην παλιά ευρωπαϊκή ήπειρο. Τα σημάδια αυτής της σύγκρουσης και τα όρια τους τα βλέπουμε σήμερα κοντά στο μοναστήρι της Ζάβορδας και κατά μήκος του ποταμού Αλιάκμονα Η σύγκρουση μεταξύ της ευρωπαϊκής και της αφρικανικής ηπείρου συνεχίστηκε , συνθλίβοντας τα βράχια που υπήρχαν στα όρια των ηπείρων και έτσι με τον καιρό ,δημιουργώντας τα βουνά της Ελλάδας.

Η Βουνάσσα υψώθηκε πάνω από τα νερά μιας ρηχής θάλασσας της εποχής του Μειόκαινου, περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια πριν. Η δράση των παγετώνων και σε συνδυασμό, ίσως, με κάποιον σεισμό προκάλεσε μια τεράστια κατολίσθηση, τόσο μεγάλη ώστε να δημιουργήσει ένα απότομο φυσικό φράγμα, σχηματίζοντας μια λίμνη, σε ένα μέρος του ποταμού Αλιάκμονα που εκτείνονταν έως και τα σημερινά Γρεβενά. Τα γόνιμα εδάφη αυτής της κοιλάδας, προσέλκυσαν ανθρώπους, που δημιούργησαν οικισμούς και εκμεταλλεύονται αυτή τη γη από τη νεολιθική εποχή έως σήμερα.

Δήμος Δεσκάτης

Τηλ.: 2462351101

Φαξ : 2462351105

Ταχ. Δ/νση : Δεσκάτη 51200

e-mail : dimosdes@otenet.gr

www.dimos-deskatis.gr