|
|
ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΔΗΜΟΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ
Ταυτότητα του Δήμου Σιντικής
Ο νεοσύστατος Δήμος Σιντικής ανήκει διοικητικά στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και συγκεκριμένα στην Περιφερειακή Ενότητα Σερρών σύμφωνα με τη νέα διοικητική δομή της χώρας που προέκυψε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης. Συγκροτήθηκε από τη συνένωση των προϋπαρχόντων Δήμων Σιδηροκάστρου, Κερκίνης και Πετριτσίου και των Κοινοτήτων Αχλαδοχωρίου, Αγκίστρου και Προμαχώνα. Καλύπτει ολόκληρη την παλιά επαρχία Σιντικής, ενώ έδρα του Δήμου είναι το Σιδηρόκαστρο. Ο Δήμος Σιντικής με 22.195 κατοίκους είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος σε πληθυσμό Δήμος του Νομού Σερρών, ενώ είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση αφού καλύπτει καθαρή επιφάνεια 1.083.000 στρεμμάτων.
Καλύπτει ολόκληρο το βόρειο τμήμα του νομού Σερρών και συνορεύει δυτικά με το Δήμο Κιλκίς, νότια με του Δήμους Ηράκλειας και Σερρών και ανατολικά με το Δήμο Κάτω Νευροκοπίου. Η προνομιακή γεωγραφική θέση του Δήμου Σιντικής, αφού αποτελεί πύλη της χώρας αλλά με μικρή απόσταση από το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης, του προσφέρει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Διατρέχεται κάθετα από την εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Προμαχώνα, οδικό άξονα που συνδέει την Ελλάδα με τη Βουλγαρία και τις υπόλοιπες χώρες της Ανατολική Ευρώπης.
Η ευρύτερη περιοχή του Δήμου είναι προικισμένη με πολλαπλές φυσικές ομορφιές που συνθέτουν, από τη μία το υδάτινο στοιχείο της λίμνης Κερκίνης και του ποταμού Στρυμόνα και από την άλλη οι ορεινοί όγκοι του Μπέλλες, των Κρουσίων, του Αγκίστρου και της Βροντούς, που περιβάλλουν ολόκληρο το Δήμο. Πρόκειται για Δήμο μεγάλης περιβαλλοντικής σημασίας αφού τα 2/3 της έκτασης του καλύπτονται από περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000 και της διεθνούς σύμβασης Ramsar. Συνεπώς η περιοχή προσφέρεται για όλες τις μορφές εναλλακτικού τουρισμού.
Φυσικοί πόροι, υδρολογικά, γεωθερμικά δεδομένα της περιοχής
Όλη η περιοχή είναι πλούσια σε μεταλλεύματα (κυρίως μαγγάνιο, χαλκό και σίδηρο) και οι διαθέσιμοι, προς αξιοποίηση, φυσικοί πόροι είναι οι δασικοί, οι υδάτινοι πόροι, η γεωθερμία και η λατομική δραστηριότητα.
Από πλευράς υπόγειας υδροφορίας οι δυνατότητες της λεκάνης των Σερρών δεν είναι οι ίδιες σε όλη της την έκταση. Παρατηρείται ότι καθώς κινούμαστε από τα ΒΔ και την περιοχή της Κερκίνης, προς τα ΝΑ, οι παροχές των γεωτρήσεων μειώνονται σταδιακά.
Στην περιοχή Ρούπελ-Κερκίνης οι παροχές συνήθως υπερβαίνουν τα 300m3/h. Η στάθμη ηρεμίας βρίσκεται σχεδόν στην επιφάνεια ή σε βάθος μέχρι 10m και η στάθμη άντλησης δεν ξεπερνά τα 20m.
Στην περιοχή Σιδηροκάστρου-Λιθοτόπου οι παροχές υπερβαίνουν τα 200 m3/h και οι αντίστοιχες στάθμες βρίσκονται στα ίδια επίπεδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται αρτεσιανή ροή. Τα υπόγεια υδροφόρα στρώματα τροφοδοτούνται συνεχώς από τον ποταμό Στρυμόνα, στην έξοδο του από τα στενά του Ρούπελ. Όπως προκύπτει από σχετικές εκτιμήσεις, εφόσον καθοριστούν τα υδροφόρα στρώματα και τα υδρογεωλογικά χαρακτηριστικά, θα είναι δυνατή η αξιοποίηση τους για υδρευτικές και αρδευτικές ανάγκες της περιοχής.
Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιοχής είναι το εκτεταμένο γεωθερμικό πεδίο. Οι θερμές εκδηλώσεις εντοπίζονται κυρίως στα περιθώρια της λεκάνης κατά μήκος ρηγματωμένων ζωνών με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 65 βαθμούς Κελσίου.
Το γεωθερμικό πεδίο Θερμοπηγής-Σιδηροκάστρου βρίσκεται 8 χλμ. Βορειοδυτικά της πόλης του Σιδηροκάστρου, παραπλεύρως του συνοικισμού Θερμοπηγής, το οποίο εκτός από τα μεγάλα ποσά θερμότητας που αποδίδει έχει και ιαματικές ιδιότητες.
Και προς τις δυο κατευθύνσεις τα γεωθερμικά ρευστά έχουν αξιοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό. Έτσι, σήμερα γίνεται εκμετάλλευση αυτού του πεδίου χρησιμοποιώντας το τόσο για ιαματικού και τουριστικούς σκοπούς, όσο και για θέρμανση. Υπό μελέτη και σχεδιασμό βρίσκονται και άλλοι τρόποι αξιοποίησης του γεωθερμικού πεδίου σε συνδυασμό με άλλες ήπιες και φιλικές προς το περιβάλλον μορφές ενέργειας (δυναμική υδατοπτώσεων, αιολική ενέργεια, φυσικό αέριο).
Ιαματικά Λουτρά Σιδηροκάστρου
Στο Δήμο Σιντικής και μόλις επτά χιλιόμετρα από την πόλη του Σιδηροκάστρου, σε μια τοποθεσία με πανοραμική θέα, βρίσκονται τα ιαματικά Λουτρά Σιδηροκάστρου.
Οι ιαματικές πηγές του Σιδηροκάστρου είναι γνωστές από τα Βυζαντινά χρόνια. Επί τουρκοκρατίας ήταν εν χρήσει, αναφέρονται από τον Ελβιά Τσελεμπί, που πέρασε από αυτά το 1667. Επίσης, το 1886 αναφέρονται στις Οδοιπορικές Σημειώσεις του Νικολάου Σχοινά.
Από το 1929 και για πενήντα τρία χρόνια λειτούργησαν από την Μπουκουβάλα Α.Ε., ενώ το 1983 παραχωρήθηκαν στο Δήμο Σιδηροκάστρου. Το 1989 έγινε η σύσταση της Αμιγούς Δημοτικής Επιχείρησης Λουτρών Σιδηροκάστρου, ενώ σήμερα είναι κομμάτι της «ΣΙΝΤΙΚΗΣ» Δημοτικής Ανώνυμης Εταιρείας.
|
