Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ατελέσφορες οι προσπάθειες τής συμμαχίας...

Οχι μόνον δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται η παραγωγή οπίου στο Αφγανιστάν 



Καμπούλ

Οι εκτάσεις στις οποίες καλλιεργείται όπιο θα αυξηθούν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά φέτος στο Αφγανιστάν, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η διεθνής κοινότητα και οι αφγανικές αρχές για την εξάλειψη της καλλιέργειας αυτής, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα.

"Οι καλλιεργημένες με παπαρούνες εκτάσεις δεν θα αυξηθούν απλώς στις ήδη υπάρχουσες το 2012 ζώνες παραγωγής (...) αλλά και στις περιοχές στις οποίες η καλλιέργεια οπίου ήταν μηδενική", υπογραμμίζει το Γραφείο του ΟΗΕ κατά των Ναρκωτικών και του Εγκλήματος (UNODC) στην ετήσια έρευνά του.

Στο Αφγανιστάν παράγεται το 90% του οπίου παγκοσμίως. Οι καλλιεργημένες εκτάσεις θα αυξηθούν κυρίως στο νότιο Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένης της επαρχίας Χελμάντ, ένα προπύργιο των Ταλιμπάν, οι οποίοι ευθύνονται για το ήμισυ της ποσότητας οπίου που παράγεται στην χώρα, σύμφωνα με την έκθεση.

Η επαρχία Χεράτ, στο βορειοδυτικό τμήμα του Αφγανιστάν στα σύνορα με το Ιράν, είναι το μόνο τμήμα της χώρας στο οποίο θα μειωθούν οι καλλιεργημένες εκτάσεις οπίου φέτος, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Βασικό κίνητρο για την καλλιέργεια οπίου αποτελεί η υψηλή τιμή του, η οποία κυμαίνεται σήμερα κατά μέσον όρο στα 160 δολάρια το κιλό νωπής παπαρούνας, σύμφωνα με την έκθεση αυτή, στην οποία γίνεται επίσης κάποιος συσχετισμός μεταξύ της έλλειψης ασφάλειας, της βοήθειας στους αγρότες και της παραγωγής οπίου.

"Τα χωριά που έχουν χαμηλό επίπεδο ασφάλειας και αυτά που δεν έχουν λάβει αγροτική βοήθεια τα τελευταία χρόνια είναι σε μεγάλο βαθμό τα πιο πιθανά να καλλιεργήσουν όπιο το 2013", επισημαίνεται στην έκθεση του ΟΗΕ, η οποία συντάχθηκε από τον Δεκέμβριο ως τον Μάρτιο.

Οι αφγανικές αρχές έχουν στόχο φέτος να καταστρέψουν 150.000 στρέμματα καλλιεργειών οπίου, δηλαδή κάτι λιγότερο από το 10% των εκτάσεων που καλλιεργούνται στην χώρα.

Η αγορά οπίου ωφελεί διάφορες πλευρές στην σύγκρουση στο Αφγανιστάν και κυρίως τους Ταλιμπάν, οι οποίοι εισπράττουν τουλάχιστον 100 εκατομμύρια δολάρια ετησίως από αυτήν την παράνομη αγορά, σύμφωνα με Αμερικανούς και Αφγανούς αξιωματούχους.

Η καλλιέργεια παπαρούνας, μια από τις πιο σημαντικές πηγές εισοδήματος σε μια από τις πιο εύθραυστες οικονομίες του κόσμου, τροφοδοτεί κατ' αυτόν τον τρόπο την διαφθορά η οποία υπονομεύει το Αφγανιστάν σε όλα τα επίπεδα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία