Καστανιές και βελανιδιές να δίνουν χρώμα στο τοπίο. Η «Κοιμωμένη των Αγράφων» - η θρυλική γυναικεία μορφή που, αν κλείσεις λίγο τα μάτια, σχηματίζεται στην οροσειρά των Αγράφων - ρίχνει τη σκιά της στον κάμπο, στα μικρά χωριά που είναι σκαρφαλωμένα στην πέτρινη αγκαλιά της. Άνθρωποι μεγαλωμένοι με ουρανό και χώμα, με πρωινά νοτισμένα απ' τη βροχή, με μεσημέρια ζεσταμένα στον ήλιο.
Στη σκιά της «Κοιμωμένης των Αγράφων».
Σ΄ αυτήν την πέτρινη αγκαλιά βρίσκεται φωλιασμένος ο Μεσενικόλας. Ένα μικρό χωριό, με μια μεγάλη ιστορία. Ή ένα γοητευτικό. παραμύθι. Ένα παραμύθι που ξεκινάει με τον Μεσιέ Νικολά (Monsieur Nicolas), έναν Φράγκο ευγενικής καταγωγής που βρέθηκε στην περιοχή το 1455, μετά τη διάλυση του Τάγματός του και μαγεμένος από το τοπίο, έστησε εδώ τη νέα του ζωή. Ο άνθρωπος αυτός έφερε μαζί του τις γνώσεις του και την αγάπη του για το κρασί. Κι είναι αυτή η αγάπη που τον οδήγησε να αναπτύξει συστηματικά την αμπελουργία στην περιοχή και να αναδείξει την ποικιλία «Μαύρο Μεσενικόλα». Μια μοναδική ποικιλία, που ενώ υπήρχε από την αρχαιότητα, πήρε το όνομα της από τον ίδιο, ως ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς του από τον απλό κόσμο.
Μεσενικόλας Καρδίτσας: Εκεί που ξέρουν την Τέχνη του Κρασιού.
Κάτω από την «μητρική» σκιά των Αγράφων, με το χαμηλό υψόμετρο και τα πρόσφορα εδάφη, τα αμπέλια μεγαλώνουν ήρεμα χωρίς μεγάλες εξάρσεις θερμοκρασίας. Η «αύρα» της Λίμνης Ν. Πλαστήρα - που βελτίωσε άρδην το μικροκλίμα της περιοχής από το 1959 που δημιουργήθηκε - τα «φρεσκάρει», τα φροντίζει, αναδεικνύοντας με μοναδικό τρόπο τα χαρακτηριστικά των ντόπιων ποικιλιών όπως ο Λιμνιώνας, το Μπατίκι, ο Ροδίτης, το Μαύρο Μεσενικόλα αλλά και των γαλλικών Chardonnay, Syrah και Carignian.
