Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βιασμός: Ενα απεχθές πολεμικό όπλο -Τι αποκαλύπτει έρευνα τού ΟΗΕ

Παρίσι

Οι γυναίκες είναι τα θύματα όλο και περισσότερων σεξουαλικών βιαιοτήτων, όπως ο βιασμός, που χρησιμοποιούνται ως πολεμικό όπλο και μέσο που καθορίζει την έκβαση των συρράξεων στον κόσμο, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ. "Οι γυναίκες πολεμούν σπανίως, αλλά πάρα πολύ συχνά υφίστανται τις χειρότερες συνέπειες των πολέμων. Η βία που βασίζεται στα φύλα, ανάμεσά τους και ο βιασμός, αποτελεί απεχθές πολεμικό όπλο, όλο και συχνότερα χρησιμοποιούμενο", αναφέρεται στην έκθεση του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA) για την κατάσταση του παγκόσμιου πληθυσμού για το 2010. Σύμφωνα με την έκθεση, "ο άμεσος απολογισμός των συνεπειών αυτών των πράξεων βίας επεκτείνεται πέραν των άμεσων θυμάτων, διαλύοντας ύπουλα οικογένειες και διαρρηγνύοντας τις κοινωνίες για πολλές γενιές". Η δημοσίευση της έκθεσης συμπίπτει με την 10η επέτειο, στις 30 Οκτωβρίου, της υιοθέτησης της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό της σεξουαλικής βίας εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών κατά τη διάρκεια των ένοπλων συρράξεων. Στο ανατολικό τμήμα της Δημοκρατίας του Κονγκό, περισσότερες από 15.000 γυναίκες και κορίτσια βιάσθηκαν το 2009, τόσο από τους αντάρτες όσο και από τα κυβερνητικά στρατεύματα, σύμφωνα με τον Ρότζερ Μις, αξιωματούχο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στη χώρα. Η εκτελεστική διευθύντρια της UNFPA, Τοράγια Αχμεντ Ομπάιντ επισημαίνει στην έκθεση ότι, εάν οι συρράξεις και οι καταστροφές επιδεινώνουν τις ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών, "η ανοικοδόμηση στη συνέχεια προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία επανόρθωσης των ανισοτήτων, διασφάλισης ισότιμης δικαστικής προστασίας και δημιουργίας του αναγκαίου χώρου για μια θετική μεταβολή". Η έκθεση του 2010 βασίζεται σε προσωπικές μαρτυρίες προσώπων που έχουν πληγεί από συρράξεις ή φυσικές καταστροφές στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Αϊτή, το Ιράκ, την Ιορδανία, τη Λιβερία, το Ανατολικό Τιμόρ, την Ουγκάντα και τα Παλαιστινιακά Εδάφη. Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του πολέμου στη Βοσνία, "μεγάλος αριθμός βιασμένων γυναικών κατά τη διάρκεια της σύρραξης παραμένουν τραυματισμένες και φοβούνται μήπως το πρόβλημά τους δημοσιοποιηθεί, ενώ δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν στην κοινωνία". "Για τις γυναίκες που έχουν πληγεί από τον πόλεμο, η απόδοση δικαιοσύνης είναι χειρότερη από την άρνηση απόδοσής της- είναι ένας διαρκής τρόμος", θεωρεί η Μάργκοτ Γουόλστρομ, εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν για τη σεξουαλική βία στις συρράξεις. "Η πρώτη από τις προτεραιότητες είναι ο αγώνας κατά του φαύλου κύκλου της ατιμωρησίας", λέει.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία