Γεγονότα που συνδέονται άμεσα με την τελευταία πράξη της συντριβής του γερμανικού ναζιστικού Τρίτου Ράιχ στο αποκαλούμενο τότε "Φρούριο των Άλπεων" του Χίτλερ, στην ειδυλλιακή σήμερα περιοχή του Ζάλτσκαμεργκουτ στην κεντροδυτική Αυστρία, τεκμηριώνει η έκθεση στο τοπικό Μουσείο στο γνωστό θέρετρο Μπαντ Αουσζέε των 4.800 κατοίκων.

Τις τελευταίες εβδομάδες και ημέρες πριν την απελευθέρωση της Ευρώπης από το ναζισμό, η περιοχή αυτή "έζησε" μοναδικά γεγονότα παραμονές της κατάρρευσης του, από τη φυγή πανικού των υψηλόβαθμων συνεργατών του Χίτλερ ενόψει της προέλασης των συμμαχικών δυνάμεων, μέχρι την απόκρυψη ανυπολόγιστης αξίας κλεμμένων θησαυρών, σε στοές ορυχείων, σε λίμνες και κήπους, γεγονότα που αναδεικνύονται τώρα μέσα από τα εκθέματα της έκθεσης αυτής.

Ήδη από το 1943 οι ναζιστές είχαν αρχίσει να συγκεντρώνουν στις στοές των ορυχείων άλατος στο Αλταουσζέε των αυστριακών Άλπεων, πολύτιμα έργα Τέχνης, κλεμμένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά μουσεία και συλλογές αλλά και από κατασχεμένες εβραϊκές περιουσίες, μαζί με αποθέματα χρυσού, αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ σε σημερινές τιμές.

Σκοπός τους ήταν να τα σώσουν από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων, με απώτερο στόχο να τα μεταφέρουν και να τα εκθέσουν αργότερα, έπειτα από την "τελική νίκη" που οραματίζονταν, στο "Μουσείο του Φίρερ" στη γενέθλια πόλη του Λιντς της Άνω Αυστρίας.

Βέβαια την άνοιξη του 1945, το μόνο που ενδιέφερε πλέον τους ναζιστές ήταν να σωθούν οι ίδιοι από την επέλαση των συμμαχικών στρατευμάτων και την αναπότρεπτη κατάρρευση του Γ΄ Ράιχ, ωστόσο ο τοπικός διοικητής τους -"Γκάουλαιτερ", Αουγκούστ Αϊγκρούμπερ, διέταξε να τιναχθούν στον αέρα οι πίνακες ζωγραφικής που βρίσκονταν σε κρυψώνες στις στοές του ορυχείου άλατος, ώστε να μην πέσουν στα χέρια των "μπολσεβίκων".

Μερικοί από τους στενότερους συνεργάτες και έμπιστους του Χίτλερ, όπως Γκέμπελς, Ρίμπεντροπ ή ο διευθυντής της Υπηρεσίας Ασφαλείας του Γ΄ Ράιχ, Ερνστ Κάλτενμπρουνερ, είχαν εγκατασταθεί εκείνη την εποχή σε κατασχεμένες βίλες των θερέτρων της Αουσζέερλαντ, τμήματος του Ζάλτσκαμεργκουτ, με την ελπίδα πως δεν θα τους ανακαλύψουν τα συμμαχικά στρατεύματα και θα επιζήσουν.

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρεται ο Κάλτενμπρουνερ που είχε εγκατασταθεί σε κατασχεμένη έπαυλη που ανήκε στους προγόνους του σημερινού Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι, στης οποίας μάλιστα τον κήπο έθαψε 76 κιλά χρυσού.

Ο Κάλτενμπρουνερ σε μια απόπειρα φυγής του συνελήφθη από τους Αμερικάνους που έλεγχαν μεταπολεμικά την Κεντροδυτική Αυστρία και οδηγήθηκε στο Δικαστήριο της Νυρεμβέργης ως ένας από τους 24 κύριους εγκληματίες πολέμου, από το οποίο καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε.

Στην έκθεση γίνεται αναφορά, μεταξύ άλλων, και στην αποκαλούμενη "Επιχείρηση Μπέρνχαρντ" η οποία είχε στόχο ο τερματισμός της έλλειψης συναλλάγματος στο Γ΄ Ράιχ και στο πλαίσιό της εκδίδονταν από το 1942 παραχαραγμένα χαρτονομίσματα αγγλικής λίρας αξίας δισεκατομμυρίων, μέγα μέρος των οποίων καταποντίστηκε τις τελευταίες ημέρες του πολέμου στη γειτονική λίμνη Τόπλιτς, στην οποία κατά καιρούς οργανώνονται επιχειρήσεις ανέλκυσης ναζιστικών θησαυρών που πιθανολογούνται εκεί.

Ομως η έκθεση, που φέρει τον τίτλο "Κατάσκοποι, απατεώνες, κυνηγοί θησαυρών - Το τέλος του πολέμου στο Αλταουσζέερλαντ 1945", τεκμηριώνει από την άλλη πλευρά και το αντιστασιακό έργο ομάδων αντίστασης που έδρασαν στην περιοχή του Μπαντ Αουσζέε και Αλταουσζέε κατά των ναζιστών.