Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βρώσιμα... αεροπλανάκια για την αντιμετώπιση ανθρωπιστικών καταστροφών σχεδιάζει μια βρετανική εταιρεία



Λονδίνο.-

Βρώσιμα τηλεχειριζόμενα αεροσκάφη, γεμάτα με τρόφιμα, νερό και φάρμακα, μπορεί σύντομα να μετατραπούν στο νέο "υπερόπλο" για την αντιμετώπιση ανθρωπιστικών καταστροφών καθώς θα μεταφέρουν εφόδια σε απομακρυσμένες ή αποκλεισμένες περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές ή από συγκρούσεις.

Οι κατασκευαστές των "νόστιμων" μη επανδρωμένων αεροσκαφών υποστηρίζουν ότι το καθένα από αυτά θα στοιχίζει περίπου 150 στερλίνες (γύρω στα 180 ευρώ) και θα μπορεί να μεταφέρει τρόφιμα βάρους 50 κιλών, αρκετά δηλαδή για να τραφούν 50 άνθρωποι για μία ημέρα.

Ο σκελετός του πρωτότυπου τηλεχειριζόμενου, που αποκαλείται Pouncer, είναι φτιαγμένο από ξύλο αλλά οι σχεδιαστές του σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν βρώσιμα υλικά στα επόμενα που θα φτιάξουν.

"Τα τρόφιμα μπορούν να αποτελέσουν κατασκευαστικό υλικό" είπε στο Thomson Reuters Foundation ο Νάιτζελ Γκίφορντ, ένας πρώην αξιωματικός του στρατού, αρμόδιος για τον τομέα του επισιτισμού, ο οποίος σήμερα έχει ιδρύσει την εταιρεία Windhorse Aerospace. "Πρώτα πετάς το αεροπλανάκι και μετά το τρως", πρόσθεσε.

Το Pouncer θα έχει τη δυνατότητα να καλύπτει απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων. Θα εκτοξεύεται από άλλο αεροπλάνο ή και από το έδαφος και θα φτάνει στον στόχο του με ακρίβεια 7 μέτρων. "Στις εμπόλεμες ζώνες, όπως στο Χαλέπι ή τη Μοσούλη, τίποτα δεν θα κάνει τη δουλειά, παρά μόνο αυτό που έχουμε. Με τις ρίψεις (τροφίμων και φαρμάκων) από αέρος με αλεξίπτωτα είναι αδύνατον να εγγυηθείς το πού θα προσγειωθεί το φορτίο. Στο Χαλέπι θα μπορούσαμε να στείλουμε βοήθεια κατευθείαν σε κάποιους δρόμους και χωρίς να το αντιληφθεί το Ισλαμικό Κράτος", πρόσθεσε.

Ορισμένα τμήματα του μικρού αεροσκάφους, που σχεδιάζεται από την ίδια ομάδα που κατασκεύασε και το ηλιακό τηλεχειριζόμενο Aquila, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή να μετατραπούν σε αυτοσχέδιο καταφύγιο. Στην ομάδα της Windhorse μετέχουν επίσης ο Μπρους Ντίκινσον, ο επιχειρηματίας και τραγουδιστής του χέβι μέταλ συγκροτήματος Iron Maiden καθώς και ο Άντριου Μόργκαν, πρώην στέλεχος της Airbus.

Ο Γκίφορντ είπε ότι πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, η Oxfam και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για το Pouncer. Το αεροπλανάκι, που έχει μήκος 3 μέτρα και πλάτος 1,5, θα δοκιμαστεί τον Μάιο και θα είναι έτοιμο για την πρώτη του αποστολή μέχρι τα τέλη του έτους.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία