Υπάρχουν μερικές πόλεις, που ακόμη κι αν δεν τις έχεις επισκεφθεί, προκαλούν τη μνήμη σου. Σού φέρνουν στο μυαλό εικόνες, που λογικά δε θα έπρεπε να έχεις. Θαρρείς και σε μια προηγούμενη ζωή, τις περπάτησες, τις έζησες τόσο, ώστε να βιώνεις έτσι, μ΄ έναν μαγικό τρόπο, στιγμές ανεξήγητες, μεταφυσικές.
Για το Λονδίνο, το έχω ακούσει από πολύ κόσμο. Και δεν είναι το deja-vu ο κύριος υπαίτιος. Νομίζω πως είναι αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αγγλικής πρωτεύουσας, που «τρυπώνουν» στο μυαλό μας και μέσα από μια περίεργη διαδικασία συντίθενται σε δυνατές εικόνες, τις οποίες εντέλει νομίζουμε πως ζήσαμε, ενώ απλώς διαβάσαμε ή είδαμε σε κάποιο φιλμ.
Το Λονδίνο όμως, ως μια από τις πλέον προβεβλημένες πόλεις του κόσμου, δεν παρουσιάζει γνωρίσματα του…σωρού. Δεν είναι απλά μια όμορφη πόλη, που αφήνοντάς την, «φυλακίζεις» την αξία της σ΄ ένα μάτσο καλο-καδραρισμένες φωτογραφίες. Είναι η πόλη, που γεμίζει τα σώψυχά σου. Η πόλη που ζεις με όλες τις αισθήσεις. Η πόλη, που όντας εκεί ως αέρινος Μεσόγειος, ασφυκτιάς ευχάριστα στο βάρος της, εθίζεσαι στην υγρή ατμόσφαιρά της, προσαρμόζεσαι στους προγραμματισμένους χρόνους της, ενσωματώνεσαι –θες δε θες- στα κομμάτια της μακράς ιστορίας, που κουβαλάει. Τότε είναι που, μεταξύ άλλων, συνειδητοποιείς, πως αυτή η πόλη είναι απολύτως αρμονικά συνταιριασμένη με την εικόνα, που άδικα και εκ του μακρόθεν αφορίζουν οι Έλληνες της λιακάδας. Την ομίχλη και τη βροχή.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που βρέθηκα στην πόλη. Την πρώτη κιόλας μέρα, πήρα το μετρό για Holborn. Μπήκα στο Βρετανικό Μουσείο φορώντας ένα πουκάμισο και κρατώντας για εφεδρεία στο χέρι, ένα δερμάτινο σακάκι. Ήταν μια μέρα φωτεινή, με ήλιο κρυμμένο πάνω απ΄ το βαρύ πάπλωμα του συννεφιασμένου ουρανού και θερμοκρασία υψηλή για τα δεδομένα της πόλης. «Είσαι ελαφρά ντυμένη», μου είπε η Ελληνο-αγγλίδα φίλη, που με φιλοξενούσε. «Θα αστειεύεσαι. Εδώ σκέπτομαι ν΄ αφήσω και το σακάκι…». «Δεν μ΄ αρέσει αυτός ο καιρός. Δεν είναι καιρός Λονδίνου», μου είπε σιβυλλικά και δεν προσπάθησε να με μεταπείσει. Γενάρης ήταν, «αλκυονίδα μέρα» αποφάνθηκα εγώ αφελώς.
Περιηγήθηκα στο Μουσείο περί τις δύο ώρες. Τι να πρωτοδείς; Τα μάρμαρα του Παρθενώνα; Την πτέρυγα του αιγυπτιακού πολιτισμού με τη ροζέτα, που οδήγησε στην αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών;
Άφησα τα υπόλοιπα για άλλη επίσκεψη και βγήκα απ΄ την έξοδο του επιβλητικού κτηρίου, σ΄ ένα άλλο Λονδίνο. Σ΄ αυτό που έλεγε η φίλη μου. Με βαριά ομίχλη, με ψιλοβρόχι, με κρύο να σού περονιάζει το μεδούλι. Εγώ έτρεχα να τρυπώσω στο μετρό και οι Λονδρέζοι με τα ζεστά κασκόλ, τις καπαρντίνες και τις ομπρέλες κινούνταν σα στο σπίτι τους. Πείστηκα πως αυτός ήταν ο καιρός του Λονδίνου κι εκείνοι οι άνθρωποι ήταν στο σπίτι τους.
Το σημαντικότερο απ΄ όλα, ήταν ότι για όσο καιρό έμεινα εκείνη την πρώτη φορά, εθίστηκα στις συνθήκες. Έκανα την ομπρέλα απαραίτητο αξεσουάρ, δεν την ξέχασα σε κανένα ταξί (απολύτως σύνηθες φαινόμενο για έναν αφηρημένο άνθρωπο σαν κι εμένα), δεν έτρεχα σα την παλαβή να βρω υπόστεγο όταν έπεφταν οι πρώτες σταγόνες. Για το Λονδίνο γράφτηκε το “singing in the rain”, σκεφτόμουν και απολάμβανα τον περίπατο στη βροχή. Σε μια βροχή, που όσες μέρες κι αν έπεφτε, όλοι οι δρόμοι ήταν καθαροί και προσβάσιμοι (αλίμονο αν δεν είχαν καλό δίκτυο όμβριων υδάτων οι Λονδρέζοι…)
Ήταν περίεργο. Όχι μόνο είχα συνδυάσει την ξενάγηση με τη βροχή, αλλά αργότερα, όταν έζησα πια αρκετά το Λονδίνο, συνειδητοποίησα ότι η βροχή και η ομίχλη διόγκωναν την αίγλη της πόλης. Πρόσθεταν στην αχλή της. Κέντριζαν την φαντασία μου όταν παρατηρούσα το Big Ben, όταν στριμωχνόμουν ανάμεσα στο θαμώνες του Covent Garden, όταν μπεκρούλιαζα στις ατμοσφαιρικές μπυραρίες στην όχθη του Τάμεση, στο London Bridge. Αυτό ήταν το Λονδίνο και μού άρεσε πολύ.
Αυτό είναι λοιπόν, το Λονδίνο κι αν το επισκεφθείτε και μπείτε στο πετσί του, αν εισχωρήσετε στις ομίχλες του, αν ζήσετε την υγρή ατμόσφαιρά του, θα καταλάβετε ότι δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Ίσως δε θα ΄πρεπε κιόλας. Χωρίς ερμηνεία, χωρίς επιστημονική εξήγηση. Απλώς, έτσι…
Γνωρίζοντας το Λονδίνο με το Μετρό
Η αλήθεια είναι πως μια καλή γνωριμία με το Λονδίνο χρειάζεται πολύ χρόνο. Ως εκ τούτου κι επειδή, φαντάζομαι η δική σας επίσκεψη θα περιορίζεται στο πενθήμερο των πακέτων, που προσφέρουν συνήθως τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, η ellinikifoni.gr θα σας ξεναγήσει στα βασικά αξιοθέατα του Λονδίνου για να πάρετε μια ικανοποιητική, σχεδόν ολοκληρωμένη γεύση από την πόλη και μάλιστα, με τη βοήθεια του λονδρέζικου Μετρό, που μετράει κοντά ενάμιση αιώνα ζωής (!) και αριθμεί 10 βασικές γραμμές. Πολλοί γκρινιάζουν ότι είναι αργό, ότι παρουσιάζει τακτικά βλάβες και άλλα παρόμοια. Εγώ λέω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για γρήγορη και συνεπή μετακίνηση. Ας είχαμε κι εμείς το δικό μας ενάμιση αιώνα και θα βλέπαμε…
Αγοράστε λοιπόν, μια εβδομαδιαία κάρτα μετακίνησης (travel card) για την οποία θα χρειαστείτε φωτογραφία, πάρτε κι ένα “Tube Map” (τον χάρτη των τρένων) από ένα γκισέ και ξεκινάμε.
Οι γραμμές που περνούν απ΄ τα βασικά αξιοθέατα, είναι χονδρικά η Piccadilly (μπλε) η Central (κόκκινη) και η Victoria (γαλάζια). θα εξαρτηθεί ασφαλώς, από την περιοχή του Λονδίνου, στην οποία θα έχετε την έδρα σας, αλλά έτσι κι αλλιώς, ο χάρτης του Μετρό και οι σταθμοί μετεπιβίβασης είναι τόσο ευανάγνωστα, που δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείτε.
Πέντε μέρες στο Λονδίνο με μέσο το Μετρό και ξεναγό την ellinikifoni.gr
Για την περίπτωση που περισσεύει χρόνος
Αν η παραμονή σας περιοριστεί στο πενθήμερο, το πιθανότερο είναι ότι όχι μόνο δεν θα περισσέψει χρόνος αλλά σίγουρα, δε θα φτάσει. Αν όμως έχετε στη διάθεσή σας περισσότερες μέρες κι εφόσον σ΄ αυτές συμπεριλαμβάνεται ένα Σαββατο-κύριακο, θα σας πρότεινα να πεταχτείτε ίσαμε το Camden Town, στα βόρεια της πόλης (θα πάτε με τη μαύρη γραμμή του Μετρό) και να ρουφήξετε την εμπειρία αυτής της μαγικής υπαίθριας αγοράς, που μοιάζει με ταξίδι στη χώρα του Οζ. Είναι η πιο φημισμένη και η πιο ζωντανή αγορά της πόλης. Εκτίνεται σε μεγάλη απόσταση και εξελίσσεται σε κλειστό και ανοιχτό χώρο. Χαζεύοντας την πραμάτεια των πάγκων, θα βρείτε τα πιο απίθανα πράγματα, από έπιπλα, χαλιά και μουσικά όργανα μέχρι δίσκους, αντίκες, κοσμήματα, ρούχα, παιχνίδια, δώρα, μικροαντικείμενα και πλεονάσματα του στρατού.
Μια άλλη πρόταση για να καλύψετε εποικοδομητικά το περίσσευμα του χρόνου σας, είναι να βγείτε έξω από το Λονδίνο. Να συναντήσετε χωριά σπαρμένα στις πρασινάδες, που οργιάζουν με την παρατεταμένη βροχή, να ταΐσετε πάπιες στις ζωγραφιστές λιμνούλες και τα κανάλια, να βυθιστείτε στις ατμοσφαιρικές παμπ, που μόλις πέσει η νύχτα και οι κάτοικοι μαζεύονται για την καθιερωμένη μπύρα, μετατρέπονται σε ευχάριστο φλύαρο μελίσσι.
Γι αυτή την περίπτωση, θα σας συνιστούσα να νοικιάσετε αυτοκίνητο με την προϋπόθεση ότι έχετε προηγούμενη εμπειρία στα δεξιοτίμονα οχήματα και εγκράτεια στο δρόμο. Οι λεωφόροι της Αγγλίας δεν ενδείκνυνται για μαγκιές και οι ντόπιοι, στην πλειονότητά τους, είναι απολύτως νομοταγείς και πειθαρχημένοι.
Πού θα διασκεδάσω
Δεν είναι η ακριβής ερώτηση για το Λονδίνο. Ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθείτε «πού θα προλάβω να πρωτοδιασκεδάσω;». Βλέπετε, σε μια τέτοια ευρωπαϊκή μητρόπολη, οι επιλογές είναι τόσες και η ποιότητα τέτοια, που πολλοί είναι οι ταξιδιώτες που καταφθάνουν στην πόλη μόνο και μόνο για να απολαύσουν μια παράσταση σ΄ ένα από τα μαγικά λονδρέζικα θέατρα ή μια όπερα στις αίθουσες μουσικής τέχνης.
Συμβουλή: Αγοράστε ένα Time Out και καταστρώστε σχέδιο νυχτερινής ψυχαγωγίας. Πρόκειται για τον απολύτως εξειδικευμένο οδηγό στα δρώμενα της πόλης (κάτι σαν το δικό μας Αθηνόραμα) με εξαιρετικές χρηστικές πληροφορίες και προτάσεις.
Καταρχάς, πρέπει να γνωρίζετε ότι βρίσκεστε στο τόπο του θεάτρου. Το βρετανικό θέατρο έχει τεράστια παράδοση και οι Λονδρέζοι δε θα μπορούσαν να μη την τιμήσουν, όπως της ταιριάζει.
Δε θα τολμήσω να προτείνω Σέξπιρ γιατί τα αγγλικά σας θα πρέπει να είναι μάλλον επιπέδου Οξφόρδης. Υπάρχουν όμως παραστάσεις, πρόζα και μιούζικαλ, που θα μπορούσατε να τις παρακολουθήσετε με ευκολία ακόμη κι αν η γνώση σας στη γλώσσα περιορίζεται στα βασικά και οι οποίες παρουσιάζονται για δεκαετίες ολόκληρες σε καθημερινά κατάμεστες αίθουσες. Το φαινόμενο δεν είναι τυχαίο. Για παράδειγμα, η κλασική «Ποντικοπαγίδα» της Αγκάθα Κρίστι στο St Martin΄s Theater, στη Leicester Square, παίζεται για πάνω από 40 χρόνια και αν προσέξετε στον οδηγό του Time Out, μιλάει για κλεισμένες θέσεις μέχρι τη…Δευτέρα Παρουσία.
Ωστόσο, τόσο την Ποντικοπαγίδα, όσο και το ιστορικό πια «Φάντασμα της Όπερας» στο ομορφότερο –κατά τη γνώμη μου- θέατρο του Λονδίνου, το Her Majesty΄s, στο Piccadilly, ή το εξίσου ιστορικό Chicago, θα βρείτε εισιτήρια στη μαύρη αγορά. Μη τρομάζετε, δε θα σας γδύσουν. Απλώς, αν θέλετε αύριο ή μεθαύριο από τη μέρα της άφιξής σας ν΄ απολαύσετε μια παράσταση, για την οποία άλλοι έχουν κλείσει μήνες πριν, θα πρέπει να την πληρώσετε κάτι παραπάνω. Πληροφορίες για διαθεσιμότητα και τιμές θα πάρετε από τα ειδικά γκισέ της Leicester Square.
Αντίθετα, για να απολαύσετε μια όπερα στο Λονδίνο, θα πρέπει να προνοήσετε για εισιτήρια πολύ πριν φτάσετε στην πόλη. Βλέπετε, οι παραστάσεις είναι περιορισμένες και οι λάτρεις της κλασικής μουσικής Άγγλοι, δεν αφήνουν και πολλές θέσεις ελεύθερες. Ωστόσο, ακόμη κι αν δεν βρείτε εισιτήριο για τo Royal Opera House, το Upstairs at the Gatehouse, το London Coliseum ή το Linbury Studio Theatre, οι βόλτες σας στη στοά του Covent Garden θα σας αποζημιώσουν. Εκεί, στον ισόγειο χώρο της στοάς, εμφανίζονται συνήθως μουσικά σύνολα, που γεμίζουν το χώρο υπέροχες κλασικές μελωδίες. Και είναι και χωρίς εισιτήριο…
Όσο για τα σύγχρονα ακούσματα, ανέφερα ήδη κάποια στέκια στην ξενάγησή μας με το Μετρό, αλλά το Λονδίνο βρίθει τέτοιων χώρων και δε θα δυσκολευτείτε να τους ανακαλύψετε, καθώς στους κεντρικούς δρόμους, στην καρδιά της πόλης, μουσικές «ξετρυπώνουν» από κάθε κατεύθυνση και φτάνουν στα αφτιά σας. Για όσους επιθυμούν δυνατή μουσική, ας κατέβουν στο σταθμό Elephant & Castle χρησιμοποιώντας την καφέ ή τη μαύρη γραμμή του Μετρό κι ας μπουν στο Ministry of Sound. Για τους ακόμα πιο x-treem, που αρέσκονται σε ακούσματα γκάραζ και τέκνο, υπάρχει το Heaven στην Villiers Street στο σταθμό Charing Cross.
Κι επειδή το εξυπηρετικότατο Μετρό μας πάει τις μέρες με ασφάλεια και ταχύτητα όπου θέλουμε, οφείλω να σας προειδοποιήσω γι άλλη μια φορά ότι τις νύχτες χρειάζεται προσοχή, καθώς σε πολλούς από τους σταθμούς, κυρίως τους απομακρυσμένους από το κέντρο, βρίσκουν καταφύγιο τη νύχτα άστεγοι και …πεδίο δράσης κακοποιά στοιχεία της πόλης. Αν πρόκειται να ξενυχτήσετε, καλύτερο θα ήταν να μετακινηθείτε με λεωφορείο ή ταξί.
Αυτά σε γενικές γραμμές και άλλα πολλά που θα ανακαλύψετε μόνοι σας.
Πού θα μείνω – Τι θα φάω
Η διαμονή στο Λονδίνο, η ζωή γενικότερα, είναι ακριβή. Τώρα βέβαια, έτσι όπως έγινε η ζωή στην Ελλάδα, δεν είμαι σίγουρη αν το Λονδίνο μάς ξεπερνά σε ακρίβεια, αλλά τέλος πάντων. Η διαμονή στα ξενοδοχεία της βρετανικής πρωτεύουσας κυμαίνεται για τη βραδιά μεταξύ 70, 80 ευρώ και …ουρανού. Εννοείται ότι δεν σας προτείνω τα χλιδάτα ξενοδοχεία τύπου Covent Garden Hotel, Four Seasons, Savoy, Stafford, Claridge΄s ή Ritz, που κατά καιρούς έχουμε απολαύσει σε ταινίες του Χόλυγουντ, αλλά υπάρχουν κάποιες καλές επιλογές, χαριτωμένα ξενοδοχεία με μικρά αλλά πεντακάθαρα δωμάτια, σε όχι δυσβάσταχτες τιμές. Τέτοιες είναι τα Luna-Simone Hotel και Brindle House Hotel στην περιοχή Victoria, το Fielding Hotel στο Covent Garden, τα Vicarage Hotel και Abbey Hotel στο Kensington και το Pavilion Hotel στο Notting Hill.
Σε ό,τι αφορά το φαί, το Λονδίνο είναι πολυπολιτισμική πόλη κι ως εκ τούτου, θα βρείτε κάθε κουζίνα. Τώρα, για την εγγλέζικη κουζίνα, δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά, καθώς εμείς οι Μεσόγειοι είμαστε ασυνήθιστοι σε κάποιους γευστικούς συνδυασμούς. Για παράδειγμα, αυτό το ταίριασμα του τηγανιτού ψαριού με τα chips δεν το κατάλαβα ποτέ. Επίσης, τα φασόλια πάνω στη φρυγανιά ή τις τηγανητές πατάτες μεταξύ δύο βουτυρωμένων φετών ψωμιού. Υπάρχουν βέβαια, κρέατα πάσης φύσεως και κυρίως κυνήγι, που ο τρόπος μαγειρέματός τους είναι μια άλλη πρόταση στη γεύση και δε θα χάσετε τίποτε να δοκιμάσετε.
Για τα γλυκά, τα είπαμε ήδη στην ξενάγησή μας με το Μετρό αλλά εκείνο που αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε είναι τις πάμπολλες βερσιόν τσαγιού. Ε, τι στην ευχή; Στον τόπο παραγωγής και κατανάλωσης είμαστε… Αν θέλετε καφέ, κάντε την καρδιά σας πέτρα. Οι περιπτώσεις να πετύχετε κάποιον που απλώς να πίνεται είναι 1 στις 10.
Πώς θα φτάσω – Πώς θα μετακινηθώ
Το Λονδίνο διαθέτει ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά πέντε διεθνή αεροδρόμιο. Το Heathrow, που βρίσκεται 24 χλμ. δυτικά της πόλης, το Gatwick στα 46 χλμ. νότια, το Stansted στα 60 χλμ. βόρεια, το City Airport στα 11 χλμ. ανατολικά, που εξυπηρετεί πτήσεις σε ευρωπαϊκές πόλεις και το Luton στα 48 χλμ. βορειοδυτικά.. Για την πρόσβασή σας, εξυπηρετούν το Μετρό και Λεωφορεία. Σε 24ωρη βάση θα βρείτε στις πιάτσες των αεροδρομίων και ταξί. Προκειμένου να μειώσουν το κόστος της μεταφοράς από το αεροδρόμιο, αρκετοί προτιμούν να κλείσουν ραντεβού με κάποιο black cab, που θα τους περιμένει στην άφιξή τους. Αυτά τα ταξί δεν έχουν πιάτσες, δεν σταματούν στο δρόμο, δεν έχουν ταξίμετρο (το αντίτιμο το κλείνετε από πριν) και δουλεύουν μόνο με ραντεβού από το τηλέφωνο ή μέσω υπηρεσιών mini cab, που εδρεύουν σε κάθε κεντρική λεωφόρο. Στη θέση του οδηγού, υπάρχει περίπτωση να δείτε έναν Κινέζο, έναν Ινδό με σαρίκι, ένα μαύρο, αλλά όχι τακτικά έναν εγγλέζο. Είναι ασφαλή και εξυπηρετικά, αρκεί να πέσετε σε κατατοπισμένο οδηγό. Αρκετοί οδηγοί τους δεν γνωρίζουν καλά το χάρτη της πόλης και μπορεί να σας βάλουν στη διαδικασία να τους τον διαβάσετε εσείς.
Για τη μετακίνησή σας πόλη, εκτός από το Μετρό και το ταξί, καλή επιλογή είναι και το λεωφορείο, ξέρετε, το κόκκινο διώροφο, αρκεί να έχετε υπομονή. Είναι η πιο φτηνή λύση αλλά τα δρομολόγια δεν ανταποκρίνονται στην παραδοσιακή εγγλέζικη συνέπεια. Τα λεωφορεία που εξυπηρετούν τη νύχτα (τα υπόλοιπα σταματούν στις 23.30) φέρουν στη φωτεινή πινακίδα τους το γράμμα Ν. Εισιτήριο θα πάρετε απ΄ τον οδηγό.
Το να νοικιάσετε αυτοκίνητο για μέσα στην πόλη, δεν σας το συνιστώ ούτε για πλάκα. Το πάρκινγκ στο Λονδίνο είναι ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος και οι παρανομίες πληρώνονται ακριβά.
Συμβουλές για ασφαλή και ευχάριστη διαμονή
- Στο αεροδρόμιο, που θα σας προσγειώσει στο Λονδίνο αλλάξτε την ώρα στο ρολόι σας. Έχουμε δύο ώρες διαφορά.
- Σε μια τόσο πολυσυλλεκτική πόλη, θα ήταν τουλάχιστον απίθανο να μην υπήρχαν κρούσματα εγκληματικότητας. Καλά θα κάνετε λοιπόν, να προσέχετε τα χρήματά σας, ιδιαίτερα όταν κυκλοφορείτε τη νύχτα ή και σε δρόμους με συνωστισμό.
- Αν είστε μανιώδεις καπνιστές και εδώ, παίξατε και χάσατε. Παρότι και οι Λονδρέζοι είναι καπνιστές, το κάπνισμα απαγορεύεται στη συντριπτική πλειονότητα των μπαρ-καφέ, ρεστοράν και πάσης φύσεως καταστημάτων. Για το λόγο αυτό, τα περισσότερα καφέ έχουν τραπεζάκια έξω με ηλεκτρικές υπαίθριες σόμπες (στο Λονδίνο τις πρωτοείδα το 1993), όπου μπορείτε να … ξεχαρμανιάσετε.
- Να είστε υπομονετικοί στις ουρές έξω από τα μουσεία. Οι Άγγλοι ξέρουν να περιμένουν αλλά και οι θυρωροί γνωρίζουν καλά τη δουλειά τους. Ούτε που θα καταλάβετε πότε θα φτάσει κι η δική σας σειρά.
- Η πώληση αλκοόλ απαγορεύεται σε άτομα κάτω των 21 χρόνων. Αν ανήκετε σ΄ αυτή τη…ζηλευτή κατηγορία, θα σας ζητήσουν ταυτότητα.
- Στα mini cab δεν καθόμαστε στη θέση του συνοδηγού. Και να επιχειρήσετε, δηλαδή, να ανοίξετε την πόρτα, είναι κλειδωμένη. Συνήθως εκεί μπαίνουν οι αποσκευές σας.
- Προσέξτε στα δοκιμαστήρια των καταστημάτων. Δεν βρίσκουμε ένα διαθέσιμο δοκιμαστήριο και μπουκάρουμε…Υπάρχει και εδώ σειρά προτεραιότητας με νούμερα! Κάτι σαν τις δικές μας τράπεζες, δηλαδή.
Χρήσιμα τηλέφωνα και ιστοσελίδες
- British Airways (Αθήνα) ----- 210 8906666
- Ο.Α. (Αθήνα) ----- 2109666666
- Πρεσβεία Μ. Βρετανίας ----- 210 7272600
- Ελληνική Πρεσβεία στο Λονδίνο ----- +44 207 229 7221 / 221 6467
- Αεροδρόμιο Heathrow ----- +44 181 759 4321
- Ταξί Heathrow ----- +44 181 745 7487 / 745 5408 / 745 4655 / 745 7302
- Αεροδρόμιο Gatwick ----- +44 129 353 5353
- Αεροδρόμιο Stansted ----- +44 127 968 0500
- Αεροδρόμιο City ----- +44 171 646 0000
- Αεροδρόμιο Luton ----- +44 158 240 5100
- Black Cab ----- +44 171 253 5000
- Mini Cab ----- +44 171 602 1234
Πολύ καλές ιστοσελίδες για κρατήσεις ξενοδοχείων:
Εξαιρετικές ιστοσελίδες, που θα σας προσφέρουν χρήσιμες πληροφορίες για τη ζωή στο Λονδίνο:
Κατατοπιστικές ιστοσελίδες με τις θεατρικές παραστάσεις στο Λονδίνο, μέσω των οποίων μπορείτε να κάνετε on line κράτηση εισιτηρίων, αλλά και η καταπληκτική ηλεκτρονική έκδοση του περίφημου οδηγού Time Out:
|