Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




΄Ενας Κιμ διάδοχος τού Κιμ

Βόρεια Κορέα: Κιμ Γιονγκ-Ιλ: 17 χρόνια στην εξουσία με σιδηρά πυγμή 



Πιονγκγιάνγκ

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ- Ιλ οδήγησε τη χώρα του στην απομόνωση και στο κατώφλι της οικονομικής καταστροφής, ενώ ηγείτο ενός από τους μεγαλύτερους στρατούς στον κόσμο προκαλώντας διεθνώς έντονη ανησυχία για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.

Ο Κιμ πέθανε από καρδιακή προσβολή ενώ ταξίδευε με το τρένο. Όπως μετέδωσε το Κορεατικό Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων(KCNA), ο θάνατός του προήλθε από "μεγάλη πνευματική και οργανική κόπωση."

Σύμφωνα με την επίσημη βιογραφία του, ήταν 69 ετών.

Η κηδεία του θα τελεστεί στην Πιονγκγιάνγκ στις 28 Δεκεμβρίου. Περίοδος πένθους για τον "Αγαπητό Ηγέτη" κηρύχτηκε στη χώρα μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου.

Το KCNA χαρακτήρισε τον γιο του Κιμ Γιονγκ- Ουν "μεγάλο διάδοχο του επαναστατικού σκοπού του 'Τζούχε' και διαπρεπή ηγέτη του κόμματός μας, του στρατού και του λαού"--στην πρώτη τέτοια αναφορά στο πρόσωπο του νεότερου γιου του εκλιπόντος ηγέτη που προοριζόταν για διάδοχός του.

Το κομμουνιστικό καθεστώς κάλεσε τον βορειοκορεατικό λαό να στηρίξει και να παραμείνει πιστός στον Κιμ Γιονγκ-Ουν.

Το "Τζούχε" είναι η πολιτική ιδεολογία της αυτάρκειας της Βόρειας Κορέας.

Οι πληροφορίες για τη ζωή του Κιμ ήταν αυστηρά ελεγχόμενες, αλλά ήταν γνωστό ότι είχε προβλήματα υγείας από το 2008, όταν υπέστη εγκεφαλικό.

Έκτοτε, υπήρχε έντονη φημολογία ως προς το πρόσωπο που θα τον διαδεχόταν. Το ερώτημα φαίνεται να απαντήθηκε όταν ο Κιμ διόρισε τον τρίτο και νεότερο γιο του Κιμ Γιονγκ-Ουν σε ανώτατα αξιώματα στο συνέδριο του κυβερνώντος Κορεατικού Κόμματος των Εργατών, τον Σεπτέμβριο του 2010.

Τα αξιώματα ήταν παρεμφερή με εκείνα που ο εκλιπών Κιμ είχε αναλάβει προτού διαδεχτεί τον πατέρα του το 1994.

Ο πατέρας του, "Μέγας Ηγέτης" και "Αιώνιος Πρόεδρος" Κιμ Ιλ-Σουνγκ, επίσης πέθανε από καρδιακή προσβολή.

Τον θάνατο του Κιμ Γιονγκ-Ιλ ανακοίνωσε με τρεμάμενη φωνή και δάκρυα στα μάτια μια μαυροφορεμένη παρουσιάστρια ειδήσεων από την κρατική τηλεόραση.

Για τον διάδοχό του ελάχιστες πληροφορίες είναι γνωστές, γιατί η συζήτηση σχετικά με την οικογένεια του Κιμ Γιονγκ-Ιλ θεωρείται ταμπού στη Βόρεια Κορέα.

Ο Κιμ Γιονγκ-Ουν φέρεται ότι είναι σχεδόν 30.

Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Κιμ, ο στρατός της Νότιας Κορέας τέθηκε σε συναγερμό. Το Γενικό Επιτελείο Στρατού μετέδωσε ότι ο βορειοκορεατικός στρατός έχει εντείνει την δραστηριότητά του κατά μήκος των κοινών τους συνόρων. Το Γενικό Επιτελείο Στρατού ανακοίνωσε ότι τα μέτρα ασφαλείας στην κορεατική μεθόριο ενισχύθηκαν από τις νοτιοκορεατικές και τις αμερικανικές δυνάμεις.

Οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο Κορέες τυπικά παραμένουν σε εμπόλεμη κατάσταση μετά τον Πόλεμο της Κορέας (1950-53) που έληξε με κατάπαυση του πυρός αντί με ειρηνευτική συμφωνία.

Μάλιστα, επιδεινώθηκαν με αφορμή το πυρηνικό πρόγραμμα της Πιονγκγιάνγκ, αλλά και μετά τον βομβαρδισμό τον Νοέμβριο του 2010 ενός νοτιοκορεατικού νησιού και την βύθιση νοτιοκορεατικής φρεγάτας τον Μάρτιο του 2010, την οποία η Σεούλ καταλογίζει στην Πιονγκγιάνγκ αλλά εκείνη το διαψεύδει.

Ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ χαρακτηρίστηκε εγκληματικός εγκέφαλος φονικών επιθέσεων, ήταν κωμικός ως οικοδεσπότης, διακωμωδήθηκε από ταινίες του Χόλιγουντ, ενώ η κυβέρνηση του πρώην προέδρου Τζορτζ Μπους του νεότερου τον χαρακτήρισε ηγέτη "τυραννικής στρατιωτικής βάσης". 'Εγινε διάσημος για την περίεργη κόμμωσή του και τα παπούτσια-πλατφόρμες.

Οι υπηρεσίες αντικατασκοπείας υποστηρίζουν ότι ο Κιμ διέταξε τη βομβιστική επίθεση της Ρανγκούν το 1983, με στόχο τον πρόεδρο της νότιας Κορέας Τσουν Ντου-χουάν που επισκεπτόταν τη Βιρμανία, κατά την οποία σκοτώθηκαν 17 ανώτατοι νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι, καθώς και την κατάρριψη ενός αεροσκάφους της Korean Air το 1987 που προκάλεσε τον θάνατο 115 ανθρώπων.

Επίσης θεωρείται ύποπτος ότι είχε σχεδιάσει την απαγωγή Ιαπώνων ζητώντας λύτρα, ότι έκανε εμπόριο ναρκωτικών μέσω των πρεσβειών της Βόρειας Κορέας και ότι είχε μετατρέψει τη χώρα σε μεγάλο παραγωγό πλαστών νομισμάτων.

Εθεωρείτο λάτρης των γυναικών και πότης, σύμφωνα με ανθρώπους του στενού του κύκλου που αργότερα εγκατέλειψαν τη χώρα. Φλέρταρε ρωσίδες χορεύτριες και είχε συγκεντρώσει στην προσωπική του κάβα με κρασιά περισσότερα από 10.000 μπουκάλια τα οποία κατανάλωνε μαζί με τεράστιες ποσότητες από αστακούς και κονιάκ.

Διέθετε μία σειρά από τίτλους στη Βόρεια Κορέα, πλην εκείνου του προέδρου. Ο Κιμ Ιλ-Σουνγκ είχε λάβει μετά θάνατον τον τίτλο του ισόβιου προέδρου, ενώ ανάμεσα στους πιο σημαντικούς τίτλους που κατείχε ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ ήταν εκείνοι του προέδρου της Εθνικής Επιτροπής ’μυνας--του πραγματικού κέντρου εξουσίας της χώρας--και του Ανώτατου Διοικητή του Κορεατικού Λαϊκού Στρατού. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία