Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...επίσης αυξάνει η ψαλίδα Βορρά - Νότου

Αυξάνεται η ανισότητα πλούτου στην ευρωζώνη



Φρανκφούρτη.-

Η συγκέντρωση του πλούτου ανάμεσα στα πλουσιότερα νοικοκυριά της ευρωζώνης έχει αυξηθεί μετά την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, παρόλο που τα επίπεδα πλούτου μειώθηκαν οριζόντια λόγω των χαμηλότερων τιμών ακινήτων, σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Το 5% των νοικοκυριών της ευρωζώνης, που είναι και τα οικονομικά ισχυρότερα, κατείχαν το 37,8% του καθαρού πλούτου το 2014, συγκριτικά με 37,2% το 2010 ενώ το 5% που είναι τα ασθενέστερα οικονομικά νοικοκυριά κατείχαν μόνο χρέος, ανέφερε η έρευνα της ΕΚΤ με δείγμα 84.000 νοικοκυριά.

Το παρατεταμένο πρόβλημα χρέους της ευρωζώνης έχει επιδεινώσει τις ανισότητες καθώς κράτη στην περιφέρεια όπως η Ιταλία, η Ισπανία η Πορτογαλία και η Ελλάδα αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες, ενώ χώρες στον πυρήνα της ζώνης του ευρώ, όπως η Γερμανία, ανέκαμψαν γρηγορότερα.

Ο μέσος πλούτος των νοικοκυριών στην ευρωζώνη μειώθηκε κατά περίπου 10% στα 104.100 ευρώ στα τέσσερα χρόνια έως το 2014, κυρίως λόγω της μείωσης των τιμών ακινήτων, ιδιαίτερα για το 5% του πληθυσμού που είναι οι οικονομικά ασθενέστεροι, ανέφερε η ΕΚΤ.

«Η αλλαγή ήταν ιδιαίτερα σημαντική στην Ελλάδα και την Κύπρο, όπου ο μέσος όρος μειώθηκε κατά περίπου 40% … αλλά είναι επίσης μεγάλη στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, όπου μειώθηκε περισσότερο από 15%», ανέφερε η ΕΚΤ

Αντίθετα, ο μέσος όρος του πλούτου στη Γερμανία αυξήθηκε κατά 10% την ίδια περίοδο. Αύξηση καταγράφηκε στην Αυστρία, την Φινλανδία και το Λουξεμβούργο.

Είσοδος στο "κλάμπ" του 10% των πλουσιότερων νοικοκυριών εξασφαλίζεται μετά το κατώφλι των 496.000 ευρώ και άνω, ενώ κατά την εξεταζόμενη τετραετή περίοδο τα φτωχότερα νοικοκυριά είχαν μέσο όρο περιουσίας 1.000 ευρώ ή και λιγότερα.

«Η μείωση στον καθαρό πλούτο ήταν αποτέλεσμα κυρίως της υποχώρησης της αξίας των περιουσιακών στοιχείων, ιδιαίτερα των ακινήτων», ανέφερε η ΕΚΤ. «Η μείωση του καθαρού πλούτου είναι μεγαλύτερη για νοικοκυριά που έχουν δάνεια, ιδιαίτερα για τους ιδιοκτήτες που έχουν υποθηκεύσει τις κατοικίες τους, συγκριτικά με ιδιοκτήτες χωρίς στεγαστικό δάνειο και τους ενοικιαστές».

Οι οικογένειες στο Λουξεμβούργο ήταν οι πλέον οικονομικά εύρωστες, έχοντας κατά μέσο περιουσία 437.500 ευρώ. Αντίθετα, ο μέσος πλούτος των νοικοκυριών στη Λετονία ήταν μόλις 14.200 ευρώ. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία