Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




....και υπόσχονται οφέλη για την υγεία

Όμιλοι "γιόγκας γέλιου" λειτουργούν στη Γερμανία



Φρανκφούρτη

"Προσποιήσου το μέχρι να το καταφέρεις". Αυτό είναι το σύνθημα που
καλούνται, όχι μόνο να υιοθετήσουν, αλλά και να εφαρμόσουν, τα δέκα
μέλη του ομίλου "γιόγκας γέλιου" της Φραγκφούρτης, του αποκαλούμενου
"Η Ευτυχία ειναι Τώρα": μια ασυνήθιστη κίνηση, ένας αστείος ήχος ή
οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει γέλιο κινητοποιεί την ομάδα.

Το χιούμορ, άλλωστε, δεν είναι το ζητούμενο για τα μέλη, αλλά το γέλιο
αυτό καθεαυτό. Εξ΄ού και το σύνθημα, εξηγεί ο Λόρετνζ Μέντζινγκερ: με
άλλα λόγια, προσποιήσου όσο χρειάζεται μέχρι να γίνει πραγματικότητα.

Ο Μέντζινγκερ είναι σύμβουλος ανθρωπίνου δυναμικού, αλλά ένα απόγευμα
την εβδομάδα διδάσκει στην ομάδα της Γιόγκας του Γέλιου, σε ένα μικρό
χώρο στο κέντρο της οικονομικής πρωτεύουσας της Γερμανίας.

Πριν από ένα χρόνο πήρε δίπλωμα ως δάσκαλος γιόγκας του γέλιου--μιας
μεθόδου που επινόησε ένας Ινδός γιατρός. Εκπαιδεύτηκε στην Ελβετία,
έμαθε τεχνικές αναπνοής, διατάσεις και ασκήσεις γέλιου.

"Το γέλιο αναζωογονεί το μυαλό και το σώμα. Αν γελάς σωστά, ξεχνάς τις
καθημερινές σου έγνοιες", εξηγεί. Στην ιστοσελίδα του, μάλιστα, ο
όμιλος υπογραμμίζει ότι η γιόγκα του γέλιου παρέχει "μια
αποτελεσματική καρδιακή εκγύμναση".

Τα ευεργετικά οφέλη του γέλιου για την υγεία έχουν ήδη καταγραφεί. "Το
γέλιο αναζωογονεί ολόκληρο το κυκλοφορικό σύστημα", εξηγεί ο Ελβετός
νευρολόγος Γεργκ Κέσερλινγκ της κλινικής Valens.

Το γέλιο επίσης ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. "Ενα γνήσιο γέλιο
από καρδιάς ενεργοποιεί περισσότερα κύτταρα Τ από ό,τι συνήθως και
αυτό ενδυναμώνει την ικανότητα του ανοσοποιητικού", λέει ο ίδιος.

Ωστόσο, ο Κέσερλινγκ προειδοποιεί κατά της υπερτίμησης των ευεργετικών
ιδιοτήτων του γέλιου. "Το γέλιο είναι σαφές ότι μπορεί να βοηθήσει την
ικανότητα του οργανισμού για αυτοϊαση, αλλά προφανώς δεν θεραπεύει από
μόνο του ασθένειες".

Ο Ράινερ Στόλμαν, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βρέμης, ο οποίος έχει
πραγματοποιήσει έρευνες για το γέλιο, παραμένει επιφυλακτικός ως προς
τους 150 ομίλους γέλιου που λειτουργούν ανά τη Γερμανία.

"Στην αρχή είχαμε την Θεραπεία Πρωτόγονης Κραυγής, στη συνέχεια τους
ομίλους αγκαλιάς και τώρα τους ομίλους γιόγκας του γέλιου. Αλλά το
ζήτημα με το γέλιο-- που είναι και το σημαντικότερο κατά την κρίση
μου--είναι το χιούμορ ή ο αυτοσαρκασμός, που λείπει από την Γιόγκα
Γέλιου".

Τις επιφυλάξεις αυτές δεν μοιράζονται τα μέλη του ομίλου γέλιου της
Φραγκφούρτης. Η Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου, που εορτάζεται κάθε χρόνο την
πρώτη Κυριακή του Μαϊου, υπήρξε η αφορμή για να συγκεντρωθούν τα μέλη
του ομίλου στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης και να προσπαθήσουν
να προσελκύσουν νέα μέλη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία