Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ομογένεια

32χρονος Ομογενής αγόρασε την έπαυλη του ιδρυτή του περιοδικού Playboy,  Χιου Χέφνερ



Λος Άντζελες

Η Playboy Mansion, η έπαυλη όπου γίνονταν τα θρυλικά πάρτι του ιδιοκτήτη και ιδρυτή του ερωτικού περιοδικού Χιου Χέφνερ, πουλήθηκε σε Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία, γιο  δισεκατομμυριούχου ο οποίος είναι γνωστός κυρίως για την εξαγορά της εταιρίας γλυκισμάτων Twinkie.

Ο Χιου Χέφνερ, ο ενενηντάχρονος πωλητής της διάσημης γοτθικού στυλ έπαυλης στο Γουέστγουντ, ένα εύπορο προάστιο του Λος Άντζελες (νοτιοδυτικές ΗΠΑ), θα συνεχίσει να ζει εκεί μέχρι τον θάνατό του.

"Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε πως το Playboy Mansion αποτελεί αντικείμενο ενός υποσχετικού πώλησης με αγοραστή τον Ντάρεν Μητρόπουλο", δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο εκπρόσωπος του Playboy.

"Για λόγους εμπιστευτικότητας του συμβολαίου, δεν μπορούμε να δώσουμε λεπτομέρειες περιλαμβανομένων και των προκαταρκτικών όρων της πώλησης", πρόσθεσε.

Η αξία της έπαυλης εκτιμήθηκε στα 200 εκατομμύρια δολάρια όταν το Playboy την έθεσε προς πώληση.

Ο Ντάρεν Μητρόπουλος, ένας 32χρονος επιχειρηματίας, είναι γιος του δισεκατομμυριούχου Ντιν Μητρόπουλου, η περιουσία του οποίου, σύμφωνα με το οικονομικό περιοδικό Forbes, εκτιμάται στα 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Με τον αδελφό του Έβαν, είναι ένας από τους διευθυντές του κεφαλαιουχικού-επενδυτικού ταμείου που ίδρυσε ο πατέρας του, του Metropoulos and Co., και ειδικεύεται στην εξαγορά εταιρειών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η εταιρία γλυκισμάτων Twinkie, που εξαγοράστηκε το 2013.

Ο Ντάρεν Μητρόπουλος ήταν γείτονας του Χέφνερ αφού το 2009 είχε αγοράσει παρακείμενη ιδιοκτησία έναντι 18 εκατομμυρίων δολαρίων.

Φιλοδοξεί να ενώσει τις δύο κατοικίες για να φτιάξει μια τεράστια ιδιοκτησία μετά τον θάνατο του Χέφνερ.

Η έπαυλη, που οικοδομήθηκε το 1927, αγοράστηκε από τον Χέφνερ έναντι ενός εκατομμυρίου δολαρίων το 1971, διαθέτει πισίνα με σπηλιές και καταρράκτη και συμβολίζει την υπερβολή του Χόλιγουντ. Στη διάρκεια των επικών πάρτι που φιλοξένησε, σταρ αναμειγνύονταν με τα ημίγυμνα κορίτσια του Playboy, τα διάσημα "λαγουδάκια".

Ο Έλβις είχε κοιμηθεί με οκτώ Playmates ταυτόχρονα στην έπαυλη αυτή με τις δώδεκα κρεβατοκάμαρες, ενώ ο Τζον Λένον είχε κάψει κατά λάθος με το τσιγάρο του έναν πίνακα του Ματίς.

Δύο γυναίκες κατηγορούν επίσης τον πρώην τηλεοπτικό σταρ Μπιλ Κόσμπι, φίλο του Χέφνερ, ότι τις κακοποίησε σεξουαλικά εκεί.

Η πώληση της έπαυλης έρχεται σε μια στιγμή που το περιοδικό έχει μόλις ξεκινήσει μια προσπάθεια να γίνει ελαφρώς πιο "σοβαρό": τα μανεκέν εξακολουθούν να είναι γυμνά αλλά το φύλο και τα στήθη τους δεν είναι πλέον ορατά από μπροστά.

Εξάλλου, η Playboy Enterprise, η μητρική εταιρία του περιοδικού, ανακοίνωσε τον Μάρτιο ότι μελετά ενδεχόμενη πώλησή του έναντι ενός ποσού που μπορεί να φθάσει τα 500 εκατομμύρια δολάρια.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία