Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι συνεχείς καυγάδες φέρνουν πρόωρο θάνατο, ιδίως σε άνδρες και άνεργους



Πανεπιστήμιο Κοπεγχάγης

Οι άνθρωποι που τσακώνονται συχνά με τους γύρω τους, συζύγους, συγγενείς ή φίλους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου στη μέση ηλικία, σύμφωνα με μια νέα δανική επιστημονική έρευνα. Οι άνδρες και όσοι δεν εργάζονται, είναι αυτοί που αναλογικά κινδυνεύουν περισσότερο.

Οι ερευνητές του Τμήματος Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, με επικεφαλής τη δρα Ρίκε Λουντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επιδημιολογίας "Journal of Epidemiology and Community Health", σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 10.000 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 36 έως 52 ετών, αναλύοντας τη σχέση ανάμεσα στο στρες λόγω συγκρουσιακών κοινωνικών σχέσεων και στον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Η μελέτη έδειξε ότι οι συνεχείς καυγάδες διπλασιάζουν (αύξηση 100%) έως τριπλασιάζουν (αύξηση 200%) τον κίνδυνο να πεθάνει κανείς πρόωρα. Επίσης, οι συνεχείς ανησυχίες και απαιτήσεις εκ μέρους άλλων μελών της οικογένειας αποτελούν παράγοντες αυξημένου κινδύνου (κατά 50% έως 100%) για πρόωρο θάνατο από οποιαδήποτε αιτία. Η ικανότητα κάποιου, χάρη στην προσωπικότητά του, να τα βγάζει καλύτερα πέρα με τις καταστάσεις που προκαλούν στρες, παίζει σημαντικό προστατευτικό ρόλο.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι άνθρωποι που αγχώνονται περισσότερο από τις συνεχείς απαιτήσεις των συζύγων και παιδιών τους, και γενικότερα όσοι τσακώνονται συχνά με τα άλλα στενά μέλη της οικογένειάς τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο για έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Οι παλαιότερες μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η ύπαρξη ενός μεγάλου δικτύου φίλων και γενικότερα κοινωνικής υποστήριξης λειτουργεί θετικά για την υγεία.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι ιδίως οι άνδρες ανεβάζουν περισσότερο τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης και της κορτιζόλης (της ορμόνης του στρες) στον οργανισμό τους, όταν εμπλέκονται σε διαπροσωπικές διαμάχες και αγχωτικές καταστάσεις, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος εμφράγματος ή εγκεφαλικού.

Όταν μάλιστα κανείς είναι και άνεργος, τότε οι καυγάδες γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνοι για την υγεία του. Η νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνεργοι (ιδίως οι άνδρες) έχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με όσους έχουν δουλειά.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία