 |
|
|  |  |  |  Περίεργη η στάση τών συμμάχων και τού ΝΑΤΟ...
Η παραγωγή οπίου στο Αφγανιστάν μπορεί να αυξηθεί το 2011
Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ
Βιέννη
Η αύξηση των τιμών του οπίου ενδέχεται να διευρύνει τη ζώνη παραγωγής του στο Αφγανιστάν το 2011, για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια, ενώ οι προσπάθειες για την εξάλειψή του έχουν καθυστερήσει, σύμφωνα με την έκθεση της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά που δόθηκε στην δημοσιότητα στη Βιέννη.
Αν και η συνολική συγκομιδή μειώθηκε σχεδόν στο ήμισυ το 2010 λόγω των ασχημων καιρικών συνθηκών και των ασθενειών των φυτών, αυτό αύξησε την τιμή της σοδειάς του οπίου κατά 164%.
"Αυτή η 'χρυσοφόρα φλέβα'--για ορισμένους-- μπορεί να δώσει στους γεωργούς ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουν την καλλιέργεια οπίου, και ακόμη και να επεκτείνουν την καλλιέργειά του το 2011", αναφέρουν το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), και το Αφγανικό υπουργείο για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, στην κοινή ετήσια έκθεσή τους.
Η παράνομη καλλιέργεια οπίου έγινε επίσης πιο ελκυστική καθώς η τιμή του σιταριού έπεσε.
Η έκθεση προβλέπει ότι η αύξηση των τιμών μπορεί να είναι βραχύβια, όπως συνέβη το 2004.
Το μερίδιο του Αφγανιστάν στην παγκόσμια παραγωγή μειώθηκε στο... 77%
σε ολικό βάρος σε τόνους, αλλά παραμένει η πρώτη χώρα στον κόσμο στην παραγωγή οπίου΄.΄.΄.
Η περιοχή όπου καλλιεργείται η οπιοπαπαρούνα παρέμεινε ίδια, στο 1,6%
των γεωργικών γαιών της χώρας.
Η επιφάνεια σε εκτάρια όπου τα φυτά αυτά ξεριζώθηκαν έπεσε στο χαμηλότερο των τελευταίων πέντε ετών, καθώς οι δυνάμεις της κεντρικής κυβέρνησης σταμάτησαν (΄.) τις εκστρατείες κατά του οπίου, ενώ μόνο οι επαρχιακές αρχές συνέχισαν να το κάνουν.
"Η κατάσταση της ασφάλειας εξακολουθεί να είναι εχθρική για τις εκστρατείες εξάλειψης των φυτών αυτών, καθώς η μεγαλύτερη καλλιέργεια οπίου περιορίστηκε στις νότιες και δυτικές επαρχίες, οι οποίες επηρεάζονται από την εξέγερση και ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος", τονίζεται στην έκθεση.
Ο αριθμός των επαρχιών χωρίς καλλιέργειες παπαρούνας παραμένει στάσιμος στις 20.
Το UNODC κατέγραψε αυξήσεις περιοχών καλλιέργειας κατά 97% στο
βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Αλλά, όπως και τα προηγούμενα έτη, οι κύριες περιοχές καλλιέργειας είναι στα νότια και τα δυτικά, όπου οι Ταλιμπάν είναι πιο δραστήριοι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
